Hakan İnan

[GooD aNd EvıL]

Beş Yaşındaki Melek


Doldukça doluyorum ey toprak ey yaprak,
Şiştikçe şişiyorum.
Bileğleniyorum zalime.
Aslında bende zalimleşiyorum.
çıra gibi ağır,ağır yanıyorum
Yandıkça da bitiyor.
Öyle bir dünya istiyorum ki!
Ana kucağı kadar şefkatli,
Mücevher ustası gibi özenli,
Birazda düzenli.
Öyle bir güç istiyorum ki;
Beş yaşındaki meleklerin acılarını dindireyim,
Onlara gonca gonca mutluluklar verebileyim.
boğabileyim belanın sararmış olanını
akıttığım gözyaşı denizinde.

Gel melek koş sana açılan kollarıma.
Yasla başını şu yorgun omzuma
gel beş yaşındaki melek gel.

[GooD aNd EvıL]

Biliyorum


Yüreğimde açtığın yaranın
ne denli büyük olduğunu anlasaydın,
Beni benden çok severdin,.
Biliyorum!
Ne denli büyük sızılarla,
Izdıraplarla harmanlanmış
sayısız nöbetlerden geçtiğimi görseydin;
şefkatle öperdin dudaklarımdan,
saçımı okşardın hasretle,
kulağıma;geldim.seninim.derdin
biliyorum!
Bir zamanlar senin için
dikensiz gülleri açtırdığım şu yüreğimde
şimdi büyük yaralar açılıyor bebeğim,
hiç kapanmayan yaralar.
Elbetteki farkında değilsin.hissederdim.
Biliyorum!
Bense,hırpalanmış yara bereli yüreğimle,
tıpkı seneler önceki tutkulu pak hislerimle
yinede seni seviyorum,
biliyorum!

[GooD aNd EvıL]

Bir Şehire Küsen Adam


Güneş ve denizin boğduğu,
palmiyelerin çanak tuttuğu bir şehir.
Asık yüzlere mi bulmalı sebebi,
binbir zorlukla alınabilen nefese mi?
İçimdeki coşkuya diyecek yok doğrusu,
hayat ne güzel.yaşamak,gülmek,
coşkuyla sevebilme herşeyi.
İnsanı sevebilmek ise sorun;
önce kendini sev bencilce
barış yüreğinle,aynalarla konuş.

Kendinide sevse,ademi bademide sevse
Çırpınıp takatide kesilse
El vermedi bu şehir adama.
Küstü şehire,herşeye
Birdaha bakmadan geriye

[GooD aNd EvıL]

Bir Yaş günü Daha

Bir yaş günü daha,vede birdaha,
geçen zaman bitti,dönmez geri asla
sevdim güzeli,ben bende değilim
aldın beni benden,yıktın geçtin.

Nerden çıktın sen,kumral dilberim,
yıktın vurdun gittin,ettin divane.
vurdun gittin beni,ettin avare.

Keşke sevmez olaydım,Allahımdan bulaydım,
Sayfalara dökülen,şu aşkımın yanında.

İçimdeki nehir coşar taşar,
Deli atlar dört nala koşar,
Seni yine sevmez olaydım,
bir yaşgününde daha.
sana yine tapmaz olaydım,
bir yaşgününde daha.

[GooD aNd EvıL]

Bırakın O da Bana Kalsın

Koca şehir uykuya dalmak üzere
İnsanlar mahmur ve uyuşuk
Günün getirdiği tatlı yorgunluklar ve,
Çalışkan dostum gün ağarıncaya kadar
sürecek olan işine bensiz gitti
ben ise kahrolası yalnızlıklarımlayım.
Toprak ana paltosunu silkeledi yine
Kazıklar boş,develer çoktan kaçmış
Eyvah!hapı çoktan yuttuk desem
Hepten ayvayı yiyeceğiz
Hemde ekmek ayvasını
Yol yok...
Su yok...
Hayat yok...
Dostumla birlikteyim
İnsanların bana vermediklerini
ben ona fazlasıyla veriyorum.
Laf aramızda hayatını bana borçlu. kıyamadım
Yaşam çabasına saygı duydum.efendim!
O kim mi? bırakın Oda bana kalsın.

