|
Zeliha Bicer
17 Ağustos
Bebeydi sevimiz Büyüttük,giydirdik,besledik. Yemyeşil bir örtü serdik üstüne Huzur.. dedik Ama.. Sensizlik 17 Ağustos gecesi Karabasan gibi çöktü üzerime Elveda bile diyemeden Bir yaşamı,bir seni Ve.. Bensiz seni toprağa gömdük. Yemyeşil örtü şimdi senin üzerinde Oysa sen benim sıcağımdın Hala sıcağımsın Isıt yeşil örtünle Gittiğin yeri Ergeç yanına geleceğim Bekle beni... Selma ve Ayhan anısına 17.8.1999 Zeliha Bicer |
22 Nisan Toplantısı İçin
Yüreklerini bildiklerim Yüzlerini göremediklerim Bugün yüreklerini yüzlerine giydirdim Siz çıktınız.. Zeliha Bicer |
Acıtma Beni Yaşam
Acıtma beni yaşam Koparma beni dalımdan Öyle hafif Öyle savunmasızım ki Bu gece Kayar ayağım buzdan Esen rüzgar Koparır beni dalımdan Esme be rüzgar Bu gece esme Efkarlıyım martılarım Hüzün yüklü bulutlarım Ağlamak isterim Ağlayamam Yüreğimin yükü var Aklımın doğrusu Yürüdüğüm yolun taşları Açtığım kapımın anahtarı Hep sen Sen işte Gelişlerin sevinç Gidişlerin yaş Dayan şimdi işte Dayan gidişlere.. Zeliha Bicer |
Ad koyma
Aşka ad koyma Gönlündekini dök ortaya Yalansız riyasız Sen gibi gel... Zeliha Bicer |
Ağla Utanma
Ağla! ! Utanma, gözyaşının aktığından Aldırma sen, bakanlara Bu günü geride bırak Acınmışlara, kahrolmuşlara Gömme yüreğini. Sen ki, sevmeyi bilen Sen ki, deli aşık.. Gönlündekini görmeyene Senden değildir artık. Sana uzanan, elde Sana gelen, gönülde Beyaz rengi taşısın. Yüreğinin çoşma zamanı Bu geceyi geride bırak Seni kaybeden ağlasın.... Zeliha Bicer |
Ah Be İstanbullll
Ben göçümün 2. günündeyim, İstanbul büyü gibi. Aldı kollarına sanki, Sımsıkı sardı beni. Yine seni düşündüm, Ahh düşünmez olaydım. Yine yüreğimde sıcaklık, Yine sancılı *******im. Ve.. Yine sensizliğim düştü Yüreğime, Daha ne kadar sabahlayacak, Vee.. Daha ne kadar Kadehlerde tüketeceğim seni.. Düşünür,düşünmez, Uyanır, uyanmaz, Yine sen.. Ah be İstanbul gelmese miydim? Sen yine beni sevdalara saldın... Zeliha Bicer |
Aldın Çakıl Taşlarımı
Uyandım turuncu hüznümle bu sabah Aklımdaki senle ve sevginle Yastığına baktım boştu Döndüm sarıldım hayaline Martılara seslendim İstanbul a götürün beni Kokunu özledim, öpüşlerini En çok gözlerini Çocuk yüreğimle Sarıldım umuda Her şey senken evde Üstümde kokun kalmışken Sensizlik bir kez daha Vururken kıyılarımı Aldın çakıl taşlarımı Attın denizlere Zeliha Bicer |
Aldırmıyorum
Günlerdir bir şarkıya asılı kaldı duygularım Çaldıkça, dinledikçe ben Efkarım artar, çoğalırım senle Ağır aksak oynamak isterim Sussa da dilim Kalemim yazar durmaksızın Denizdeki yelkenliler gibi Bir o yana, bir bu yana Savurur sensizliğin beni Yanımda olsaydın belki Dokunmazdı şarkılar bu kadar Sokaklarda yürüyorum, ağlıyorum Yüzüme bakanlar var Aldırmıyorum. Zeliha Bicer |
Alıştıramadın Beni
Gelişlerindeki sevincime, çoşkunluğuma Gidişlerindeki hüznüme, kahrolmuşluğuma Alıştıramadım hala yüreğimi Yine yağmur yüklü bulutlarım Yine her şarkıda sen! Kalemimden damlayan hüzünlerim Buz tutmuş ellerimden kayıp giderken İsyanım martı çığlığında Sevgimse, cehennem ateşi gibi yanmakta Ben hala divaneyken Seninle de, sensizken de Alışamam bu gelmelere, gitmelere Kal gitme! Kal gitme! Diye, haykırırken yüreğim Sessizliğe gömme beni Alıştıramadın işte! ! ! Alıştıramadın beni Sensizliğe... Zeliha Bicer |
