***İşte size çeşit çeşit mektup***

[Nǿ ŦΞДЯ™]

İşte yine kapağından girdim sevgili günlüğüm ve yine karanlığın
kurşunlarıyla tıka-basa dolu şarjörlerim.Sen yine bana katlanmaya
mecbursun.Başka çaren yok,zira senin de bahtın bana bağlı,ben
karardıkça,senin pamuk tarlaları gibi beyaz,buğday tarlaları gibi
umut dolu olması gereken sayfaların da kararacak.
Benim günlerime güneş,*******ime mehtap doğdukça,sen de güneşle
gülüp,mehtapla kucaklaşacaksın.Ama hiç şansın yok biliyorsun,
benim günlerime ne güneş doğacak ve ne de *******imde mehtap kokacak.
Daha önce de söylediğim gibi,bu kadehleri bozkırlar şerefefine
kaldırdıkça ben sevgili yerine,dervişin hikayesine daha çoook teslim
olacaksın sen.Kaldı ki kurtuluş ihtimalin de yok bundan.
Zaten biliyorsun ya,bir kere daha fısıldayayım gecenin ütülenmiş
sessizliğini bozmadan.
Aşk!
Uğramadan geçti benden,ne ayak sesini duydum eşiğimde,ne de ıslık çalan
dudaklarının kokusunu hissettim nefesimde,usulcacık gidivermiş işte,
ben daha bugün-yarın derken.Şimdi de bugün yarın diyorum ama,aşka ya
da,seni seviyorum deme ihtimaline değil de artık,musalla taşının soğuk
tenine.
Hayır hayır!Haksızlık etmiyorum kendime,aksine o kadar da eminim ki
artık geleceğin ellerinden gül koklamayacağıma.Hayata dair olanları
yaşayıp öğrendikçe bundan daha fazla emin olunmaz.
Söylemiştim sana,bir gariplik var bu işte,bu ben bu dünyadan olamam.
Öyle bir yanlış var ki bir yerlerde,nefes almak bile işkence oluyor
hücrelerimin ayrı ayrı her birine.Eskiden de mi böyleydi,yoksa sonradan
mı oldu çözemedim,çözemiyorum bir türlü.Çözmek için çabaladıkça da
ben düğümleniyorum bu defada düğüm-düğüm.Anlıyorum ki ben bu gezegenden
değilim.
"Mutluluk" denen bir şey gerçekten var mıydı,yoksa sadece laf mıydı
bilemiyorum.Daha önceleri merak eder dururdum ama,artık yoruldu ruhum,
pes ettim.Yaktım hayata kalkan kırmızı bayrakları.Beyaz bayrak mı?
Şaçmalama şimdi,uğruna savaşılacak bayrak mı kaldı ki?Daha demin
demedim mi ben bu gezegenden değilim diye?Öyleyse her şey,hiç bir
şey demek olmuyor mu?
Anlıyorsun değil mi?Ben artık hiç bir şey için yaşıyorum.
Hiç bir şey oldu herşeyim.Her şey! ve Hiç bir şey!
İşte hayatımın bundan sonraki anlamı.Siyah-beyaz filmler gibi başladı
ve siyah-gri olarak sürmeyi sürdürecek bundan sonraki günlerin üçü,
ya da beşi.