Yalnızım

yalnızım
yürüyorum yaşamda
tek duyduğum ayak seslerim
çaresizliğime ağlamak rahatlatmaz
yorar saçlarıma bir beyaz daha ekler
yalnızlığıma bir yalnızlık daha belki

biliyor musun
kaç intihardan döndüm yalnızlığımda
ölmedim
öldürmedi
deminde yıpranacak bir ben bulursam eğer
ateşlerde alev sevgim
ararken yürekleri yüreğimde kendimi
sana söz yıpratmam!
yalnızımı, yıpratmam
sakınırım kendimden

bir çizgi
üstü dağlarda rüzgar belki
dibi martılarla mavi yelkenli

yaşanırken yalnızlık
düşünceler kalabalıklaşır
gidenler çoğalırken
kabul edilen azlar gelir
yavaş yavaş doğrular
verir yanlışları sahiplerine
doğurur
kötüler iyileri
gelir yeniden
başlangıçlar

yalnızımı yıpratmam
yaşamımda duyduğun ayak sesleri sadece benim

Şule Aydemir