Anla Beni
Bilir misin ki? Sensizliklerim sancı Bilir misin ki? Sesin tabum Sensiz ne haldeyim Anla beni... Gelmesede resmin Duymasamda sesin Çağlasada gönlüm Seni seviyorum Anla beni... Aldırma girdaplara Bakma sen karanlık sabahlara Sen benim ışığımsın Anla beni... Boşver desem Yalan! Gelme desem Yalan! Öyle özledim ki tenini Her kadehte seni içer olduğumdan Kadeh düşmüyor elimden Anla beni.... Zeliha Bicer |
Anlat Bana
Anlat bana, Derinliğinde gözlerinin Gizlenen yaşlarını Anlat bana, Kırık aşk hikayeni Sayısız *******in uykusuzluğunu Barışamadığın gündüzlerini Kaçışlarını anlat. Ördüğün duvarlarını Nasıl defalarca yıktığını Gitarının tellerinde Gezinen ellerinin Ne zaman isyana dönüştüğünü Söylediğin her şarkının Yüreğindeki sesini anlat Üstelik İstanbul daysan Ve sevdalıysan Daha çok şarkılar söyle Gözlerinin derinliğindeki Gülümsemenle. Zeliha Bicer |
Anlayana..
Şiir yazmak,yüreğe anlatmak değilmiş Şiir hep bir kişiye yazılırmış Onca şiirlerden şarkılardan Niye etkilenir o zaman insan Herkes kendine yaşıyorsa Yüreğindekileri anlatıyorsa Anlamaz o zaman yazılanı kimse Yazandan başka Ben yine yüreğimi yazarım Yine seslenirim sevgiliye Bazen dostumu yazarım Bazen İstanbul'umu Anlayacak olan var yazdıklarımı Anlatamadıklarım da olacaktır Bu kapı gönül kapısı Gören buyursun gelsin Görmeyene Allah gönül kapısını göstersin.. Zeliha Bicer |
Annem
Bu gün senin günün annem Sana sarılma günüm. Sevildiğini bilme günün Sensizliğin kaçıncı yılı, unuttum. Öyle uzun zaman ki Özledim desem, Kokunu,gülüşünü. Bu gün çocuk oldum ben Senin günün annem. Yüreğimin yaşı akıyor. Yağmur gibiyim. Ve hep seni özledim,özlüyorum Günün kutlu olsun Ruhun şad olsun. (İstanbul mayıs 2005, Annem icin) Zeliha Bicer |
Annem 3
Babam ölmüştü hani, Gözlerinde denizler kadar yaşlar vardı Ağlıyordun. Sarılmıştın bize,sımsıkı Sende bırakıp gidecekmişsin de Özlemlerini içinde tutar gibi. Sela sesine alışmıştım çocuk yüreğimle Hep bir yanım eksilirdi Kulaklarımı tıkardım Belki ölen ölmemiştir diye Korkularım,ağlamalarım,çocuk yüreğim Engelleyemedi gidişini. Özledim annem ben seni Senin günün yaklaşıyor Sıcaklığını toprak veremiyor Sarılmak istiyorum sana Tüm hücrelerimde,hissetmek Beni cocukluğuma götür Anne.... Tüm annelerin gününü kutlarım Ölenlere rahmet,kalanlara sağlık mutluluk Zeliha Bicer |
Annemin Ardından 2
Yüzünü unuttum, sesin hatrımda değil En cok sevgini biliyorum Sarılmanı,sıcacık Kederimi bilemezsin annem Sen koca bir çınardın fideleri bizdik Yıkıldın ansızın Çocuktum korkmuştum Savunmazdım,sensizlik neydi Neydi diye düşündüm Koca bir boşlukmuş,kimsesizlikmiş meğer Kar yağıyor lapa lapa,içim buz gibi Gözlerimde biriken yaşlarıma don vurdu Yanan mum gibiyim,erimekteyim yavaş yavaş Yılların birikimi var üstümde bedenimde Taşımakta zorlandığım, Yokuşu çıkmakta kaderim,hep yokuşu Nefes almak isterken ben hancer saplanır gögüsüme İsyan değil bu Yaradanıma Biraz özlem,biraz yetimliğim vardı satırlarımda... Zeliha Bicer |
Annemin Ardından..
