IQ Testinin Tarihi

[biqboy]

IQ Testinin Tarihi

Galton ile Başladı

19.yüzyıl İngiliz Bilimcisi Sir Francis Galton ile başlayan zekâ konsepti test edilmiş olabilir veya olmalıdır. Galton, biyoloji ve piskolojinin ilk formlarını içeren birçok farklı dalda bir amatör olarak bilinir. 1856 yılında basılan Charles Darwin’in “The Origin of Species” kitabından sonra, Galton kalıtım ve insan becerini keşfetmeye çalışmak için zamanının büyük çoğunluğunu harcadı.

İnsanların büyük çoğunluğu eşit olarak zeki insanlardan oluşurken, zamanın genel düşüncesi insanoğlu yarışının çok küçük sayıda dahi ve çok sayıda idiota sahip olduğudur. Birinin hayatında bir şeyler başarması çok çalışmanın sonucudur ve bu güç sağlar. İyi bir ğörüş olmasına rağmen, zihinsel özelliklerin fiziksel faktörlere ve aslında kalıtım özelliklere dayandığında inanan Galton için yeterli olmadır.- göz rengi veya kan grubu gibi.

Zeka üzerine Galton ‘un fikri Lambert Adolphe Jacques adında Belçikalı istatikçinin bir çaılşması tarafından etkilendi. Quelet, insanoğlunun özelliklerine çalışmak için statik methodlara başvuran ilk kişiydi ve gerçekten normal dağılım konseptini keşfetti.- her iki uçta keskince sayıların düşmesi ile iki uç rasında bir yerde nüfus çoğunluğunu düşürmek için eğilim- bir garfik çizilirse, bu değerler yaklaşık olarak bir şekil çıkarır.

Amerika’da Galton’un Düşüncesi

Galton, zeka konsepti üzerine ilk bilimsel yatırım olarak tanımlanan “Heredity Genius” adlı kitabında kalıtımsal zeka üzerindeki düşüncelerini yayımladı. 1890 yılında, Galton’un Amerikalı bir öğrencisi olan James Mcken Cattell, Amerikaya zekâ testi fikrini getirdi. Cattell’in çalışması, Amerik’da inanca fakat keskin zekâ testine neden oldu. Testinin düşüşü neyi çıkardı, diğer bir taraftan, bir öğrenci iyi bir zekâ kabiliyetinin uygulamalı kanıtı olarak düşünülen ödevi iyi bir şeklide yaparsa Galton testi üzerindeki sayım belirtmayacekti.

Binet ve Çocuk Zekâsı

Bu sırada Fransa’da Alfred Binet adında bir psikolog çocuk zekâ oranını bulmak için testler düzenlemekle meşguldü. Galton gibi, Binet’te insanoğlu kapasitelerini test etmek ve ölçmek konusunda niyetliydi. Onun zekâ anlayışı, yerel öğrenciler ile keskin deneme yanılma testi ile gelişti. Ortalama öğrenci grupları ve zihinsel özürlü öğrenci grupları ile çalışma yapmasıyla Binet ortalama bir zekâya sahip öğrencilerin belirli görevleri yapabileceğini, zihinsel özürlü öğrencilerin ise yapamayacağının keşfetti. Binet her yaş grubundaki öğrencilerin normal kabiliyetlerini hesapladı ve bir öğrencinin zihinsel yaşının normal normların altında mı yoksa üstünde mi olduğunu buldu.

