![]() |
![]() |
#1 |
Aşmış Üye
![]() Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57908
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() Sen ve ben,
İşte yeniden köhne bir evin gölgesinde karşılaşıyoruz. Dünya ne kadar küçük değil mi? demeyeceğim, Çünkü küçük bir şehirde yaşıyoruz. Köklerimiz toprağa saplanmış, Sadece karşılıklı bakışıyoruz. Mıknatısın aynı kutupları gibiyiz, Yaklaştıkça itiyoruz birbirimizi. Son kavgamızdan sonra nedense yaklaşamıyorum yanına, İkimizde aynıyız hala, Senin doğruların senin için doğru, Benimkiler ise benim için. Zaten en doğrusu da buydu, İsabet olmuş ayrılığımız, Böylece bir ömür yapamazdık ya. Git artık, Kaderin sayıp kapıldığın yollara düş yine, Üzülme bana hiç bir şey borçlu değilsin Farzet ki rüyaydı yaşanan her şey ve bir sabah ansızın uyarıldık, Seninle dolu yarınlarımı da al yanına, nasılsa bir adımda silinir her şey. Sadece hakkını helal et, eğer ki bilmeden kırdıysam seni, Kin tutmaya değmez, Zaten üç günlük değil mi ki şu dünya. Benden yana da için rahat olsun, Hakkım helaldir sana...
__________________
Buraya Kadarmış .. ![]() |
![]() |
![]() |
![]() ![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|