Birol Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Acı Gece

İçim apacı,
Geldiler gece vakti
Yazıyorum, gitsinler,
Yeter!
Uyumaya debelene debelene
Her gece
Bir gece uyuyup
Uyanamayacağım.


Birol Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Adam Ben de

Aman ben de
Buldum da bunuyorum.

Canım ne isterse onu yapayım diye
Dertler icat edip kendime,
Bir de güzel büyütüp,
Kum falan katıp, gözyaşı,
Kocaman duvarlar örüyorum.

Sonra
Yıkayım diye bütün duvarları yeryüzündeki
Kafalar vuruyorum patır kütür.

Ondan sonra, başım ağrıyor;
Doktorlara gidiyorum
Haplar çakıyorum, bir yandan
Kafalar atıyorum duvarlara
Yarıklar açıyorum, nafile;
Koca kafam kadar bile değil ki çıkarayım.
Nasıl örmüşsem
Özene bezene.

Adam ben de,
Ben örmüştüm bunları halbuki bunca yıl,
Çok zaman olmuş,
Bir hatırlasam nasıl yaptığımı,
Tuttuğum gibi ucundan, söküvereceğim,
Ben ördüm bu çorapları
Kendi başıma.


Birol Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Adıl

İsmim Birol,
Seviyorum,
Annem koymuş.

Cismim şekilsiz biraz,
Ne yapacaksın,
Kısmet de, geç;
Kimse sorumlusu
Koyvermiş.


Birol Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Aferin

biz bu işi beraber yapacaktık,
seninle yapacaktık
sana diye değil.

ilk sen sevmiştin odamı
görmeden,
bu odada ilk çayı sen içecektin,
söz vermiştin
biz çay içerken seninle
bu işi birlikte yapacaktık
sen yine ektin beni,
konuştun durdun, okuyup okuyup
şöyle güzel, böyle güzel
fabrikasyon, mabrikasyon
hikaye.

biz bu işi beraber yapacaktık güya,
nerdesin şimdi,
nerden bileyim
yine beni ektin
çekip gittin eyvallahsız,
aferin.



Birol Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Afyon Soğuğu

Bilirsin sen,
Zaten uyku tutmaz yolda ama
Neresinde arayım seni gecenin.

Afyon’a doğruyum galiba,
Buranın gecesi bizimkilerden değil sanki,
Daha siyah,
Daha zor.

Gülerdik,
Afyonlu gibi gece gece,
Koca koca,
Deli gibi gülerdik biz;
Öyle değişik özlüyorum ki seni.

Bu otobüs
Senlik benlik hiç bir numarası olmayan,
Hiç bir güzelliği;
Bırak eskiliği,
Bırak yaşlılığı,
Harap, asil,
Ezikliği,
Çocuk gözlerimizdeki sinemaların robotlarından
Bu otobüs,
Bu haliyle hem de,
Ağlatıyor beni,
Seni
Öyle değişik özlüyorum ki.
Kafamı eğip
Kapşonlar takıp saklanırken yaz ortalarında
Kız babalarından,
Sen verirdin bavulumu, gizli gizli
Gülerdik gece vakti,
Gülerdik
Gece
Sinsi.

Kız gitmesin diye taklalar atıp
Ve oyunlar oynayıp babası uyanmasın diye,
Hınzır hınzır
Çok gülerdik,
Çok ağladık
Kış gelip gidince kız,
“Gitme”yi öyle sanırdım ben.
Oysa hemen bahara geldi
Bahar gibi esas kız, ne tuhaf,
Sen getirdin habersiz,
Öyle özlüyorum ki seni,
Meğer gitmek böyleymiş.


Bir de üstelik
Kolyemi unutmuşum
Öyle çok ağlıyorum ki artık.





Birol Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Ağbi

Ağbi,
Gelmiyorsun, darılmam,
Gelemiyorsun.

Ağbi, özlüyorum,
Gelsen bir ara
Otursak,
Sigaralar içilse gece gece,
Dumana boğulu gülsek, öksürüğe,
Varsa dökülecek yaşın
Ziyan olmasa
Suratıma çarpsan,
Bağırsan,
Bağıran adam değilsin, ağlasan,
Ağlayan hiç değilsin kolay,
Çıkışsan,
Çıksan gelsen, bağırsan,
Çağırsan,
Paralar bulsam,
Kopup gelsem
Sigaralar içsek sabah sabah,
Beyazlara gri katıp
Yağmurlar yağdırsak kocaman binalara,
Annemin çiçekleri açsa.

