Ertuğrul Şakar

[GooD aNd EvıL]

Mevsimden Öte

Her zaman ve bir zaman
Hiç bir zaman bir değil

Doğru dediğin doğru değil
Yanlış dediğin yanlış değil

Sevmek kahrolmak değil
Sevilmekte varolmak

Bahar dediğin bahar değil
Kış dediğin kış değil

Mevsim sevdadan ayrı
Aşk mevsimden de öte

Yaşamak var olmandır
Fark etmen ve fark edilmendir

Beni doğuracak ebe benim
Ömür bitmez bir doğumun sancısı

Ertuğrul Şakar

[GooD aNd EvıL]

Mutluluk Karanlıkları Geçmektir

Damlalar birikmiş uçsuz bucaksız
Oyuklarında yerkürenin
Üstü de sonsuz boşluk
Üzerimde evrenin

Gökyüzünün mavisine yelken açar kuş
Yeryüzünün mavisinde küreklerin
Mutluluk diyorsan
Anahtarı gözlerin

Sahili bulmak için
Dön yeniden içine
Mağaralarındaki bitmez gece
Mutlu seviler sunabilir sadece

Mutluluk karanlıkları geçmektir

Ertuğrul Şakar

[GooD aNd EvıL]

Mutluluk Karanlıkları Geçmektir

Damlalar birikmiş uçsuz bucaksız
Oyuklarında yerkürenin
Üstü de sonsuz boşluk
Üzerimde evrenin

Gökyüzünün mavisine yelken açar kuş
Yeryüzünün mavisinde küreklerin
Mutluluk diyorsan
Anahtarı gözlerin

Sahili bulmak için
Dön yeniden içine
Mağaralarındaki bitmez gece
Mutlu seviler sunabilir sadece

Mutluluk karanlıkları geçmektir

Ertuğrul Şakar

[GooD aNd EvıL]

Müptezel

Ey Güzelim
Düşmüşüm avuçlarına
Müptezelim

Gökte şu parlak yıldız
Kalbimin karanlıklarında
Ağlıyor yalnız

Ertuğrul Şakar

[GooD aNd EvıL]

Ne Demem Gerekiyor

Ne demem gerekiyor bir kandırmaya fırsat vermemek için
Her çözümün yeni bir soru olmaması için
Her sorunun mutluluk taşıyabilmesi için
En iyisi susan bir okuyucu olayım
Bir namluya bakar gibi
Susarak beyniyle konuşan


Nasıl yaşamam gerekiyor ben olabilmek için
Her defasında kendim kalabilmek için
Merakımı yenebilmek için
Ben sen diye çizgiler çizmeyeyim
Çemberlerde yasaklara bakar gibi
Daireler içinde dolaşan


Neler yapmam gerekiyor vedaların ardında
Düğümler çözülür mü kılıç keskinliğinde
Mutlu musun deme bir dal kırılınca
Bir ekmeği tutar gibi öpeyim
Bir makama çıkar gibi
Diz çökmelere alışan

Ne söylemem gerekiyor pişmanlık sarkacında
Dünya bir çözüm yerimi,yoksa bir soru yerimi
Sen bir anahtar mısın, bir mutluluk musun
Biz olabilmeye heves niçin
Terlemiş bir avucu sıkar gibi
Yüreğimin sevda sorularında oluşan…

Ertuğrul Şakar

[GooD aNd EvıL]

Ne Onsuzum Ne Onunlayım

Su kürenin karalarını çıkarırsan
Dünya bir bardak su gibi denizle kalır

Su sandığım bir derin bilmece
İçinde varolmam mümkün değil

Beni üstün körü dalgalıyor


Küremin oy çokluğu elinde ortağım
Ne onsuzum ne onunlayım

Tarihi izah ederken karışıyor
Savaşı ve barışı izah ederken

Kim bilir beni nasıl algılıyor

Denize düşüyorum düşüncelerde
Sahili yalayan *******de

Şamandıra değilim kendimi bulmak için
Aklı başında hiç değilim

Denizi duygular algılıyor

Ertuğrul Şakar

[GooD aNd EvıL]