Paris eğitim yetkilileri Binet’in çalışmaları ilgilendi ve özel ilgiye sahip olan öğrencilerden normal öğrencileri ayırmak için kullanılabilen bir test düzenlemesini istediler. Bu testler, görüşmeci ve tek bir öğrenci arasında yapıldı ve sorular şöyleydi: Tahta ve bardak arasındaki farklılık nedir? “Ve bu kelimeleri kullanarak kurmak, Paris’te, zeka seviyelerini bulamk için bir yol açtı”

Çocuğun zihinsel yaşını belirleyebilen bir test fikri aşırı derecede popüler oldu. 1. Dünya Savaşından hemen sonra Wilhelm Stern adındaki bir Alman psikolog zihinsel zekâdan daha iyi ifade edici bir yol sundu

Stern subjenin kronik yaşı ve onların zihinsel yaşları arasındaki oranı bularak sonuçlarını belirtti. Bu yüzden 10 yaşında birinin 1 yıl sonraki kronik yaşının sayımı, 5 yaşında birinin 1 yıl sonraki sayımı kadar önemli olmayacaktır.

Terman Zekâ Oranını Buluyor

Lewis Terman adındaki Amerikalı psikolog, Stern’in test sayım sistemi için zekâ oranı terimini buldu. Binet’in ortalama IQ testi sayımı 100’dü. 100’ün altındaki her sayı ortalamının altında olduğu düşünülüyordu.
Ve 100’ün üzerindeki sayı ise ortalamanın üzerinde olduğu belirtiliyordu.

Önderler Şüphelere Sahip

Binet testinin kısıtlamalara sahip olduğu tanımlanmasıyla hem Binet hemde Stern, gerçekten zekânın sabit bir kalıtımsal kalitesi gösterilen IQ sayımından kuşku duydu. Stern 1914’te şunu yazdı.” Birçokm test yoktur, fakat ustaca şeçilmiştir, kalıtsal zihinsel donanıma ulaştı, bütün komplikasyonları açtı, fakat test dakikasına tabi tutulan bütün etkilerle birlikte tutuldu bu donanım teste tabi tutuldu.”

Bu iki öncünün kuşkularına rağmen, Binet testi büyük bir hevesle kabul gördü. 1916 yılında Binet testi katil olan bir mahkûm üzerinde uygulandı. Çünkü mahkûm test üzerinde çok az başarılı oldu. Wyoming jüri heyeti zihinsel durumu sebebiyle bu mahkûmu suçsuz buldu.

Amerikan Ordusu IQ Testini Benimsiyor

Amerika’da IQ testinde en büyük atılım 1917 yılında gerçekleşti. Bu sırada Amerika I. Dünya Savaşı’na giriyordu. Binet’in orijinal testi bireysel temelde çocuklar üzerinde uygulanmak için tasarlanmıştı fakat Amerikan ordusu, çeşitli ordu pozisyonları için askere çağrılan birçok çeşit insan muaması ile karşılaştı. Bu problemi çözmek için, ordu zekâ testi uygulaması için 7 kişiden oluşan bir psiklog grubu oluşturdu. Bu kurulun sözcüsü Robert Yerkes’di. O yılın Amerika Piskoloji Kurumun başkanı olduğu için seçildiğini tamamen itiraf etti.

Neyseki, seçilen yedi psikologdan biri olan Lewis Terman ( zekâ oranı terimi bulan kişi) ordunun askere ihtiyacı olduğuna karar verdiğinde bir grup zekâ testine zaten katılmış olan Arthur Otis adında bir öğrencisi vardı. Genel olarak, kurul zaten hazır olan Otis materyalini benimsedi ve 6 hafta içerisinde testler yazıcılar için hazır hala getiririldi. Sadece birkaç hafta sonra 4000 kişi ile deneme çalışması yapıldı.

2 aydan daha kısa bir süre içerisinde 1919 yılının başlarında yaklaşık olarak 2 milyon Amerikan askeri zekâ testine tabi tutuldu.

Ordu sayımları, zekâ oranını kullanılarak ifade edilmedi fakat doğru cevaplar için geçer notlar verildi. Bu notlara istinaden askerler A’dan E’ye kadar uzanan 5 sınıfa ayrıldılar.