Hiç siz hastanenin yoğun bakım odasında sevdiğinizi beklediniz mi? Çaresizliğin pencesinde kıvranırken,bir yanda umuda sarılmanın insana verilmiş olan en büyük lütuf olduğunu ögrendiniz mi? Gözyaşlarınızı dışa vuramamaktan dolayı yaşınızın boğazınızı nasıl yakıp kavurup aşağıya indiğini hissettinizmi? Koskoca bir yaşamın tükenişini seyrederken, çaresizce elini tuttuğunuz anneniz olduğunu düşündünüz mü hiç? Yaşamın kıyısından, dik yamaçlı yokuşa tırmandığını gördüm annemin,uçurumun kenarında esen rüzgarlara bırakmış kendini, bir adım sonra düşecek gibi duruyor.Ve o yoğun bakım odasında annemin elimi son kez sıktığını sonra kendini o rüzgara bırakıp gittiğini gördüm... Zeliha Bicer |
Aşığım
Gelişim sana,gidişim senden,yönelişim sen Hep sana,hep bize gidiyorum yollar boyu Yollar mıydı dediğim senden sonra yürüdüğüm? Yalnızlığımı içime akıttığım yaşlarım Sevmek böyle birşey olsa gerek Bir yanın yanarken,bir yanın yetim kalır Tutsam elini derken,karanlıklara dalarsın Yönelişlerim sanaydı ya, gelişlerim de sana Yaşamlarımın içindesin yar Nefesimde,yüreğimde, suyumda, şarkımda Sevmek bu olmalı mutlaka Sana kaldırdığım kaçıncı kadehlerimdesin Özlemlerimin kor ettiği yüreğimde Limana yanaşan gemi gibi,yükünü indirirken Sana seslenişlerimdeki yükümü alışın gibi Kızıl kor akşamlarımın *******de birleştiği yerdeyim Gel, bekliyorum seni özlemlerinin yetimliğindeyim Öksüzlüğüm ve yetimliğim vururken demlerimde Anlarım sen, saatlerim sen, aylarım,yıllarım sen Gitsin, bırak martıları uçsunlar özgürce gökyüzünde Seni getirsinler bana, sevgimi taşısınlar kanatlarında Ben seni böyle seviyorum, sevdim işte yar.... Zeliha Bicer |
Aşk Seni Sevmekse
Aşk seni sevmek ise Aşk sana dokunmaksa Aşk sensizlikte Gün doğumunu seyretmekse Ve aç susuz kalmaksa sensizlikte Acı ise soluksuz Anlaşılmamaksa satırlarda Bir telefon sesinde değilse sevdiğin Karşılığı yok demektir sevmenin Zeliha Bicer |
Aşkın Tarifi Olur mu?