Ne Şiirler Yazmıştım Hayallere

Bütün kuytulara ışık vurdu
Kaçıyorum yarasalar gibi
Sırlarım kaçıyor senden öte
Bir makaranın boşalıp ipi

Ne şiirler yazmıştım hayallere
Ne rüyalar süslemişti baharları
Bir güzelliği potalayan kalıp
Nasıl yeşillendirmişti diyarları

Güneş ısıtınca eriyorum
Hülyalar ısıtınca eriyorum
Belki yok olmak erimektir
Nasılsa bul bir yorum

Dudaklarım cırcırlı
Kalp bir gömü toprakta
Işığa teslim olmaz
Son kale karanlıkta

Rüzgarlarla uçan yaprak
Gelme pencereme düşüp
Bulma bu yürekte sapak
Ne beni ne kendini yak

Ertuğrul Şakar

[GooD aNd EvıL]

Ne Zaman

Ne zaman kendimde bir eksiklik hissetsem
Dönüp dönüp sana bakıyorum
Denizi seyreder gibi dalgın
Mavi bulutlarla dolu bir göze

Ne zaman bir dalga yürüse içimde
Karanlıkların çizgilerini çiziyor sahil
Bir kurşun ağırlığında bir martı
Rüzgarla mı dağıldı saçların sahi?

Ne zaman karşında olmayı denesem
Kaldırım taşları beni durduruyor
Yaşamın derinliklerinde bir kan
Gülen bir dudağın üzerinde duruyor

Ne zaman çoşkuyu kullanacağım kağıtta
Ne zaman özlem kayıkları suya inecek
Deniz kıyısında yakılmış bir ağıtta
Kucaklarıma bahar şarkıları binecek

Ne zaman bulutların sen olduğunu
Sessiz avuçlarımda anlatacak bir yaş
Yüreğinin yakamozlardan aldığını
Yiyip bitirmeden hasret denilen savaş.

Ertuğrul Şakar

[GooD aNd EvıL]

Ne Zaman Doğacak İnsan Yüzümüz Varlığa

Hep yeni yıllara akıyoruz
Mutluluklar arıyoruz mutluluklar
Bir yandan da her şeyi yıkıyoruz
Zafer çelenklerinde kutluluklar

Niçin herkes birden sevinmez
Birileri alta düşer niçin
Bulutlar güneşlerle inmez
Ya Afrika kan gölüdür, ya Afgan, ya Çin

Çığlıklar insan olduğumuzu mu gösteriyor
Kiminde acı acı, kiminde çoşku
Tarih kan, bilgi kan, nefret gün günden kor
İfrit gibi yerleşmiş her yürekte kuşku

Giden yıla söveriz, gelen yıl bebektir
Tiranlar ilk çağ taş tanrıları gibi kara
Şu kısa ömür nadir bir kelebektir
Niçin kurban edildi; kırk katırla kırk satıra

Ne zaman doğacak insan yüzümüz varlığa
Ne zaman eller ve yürekler barışta birleşecek
Mumlar yetmiyor bu koyu karanlığa
Dünyama ne zaman emek ve huzur yerleşecek

Ertuğrul Şakar

[GooD aNd EvıL]

Nerede Bir Şiir Dinlesem

Nerede bir şiir dinlesem
Sen aklıma gelirsin
Bütün sözcüklerde seni hayal eder
Sözcükleri tadınla yudumlarım

Her hece yüreğime tıp tıp oturur
Bir kiraz dalı gibi eğik
Bir kiraz kadar mahcup
Yutkundurur

Neredesin şiir,neredesin yar
Arzular barikatlar yıktırır
Bir asker silah çatmıştır
Bin asker siperlerde durur

Ya ben teslim olayım
Ya sen teslim al
Yalnızlığın sehbasında
Gölgem vurur

Nerede yari arasam
Defterime şiirler düşerim
Ellerim benden çıkar
Yüreğimde durur

Ertuğrul Şakar