I.Dünya Savaşından Sonra IQ

Çok geçmeden birçok şirket kim işe alınır, kim terfi eldilir konularını belirlemek için test programlarına başladılar. Fakat zekâ testlerinin en büyük pazarı okullardı. I.Dünya Savaşından 1 yıl sonra, uygulamalı olarak ülkelerde her okul sisteminde çeşitli zekâ sayım programları başladı. Tabiî ki zekâ testi ünlü kolonist ve zamanın sosyal konutanı olan Walter Lippmann’içeren küçük düşürücü şeylerin adaletli paylaşımına sahipti. 1922 yılında, şunları yazdı: sujenin edebiyatında sadece bir şey okunmalıdır… Zekâ testinin nasıl kolayca acımasızlık makinasına dönüştüğünü görün… bir çocuğun bedenininde kalıcı bir bayağılık duygusunu damgalamanın bir methoduna nasıl dönüşebileceğini görün…”

IQ Testleri Gözden Düşüyor

1960 ve 1970 yıllarında, IQ testleri gözden düşmeye başladı. Kısmen ırkçılık ve kültürel olarak spesifik test soruları sebebiyle. 1964 yılında, New York City Board of Education IQ testlerini tamamen bir kenara attı ve diğer eğitim yönetim kurulları da bu davranışı uyguladı, genellikle isteksizçe. Meslek istihdamları ve inkâr edilmiş eğitim ile ilgili çoğu dava bu süreçte yer aldı, genellikle IQ yaptıranlar ayrım suçlusu olarak bulundu.

Gardner’in Çoklu Zeka Teorisi

Zekâ konsepti, IQ testi ile ilgili birçok soruna rağmen gelişme göstermeye devam etti. 1983 yılında, Howard Gardner “ nedenin, zekânın, mantığın ve bilginin” benzer olmadığını tartıştı.
Ve bu tartışmayı çoklu zekâ teorisini öne sürerek yaptı. Gardner, 7 farklı zekâyı tanımladı: mantıksal- matematiksel, bilimsel, boyutsal, müziksel, bedensel kinestetik, kişiselerası ve kendine dönük zekâ. Çoklu zekâ konsepti, ulusal test yılı boyunca Amerikan kültürününde güçlü hala gelen matematiksel ve sözel anlayış’tan “ zekâ” fikrinin genişlemesine yardımcı oldu. ( örneğin; SATs)

Amerika IQ Testine Güveniyor

Gardner’in fikirleri eğitim sistemine girdi ve birçok okulda kullanıldı. Fakat geleneksel zekâ ve akademik yeterlilik testleri, Amerikan eğitim sisteminde kabul ve hüküm kazanmaya devam etti. Bugünlerde, belirli fakülteler SATs’da belirli saygın bir sayının altına düşen öğrencileri kabul etmeyi reddediyor ve çoğu özel okul ve kıdemli devlet okulları neredeyse tamamen test sonuçlarına bağlı olarak kabul ediyor.

Zekâ testinin birçok öncüsü, zekâ testinin okullardan kaldırılmasını isterken, Amerikan eğitim sistemi, öğrencinin kabiliyetini bulmak için en çabuk yol olarak gördükleri IQ testini benimsiyor. Psikolog Arthur Jensen şunu yazdı” Başarının kendisi okulun temel konusudur. Başarının kendisinden başka bir şeyin ölçülmesine gerek olmadığını düşünüyorum.”

Kaynaklar
Cohen, Daniel. Zekâ nedir?
New York: M.Evans ve Şirket, 1974.
Fancher, Raymond E. Zeki İnsanlar:
IQ İhtilafı Yapanlar. New York:
W.W Norton& Şirket,Inc,1985
Gardner, Howard. Aklın Sınırları. New York
Basic Book Inc,1983
Gardner, Howard. Zekânın Tekrar Çerçevelenmesi.
New York: Basic Book Inc,1999
Jensen, Arthur. Zekâ Testinde Ön Yargılar
New York: The Free Pres, 1980
ALINTIDIR.