Neden




Sana bir gül almıştım,
Ayrılırken veririm diye.
O gün unuttum işte,
Vermeyi unuttum.
Böylesi daha iyi oldu,
Sen, o mis kokulu güle layık değilmişsin,
Sen, kendine oyuncak arayan, kalpsizin biriymişsin.
Ayrılırken akan göz yaşlarıma, gülerek bakan sen,
Benimle oynadın, beni kandırdın,
Ama şunu iyi bil ki,
Bu gönül seni çok sevmişti.
Senin gibi bir zalimi sevdiğim için,
Kendimden nefret ediyorum.
Nasıl oldu da bilemedim?
Senin gibi bir hayırsızı sevdim.
Şimdi sana soruyorum;
Hani beni seviyordun?
Hani bensiz yaşayamazdın?
Hani hiç ayrılmayacaktık?
Neden böyle oldu yar, neden?
Şimdi bu zavallı, sensiz nasıl yaşar?
Seni unutup bir başkasına nasıl bakar?
Ama sen acımadın,
Giderken, arkana bile bakmadın,
Ben senin gibi olamam,
Senin yaptığını ben yapamam,
Seni asla unutamam,
Çünkü yemin etmiştik,
Hiç ayrılmayacaktık,
Neden böyle yaptın yar, neden?

Unutamam ki



Bir hata yaptım sevmemeliydim,
Sensiz kalbimi sana vermemeliydim,
Keşke hiç seni görmeseydim,
Gördüm ya artık unutamam ki.

Sen aklıma geliyorsun duyunca adını,
Acıymış şimdi fark ettim aşkın tadını,
Sendin gönlümün bir tek sultanı,
Sultanım öldü benim unutamam ki.

Yemin Ettik




Vatan için canımızı,
Vermeye yemin ettik.
Yoksul için malımızı,
Vermeye yemin ettik.
Dinsiz için dinimizi,
Öğretmeye yemin ettik.
Yanlış yola sapmamaya,
Doğrulara yemin ettik.
Başkasına ait hiçbirşeyi,
Almamaya yemin ettik.
Haram olan lokmayı,
Yememeye yemin ettik.
Çünkü;
Biz Müslümansız.
Başka dini kabul etmemeye,
Yemin ettik.