***İşte size çeşit çeşit mektup***

[Nǿ ŦΞДЯ™]

Ne seni unutabiliyorum,ne senden kalanları.Başımın içinde bir kanser ttümörü gibi büyüyor büyüyorsun.Seni unutamamanın bu kadar kahredici,çıldırtıcı olduğunu bilmezdim.her yerde her zaman benimle birliktesin,işin kötüsü herşey seni hatırlatıyor.kalabalıkta gelişi güzel söylenmiş bir söz bile yetiyor seni düşünmeme yalnızlığımda ise sesin kulaklarımda çınlıyor.avuçlarının serinliğini hissediyorum alnımda.yaşanmış zamanlar bir film şerdi gibi geçiyor hafızamdan.anılarımızı en küçük noktasına kadar birer birer hatırlıyorum.işte o zaman;bu seni unutamayan başı duvarlara vura vur paarçalamak geliyor içimden.renklerin,kokuların,seslerin ve ışığın bile seni hatırlattığı bir dünyada yaşamak harikulade birşey olurdu belki.ama sende unutmasaydın!beni unutmadığını sevdiğini bilsem herşeye katlanırdım.unutamamın biriktirdiği o dayanılmaz acılar,unutmamanın vereceği bu eşsiz mutluluğun içinde erir kaybolurdum
sevmek bir bakıma unutamamya mahkum olmaktır.sevilmemişsek;bizde unutulmaya mahküm olmuşuz ve en hazini insan unutabildiği kadar güçlüyse unutamadığı ölçüde yıkık ve ezik kalıyor.beni sev demeyeceğim ama onuda sevmemeliydin.ikimizde olduğumuz yerden çok uazağız güzelliğinin,büyüklüğünün yanında biz neyiz ki?unutulmak;ikimizede kadehlerden tattıracağın bir içki olmalıydı.bu içkinin sefil sarhoşluğu içinde seni düşünmeli hep seni özlemeliydim...unutamamak sarhoşluğumuzu kamçalıyan bir kırbaç olmalıydı.girgide işleyen büyüyen bir yara olmalıydı tenimizde.unuttuğunu her ikimizde bilmeli fakat seni hiç unutmamalıydık.oysa şimdi unutulanda benim unutamayanda!ancak bir kurşun atımı uzaktasın benden.biliyorum ve ciğerlerime o saplanmış bir kurşun gibisin hala seni çıkarıp atmakta elimde değil,sana gelmekte...gelsem ne değişecekti ki beni hatırlayacakmıydın?hatırlasanda sevinecekmiydin gelişinden,gözlernin içi gülecekmiydi?
hiç konuşmadan"bende seni özledim"diyebilecekmiydi ellerin?hatır değil mi?öyleyse hiç gelmeyeceğim sana böylesi daha iyi...gün oluyor seni unutabilmek için bu şehirden çok uzaklara gitmek istiyorum.sokaklar,evler,caddeler,vitrinler seni hatırlatmasınlar diye.gün oluyor anlıyorum senden ve bu şehirden faydasızlığını çünkü ;biliyorum nereye gitsem benimle geleceksin yada gittiğim her yerde senden birşey olacak.sen unuttun fakat unutulmadın.bense unutulduğumu biliyorum.fakat unutamıyorum inan unutabildiğim gün seni yeniden ve daha çok sevmeye başlayacağım!!!......