Mağrur Güzel
İstanbul öte yanım
Gençliğim, ümidim,kanım
Karmaşasında mağrur
Boğazda saklı canım
Bir vapur çığlığında
Şahlanan martıların
Yollardan soyutlayan
Berbat kaldırımların
Kararsızlığında hayat
Karakterinde sanat
Çilenle,huzurunla,
Ama hep senle,heyhat!
İstanbul öte yanım
Hayalim,çabam,anım
Kapkara ayazların saçlarıdır
Efkarı olanların
Ve umududur sana uyananların
Her semtinde ayrı güzel
Aydınlık sabahların
Tazeye karışan seslerin ahenginde,
Bacası nazik tüten efkarlı gemilerde,
Sahilde, caddelerde,diplerde,köşelerde,
Kimi gayet sakince acele edenlerde
Çocuklarda, gençlerde, talebelerde
Araba önlerini kesen çingenelerde
Nazlı nazlı salınan salkımdan söğütlerde
Bir ananın oğluna verdiği öğütlerde
Kimi tenha kimi karmaşık köşelerde
Hatta eğreti duran loş kahvehanelerde
Adım adım, karış karış,nokta nokta
Her yerde
Senden birşeyler var hep perde perde
Haklıymış Yahya Kemal, haklıymış Orhan Veli
Sen böylesine hayatken
Kalem nasıl küsmeli
Tende bir can bulaydın
Olur idin sürmeli
Bakışları hüzmeli
Bir dünya güzeli
Ey güzel söyle
Senden nasıl vazgeçmeli...
Derler artık İstanbul
Bir problem çengeli
Ben gülümü böyle sevdim
Batmaz ki hiç dikeni
Eyüp'ünün sırtlarına sinmiş
Huzur uykusu
Emirgan bahçesinde
Taze bahar kokusu
Kanlıca'ya geçende
Kalmaz deniz korkusu
Beyoğlu'nda keşmekeş
Eminönü'nde beleş
Nasıl bir büyüsün ki
Tüm güzeller hep kandil
Sen nur-ı ziya güneş
Kurul gayri tahtına
Asaletinle yerleş.
Hacer Esma Yüksel
|