Sesin yorgun geliyormuş,
Söylememiş, canın sıkılmasın diye,
Canımız,
Bize de söylemiyor,
Yazıyor bir yerlere, tatlı tatlı, kırmadan
Öyle çok yazıyor ki,
Öyle sıkı canı, canım.

Ağbi,
Dünyanın öbür ucu yangın,
Sesini duymadan, su topluyor benim yüreğim,
Öyle korktum ki,
Ağlayan adamım ota boka,
Koca koca binalar çöküyor beyazlara simsiyah,
Dünyanın öbür ucundan ta
Benim üzerime, öyle korktum.
Sesini duymadan kalkmadı binalar üzerimden.

O kadar adam öldü,
O kadar adam ağladı her birine,
O kadar yaşın hepsi
Benim gözlerimde birikti,
İkisi düştü, üçü,
Kalanı içeri,
Sesini duymadan çıkmadı,
Ciğerlerim boğulacak sandım.

Anneme söylemedim,
Canımız
Sıkılmasın diye,
Öyle sıkı zaten,
Babama şikayet ettim
Senden haber vermeyen kim varsa,
Babam,
Renk vermedi
Vermiyor zaten
Yüzünün rengi de kalmadı verecek,
Paranın rengi öyle koyu burada,
Bembeyaz yapıyor içinin suratını,
Öyle tedirgin canı,
Sağı borç, solu, paralar bulsam,
Bir ev alsam, bir araba,
Bahçeler alsam anneme, çiçekler,
Babam
Sırtını yaslasa artık
Şöyle rahat rahat, bulmacalar çözse bütün gün,
Düşünmese seni beni
Yedi harf “özlemek”ten başka,
Paralarım olsa keşke
Ne lazımsa kime sevdiğim
Alsam, versem,
Kopup gelsem.

Ağbi, özledim,
Babamın canı dişinde,
Annemin öyle sıkı,
Benim derdim ne, bilmem,
Özür dilerim, gelemem,
Elim darda,
Ğöğüs kafesim mengene,
Lazımsın hepimize;
Annemin bahçesi,
Babamın kapaklı gözleri, kaşları düşük,
Bir şeyler yazıyorum bu ara bir araya,
Lazımsın
Kenarına içimin dışını çizmeye.
Ben beceremiyorum,
Seni çiziyorum defterime, sözcüklerle
Olmuyor.

Özledik,
Şekli aynı damlaların, şemali,
Gözler ayrı,
Damlaların yönleri;
Birimizin dışa, kimimizin içe,
Sebebi aynı damlaların,
Özledik, çok
Lazımsın hepimize,
Ağbi,
Sigaralar içsek gündüz gece,
Gelsene.


Birol Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Ara ki

Görmüyor senin gözlerin,
Benim başım durmuyor oysa,
Ve bu yaptığın ne
Bilmiyorum
Nasıl yaptığını,
Nasıl becerdiğini.

Kafamı çevirip
Gözlerimi kaçırıp,
Sesinle başbaşa
Bunca yaşamın önceden göstermediği
Ve şimdi senin
Açılmamış ceylan gözlerinle
Bakmaya,
Tutmaya korktuğum çocuk gülüşünle
Gözüme soktuğun bu kızgın
Bu sivri acının
Adını arıyorum,
Yok;
Ara ki bulasın...


Birol Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Ara Sıra

Ne kadar daha böyle gider bu işler
Bilemem,
Yani ben ve sen, onlar,
Biz
Ne kadar daha biz,
Senden ne kadar, ne kadar ben,
Onlar ne kadar daha arada
Sırada
Ne var,
Bilemem.


Birol Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Ben

Sen...
Bende sen
Ben de sen,
Ben desen;
Sen...

[GooD aNd EvıL]

Ben Gideyim

Bak
Ciğerlerim sökülüyor,
Nasıl bir kor bastıysan içime
Kulaklarıma kadar yakıyor,
Göz kapaklarım kabardı,
Su topluyor alnım, boncuk boncuk
Yakıyor, gözlerimin suyunu sıkana kadar
Cayır cayır, bak,
Senin ardından
Tek dal gülüşünü
Tek gülen bakışını yakalamak,
Bir de acıyan dudağına
Tek bir öpücük, küçücük
Senin ardından
Küçücük.
Bak, ağır geldi,
Gırtlağım kupkuru
Boğazım çöl yanıyor,
Çocukluğunun,
Yıllarımın bütün ağırlığı,
Ayaklarım karasu basıyor,
Bak;
Kalbim bu yükleri artık taşımıyor,
Bacaklarım ceylan kırığı
Başım kendine bela,
Üstüne çöküyor...

Bak,
Yoruldum,
Duramıyorum;
Ben gideyim,
Aklım kalır.


Birol Özdemir