Şiir Arşivi ..

[Nǿ ŦΞДЯ™]

Oyuncak kırıkları Kalp kırıkları


Sadece, biraz daha sıkı sarılmak istiyorum…
Kemiklerini kırana kadar, içime sığdırana kadar…
Kalp atışlarımı, ebediyen durdurana kadar
Sadece sarılmak istiyorum,
Bir olana kadar…

Kararmıyor *******, gündüzler de aydınlık sayılmaz,
Ne zaman uykuya tutunsam,
Karışır gündüzüm gecem…
Tek bilmek istediğim bu değil kızıl toprak,
Ufuk çizgisini, silmeyi başarsak,
Tamamen…
Uçabilir miydim?
Gök yere inse,
Ya da yer gök bilinmese…
Bir dudağı yerde,
Bir dudağı gökte mi olurduk?

Mavi gecelikli martılarım vardı ya uykuyla tanışmadan önce,
Buluttan kafeslerde,
Denizden yorganı çekip alev sırtına,
Bir sahilin yanışına, tanık oldu mu hiç ellerindeki kar tanesi?

Sadece,
Sadece biraz daha sıkı sarılmak istiyorum,
İçimdeki nefese…
Alıp, dışıma koymak,
Tanışmak…
Biraz da tartışmak geçmişe dair zaman aralıklarında…

Ağlamak…
Ağlama…
Ağla…

Ruh sahnenin, müdavimini hatırla…

Bir çocuk vardı ya,
Gözleri bahar sevinci,
Minik avuçlarında insan sevgisi…
Biraz kırgın, biraz da meraklı
Hayata dair bildikleri sınırlı,
Çok sınırlı…
Annesi, babası,
Pamuk şekerleri, oyuncak ayısı…
Anneannesinin tavukları…
Ana haber bültenindeki, gözlüklü kadın,
Haber olan yorgun adam…

Kırıkları…
Oyuncak kırıkları
Kalp kırıkları…

Sadece sarılmak,
Biraz daha sıkı sarılmak istiyorum yastığıma,
Rüyasız bir gece, aralamalı kapısını ve içeri usulca girmeliyim…
Kan akmasın ırmaklarımdan,
İrin kokmasın insan nefesleri,
Sesleri…
Çığlık sesleri olmasın…

Sarılmak,
Sadece sarılmak…
Kendime…