_Aşkı tarif et_ der bazıları Yemek mi bu tarifi olsun? Tuz koyarsın biraz salça Zeytinyağlıysa şekeri unutma! Aşk tarif edilebilinir mi? Yüreğe düşen ateşi Sen başka anlatırsın Ben başka.. Zeliha Bicer |
Avucunda Yaşamım
Avucunda görünen yaşam çizginde Tüm yolların bana çıkıyor, Uzanan ellerin avucumda Yakıyor,acıtıyor beni Çizgilerine, yolları ekledim Özlemler yine ilmek ilmek yüreğimde Ve yüreğimin ateşi sönmüyor Dindir, gitme bırakma beni Yine gömme sensizliklerine Zeliha Bicer |
Ay Işığına Vuran Martı Kanadı
Ay ışığına vuran martı kanadı, Yüreğimde sevgimin sıcağı. Hasretlerimde kalan, Uzaklarda çalan bir şarkı. Bir kadeh rakımı koydum, Denize baktım. Yakamozlar da aldattı beni.. Zeliha Bicer |
Bağbozumunda Yüreğim
Bağbozumunda yüreğim Çokluklarda hiçliklerim Ne imgelerle Ne de hecelerle işim Seni getirsin bana kelimeler Zeliha Bicer |
Bak Avuçlarımda Nasır Var
Soyun çıplak çırılçıplak Çıkart üstünde sana ait olmayan tüm şeyleri Yüreğinle gel bana ne olur Sen gibi,duru su gibi,gün gibi Aydınlat dünyamı,yarat yeni baştan beni Bak avuçlarımda nasırlarım var Öyle yük taşıdım ki ömrüm boyu Yüküm olma, yürüdüğüm yolum ol Batan günüm değil,doğan güneşim ol Zeliha Bicer |
Bana Dört Mevsimi Yaşatmalısın Yar..
Dört mevsimi yaşatmalısın yar Sevdirirsen kendini bana Böyle sevdirmelisin. Sende yanmalı gönlüm Sende tüketmeliyim ömrümü Ateşten gömlek olmalı Sevgin bedenimde Günümü gecemi bölsün Hasretlerin Damarlarımda akan kanda Senden damlalar olmalı Dağları delmeliyim ferhat gibi Erimeliyim leyla misali Dinlediğim tüm şarkılar da Dolaştığım sokaklar da Hep beni sana çıkarmalı. Dalgalı deniz gibi hırçınlığım Gün doğuşum olmalı Sevgin... Zeliha Bicer |
Bazen
Bazen, içinde birikir binlerce hüzün Bazen, güneşe ulaşmak çok kolay gelir Bazen, mutluluk küçük bir çocuk elindedir Bazen, karanlıklarca yalnızsındır.. Zeliha Bicer |
Bazen girdaplarında yaşamın
Bazen girdaplarında yaşamın Bazense pembe bulutlarında duygularımın, Hani,diyorum olmasaydın bende, Yaşar mıydım? Yine seni Bu benim desem olmaz, Sensin desem Hiç olmaz Bu biziz desem oluyor gibi, Senin gelişlerindeki Beklentim sensen Yine beklerim Yine özlerim Yine yazarım Sana... Zeliha Bicer |
Beklemekteyim
Karanlıktaydım nice zamandır Bir gün uyandım gündüzüme Sesin, gülüşün ve gözlerinle Biçare olmak ne acı Ne acıdır ki ağzından çıkacak söze bakmak İdamını bekleyen mahkum gibi Beklemekteyim. Zeliha Bicer |
Bekleyeceğim
Bekleyeceğim, Gün gelecek kalemimi tutacak parmaklarım Sonra duygularım akacak, Kağıt dolacak satırlarla sen diye Kemanın tellerinde,piyanonun tuşlarında olacaksın Hüzünlü melodilerle dolduracağım yüreğimi, Gözüm kapalı seni dinleyeceğim Senle söyleşeceğim, Kapım çalınacak,yavaşça açacağım Rüyalarımdan sırılsıklam uyanacağım, Ellerimde senin resminle Sensizliklerim yine oyun oynacak bana Kemanın sesinde Ben yine hasretlerin, Ben yine martıların Ve ben yine İstanbul un şarkısını söyleyeceğim Zeliha Bicer |
Ben Bilmem ki Saklanmayı
Ben bilmem ki saklanmayı, Kelimelerle oyun oynamayı Siyaha beyaz diyemedi dilim Ellerim hep sıcaktır benim Tıpkı yüreğim gibi Seviyorum Bir yanım hep hüzün taşır Bir yanımda akmaya hazır gözyaşlarım saklı Bu yüzden sevdim ben İstanbul u Zeliha Bicer |
Ben Bilmem ki Saklanmayı 2
Martılarımdı bana senden bahseden Trenin melodisiydi içimi hüzünleştiren O eski mecmualarda aradığımdın Sevdim ben seni deliler gibi Sustum sustum yıllar boyu Gülümseyen yüzümü gördüler İçten ağlamalarım vardı oysa benim Sevdim İstanbul u sensizliklerimde Sensizliklerimde kaldırdığım kadehlerimde Kadehlerimin dibinde aradım seni Siyaha beyaz diyemedi dilim Seni öyle çok sevdim Sabrı ögrendim,aşkı ögrendim Turuncu akşamlarımın hüznünü Bu yüzden sevdim ben İstanbul u Sen demekti, yaşamaktı seni. Zeliha Bicer |
Ben Hala Çocuğum Anne Sev Beni
Büyüdüm ben anne,kocaman bir kadın oldum. Çocuktum elimi bıraktığında. Oyunlar oynadığım sokağımda seninle çektirdiğimiz resmi çıkardım albümden. Sarılmışım sana sımsıkı, sensiz gececek yılları bilir gibi. Büyüdüm dedim ya anne ama hala cocuk kaldı yüreğim hala anne derken biri,titretir yüreğimi alt üst eder benliğimi. Büyüdükçe hep sızı kaldı,hep ağladım. İlk aşkımı anlatamadım sana mesela, kızgınlığımda,kırılganlığımda paylaşamadım. Kendim söyledim,kendim dinledim dört duvar arasında. Mezarda,başucunuzda bir ağaç var. İki dalı kalmış, sen ölmeden bir dalını kesmişlerdi,gülmüştün bak benim sıram geldi dedin ve sustun. Koca bir suskunluk,yıllarca suskunsun annem. Kokunu unuttum,en çok hangi yemeği severdin ya da hangi kelimeyi daha çok söylerdin unuttum. Unutmadığım birşey var bizi böyle büyüttüğün bu gün beni var eden sevgin,bu sevgin bana insanları sevdiren. Sen uzaklarda olsan da göremesem de yüzünü,koklayamazsam seni bile,sen bizi sevdin annem sevgin getirdi beni bu güne. Özlemlerim günbe gün artıyor Belki adım adım ölüme yaklaştığımdan Belki saçlarımdaki aklar Annemi özletiyor bana Kara toprağa gönderirken Çocuk ellerimde kalmıştı resmi Sesini unuttum, En çok hangi rengi severdi? Bilmiyorum Bildiğim beni çok sevdiği _Hala çocuğum anne Sev beni Ne olur bu gece_ Zeliha Bicer |
Ben İsmin Her Halinde Sevdim Seni
Ben ismin her halinde sevdim seni Mevsimlerin her değişiminde İşledim sevgimi Madenci gibi çalışırım Yüreğimdeki senle Işığımsın benim O görünmez tünellerde. Zeliha Bicer |
Ben Sabahımı Bekliyorum
Bir gün gözüme bulutları getiren, gözyaşlarına dönüştüren cümlen, görmezlerimi, açmazlarımı anlattı. Aklıma uyamamıştım. Yüreğim hep sen diye çarparken. Olmaz ki sevgi dilenmek. Zorla sevilmiyor. Artık anladım. Canım yanıyor, her okuduğumda yazdıklarını. Bir yandan okudukça, içimin acısına tuz basıyorum. Kanamıyor artık yalnızca içim acıyor. Yalın söylüyordu radyoda, Gerçeğin kenarından Hayatın düzenine Bir yol bulup, Ben akamadım Bu gün budur pencere Kışla yüzleşince Çok üzgünüm Kalamadım Bazen şarkılar hep kederime yazılıyor. Üzgünüm ama umutsuz değil. Sevmeye aşık olduğum sürece, yüreğimdeki o sıcaklığı kaybetmeyeceğime inanıyorum. Bu inanca sarılıp, seni yavaş yavaş eriteceğim. O zaman sesini duyduğumda med cezirlerim olmayacak. Korkmayacağım, ya elim gider de ararsam kaygısından. Bu günüm böyle sensiz, üzgün ama umutlu. Her gece karanlığı, sabaha kavuşmak zorunda. Ben sabahımı bekliyorum. Zeliha Bicer |
Beni sessiz bırakma..
Beni sessiz bırakma sensizde Beni martılara mahkum etme. Seni seviyorum işte ben, Ben gibi Seni seviyorum Çaresizliğim gibi... Zeliha Bicer |
Bensiz Gitme Gitme Ne Olur
Bensiz gitme gitme ne olur Bırakma Yalnız koyma beni Bu gece dolunay var Gelsen yanıbaşıma Samanyolun u dinlesek yine seninle Dans etsek,usul usul öpsen beni Ne olur Bu gece yürümek istiyorum, Üstelik yağmur var İstanbul da Sensizim ıssızım yürek atışlarım Ve ben Ve dolunay Terkedişlerinin ardından kaç yıl geçti Yaktıkça rakı genizimi seni andım Sensizliğe daha ne kadar ağlayacak bu gönlüm Daha ne kadar sabahlayacağım Kaç kadeh kıracağım Kaç kere tövbe edip döneceğim tövbemden Bensiz gitme gitme ne olur Bırakma Yalnız koyma beni... Zeliha Bicer |
Beyaza Dönen Maviyi Anlattın Bana
Yanımdaydın, kokunu çektim içime - Özgürce - Ellerine uzandığımda tuttu ellerim -Seni - Ulaşmak ne kadar kolaydı -Sana - Mesafeleri aşmıştık -Seninle- Yaşamak ne güzel! ! ! ! Gülmek herşeye mutluluktan. Gün batımının gri turunculuğunu Anlatmak sana. Denizin, akşamın alacalığında Beyaza dönen mavisini Göstermen bana Seninle yaşam güzel Paylaşımlarımın sonu yok.. Nefes gibisin bende. Seni bu yüzden mi sevdim? Bu muydu aşık eden beni sana? Gözlerindeki sevgi ışıltıları var ya Masum bir çocuk, Kirletilmemiş deniz gibi. Ağaçın dalındaki tomurcuk, Sonsuz bir gelecek, Sana olan sevgim gibi. Gelişlerin böyle işte.. İçime sığmıyor bu çocuk! ! ! Misket oynuyorum kimi zaman Kimi zaman kör ebe... Zeliha Bicer |
Bilmiyorum Değişen Bir Şey Var
Bilmiyorum, değişen bir şey var Yüreğimin derinliğinde Bana dokunan, heyecanlandıran,düşündüren Seninle, dans etmek istiyorum Hatta İstanbul u adım adım dolaşmak Adını koymuyorum Bu meçhule gidişin Bilmiyorum dedim ya Değişen bir şeyler var Gözlerimin derinliğinde Sözlerimde saklı sen. Zeliha Bicer |
Bir Ayrılığın Hikayesi
kadın gülümsedi,erkek bakarken gözlerine Elini uzattı tutsun diye ellerinden Yıllarını verdiği aynı yastığa baş koyduğu Öpüp kokladığı yaşam yoldaşıydı Bugünden sonra ayrı yastıklarda Ayrı kollarda uyanacaklardı Acıydı.. çok acı, Ağlıyordu kadın süzülürken yaşı Gülümsedi yine Adam umarsız duyarsız Onca fırtınaya karşı Aldı çantasını kadın kalktı Baktı Adımını atarken kapıdan Gözlerinde yaş,içinde telaş Yeni bir yaşama yepyeni bakışlara Bıraktı kendini... Zeliha Bicer |
Bir Ayyaşın İçkisini Yudumlaması Gibi..
Karın dondurucu soğuğu vuruyor pencereme Üşüyorum sıcacık evimde Ellerim titriyor nöbete tutulmuş gibiyim Bir ayyaşın,bir damla içkisini yudumlaması gibi Sana ihtiyacım var. Kimsesizliklerim öyle dövüyor ki bu gece benliğimi Paramparça umutlarım Bu gece sabahı beklemek istedim Günün aydınlığını görmek Yüreğime çöreklenen bu karabasanı atmak Doğan güne MERHABA derken Ben gibi olmak Sevgi dolu,umut dolu Sensizliğin vermiş olduğu özlemi içimde taşıyarak.. Zeliha Bicer |
Bir Bütünü Oluşturuyorum
Yabancıyım Kendime, şehrime Martıyım Vapurlarıma, denizlerime Aşkım Dokunmalarıma, yüreğime Senim Nefsime, nefesime Özlemim ulaşamadığıma, yalnızlığıma Kalemim Yazdıklarıma, anlattıklarıma Bir bütünü oluşturuyorum Tüm yaşadıklarımla Seninle oluşlarımda Sensizliğin yok oluşlarında Zeliha Bicer |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 03:18 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.