[GooD aNd EvıL]

Birbuçuk Güneş Vakti

Onyedi nisan akşamına doğru,
Henüz batıyor güneş yakamozlara göre.
Takım takım insanlar hep
Bakıyorlar aynı yere.
Denize.
Acaba aynı şeyler mi hep kafalarındakiler
Yoksa denizde onların hepsine dair
Birşeyler mi var esrarını henüz çözemediğim?
Martılar martı!
Gemiler gemi!
Deryalar deniz mi acaba!?
Acaba.
Akşam oldu kordon doldu,
Kıyışeridi lambalara boğuldu.
Uçan balonlu çocuk nede neşeli.
Babasının evi dayalı döşeli.
Demirlemiş sandaldaki balıkçı ali osmanın masası,
Şişeli.
Ali Osman efkarlı yine,kafa dumanlı.
Yarımay olan geceyi,
Yakamoz hesabı yaparak dolunay diyecek
Kadar dumanlanmış yine ali osman.
Onun derdi sac ayağı gibi
Kendisi..deniz. Ve Tanrı.

[GooD aNd EvıL]

Boğazlı Kale Çanakkale


Boğazda lodoslu bir haziran günü
Denize barışık balıkçı sandalları
Yine fütursuzca sevişiyorlar denizle.
büyük gemilerse yükünü almış
lodosa yalvarıyorlar.malum geçim derdi,
Eceabat’ta bekleyenler var gemileri
Hasretle,özlemle..
yük bekleyen esnaflar,tüccarlar
malları yetiştirme telaşındaki kamyoncular.
Kordonda gezinen insanların dansı,
nede güzel olur haziranda!

İskelede sırasını bekleyen araçlar
Kokoreç köfte satan seyyarlar
sorarsanız neresi? niye?
Söylerim dönerci şahinin büfesi diye,
gel, gel en leziz döner burada.
Acılı acısız,geelll vatandaş gel.
Muhabbet neşe gel vatandaş gel.

Deniz acıdı gemilere,sandallar mutlu.
martılarda uçuşup beklerken rızkını,
dalgıç ördekler çoktan almıştı azığını.
İzliyorum karşı tarafı.ne sakin ne engin.
Emperyalist barbarlara direnmiş
Zamana şahit savaş toplarıyla bezeli bir kale
İleride,ileride...

[GooD aNd EvıL]

Bu Sana Son Elveda


Diyorsun ki;affet beni zaman dönecek,
İhtiraslar engel bilmeyecek,
tutkular bizi hep yenecek
yüreğim sende son,bulsada artık.
Yüregim sende son olsada artık,

Her yerde kar,gökte dolunay,
Masada şişeler ile resmin yadiğar.
Hatırla sevgilim,dön o akşama,
biliyorum geç kaldım bende sonunda,,
gözlerim resminde sesin hatırımda...

Gece yarım ay,lapa lapa yağan kar.
Yalnız yıldızlar,yoldaş olsun sana,
Yoktum yanında son birkez daha,
biliyorum geç kaldım bende sonunda,,
gözlerim resminde sesin hatırımda...

Özleme beni dön git yoluna,
Uğurlar olsun,bu sana son elveda.

[GooD aNd EvıL]

Çatal Dal

Kara karga,kara karga,bahtıda yaralı karga.
Çatal dala yaptığın çamur çalı yuvalı karga.
Tanyeriyle günübirlik gurbete çıkan karga.

Bilirim karasın vede kapkara,
Sesinde hoş gelmez burada
Ama gönül bu söz dinlemez.

gel yuvanı kur özgürce
içimde yeşerttiğim yemyeşil
ağacın en güzel çatallaşmış dalına.

[GooD aNd EvıL]

Ceviz İle Sincabın Hikayesi I


Dağ ile yeksan olmuş şehirde
Tarihle harmanlanmış insanlar yaşıyor sessizce.
Bu şehirde evdeki bir sincap kafeste.
Camdan sızan güneşe bakıyor her gündoğumunda.
Bir zamanlar hür olduğu günleri anımsıyor,
İçi burkuluyor ama nafile,kafeste birkere.
rahat etsin diye yapılan koca kafes dar geliyor.
Fındık,fıstığında tadı yok.

Derken...birgün kafesin kapısı açılıyor kazara
Gözleri ışıldamaya başlıyor önce.
Kalbi deli gibi atıyor.işte fırsat!ne duruyorsun
Atıyor kendini açık pencereden dışarı.
Asfalta tutunamayıp kırılan tırnakları
Umurunda bile değil ki.
Telefon direkleri,elektrik telleri derken
Çıkıyor bir zamanlar hür olduğu dağlara
Ne kaçış ne büyük çabadır bu.
Soluk soluğa.paniğin verdiği,
özgürlüğün sevdiği yılmayan hırsla.
Ne parçalanan tırnaklarından sızan kan,
nede almakta zorlandığı nefesti derdi.
Özgürdü artık,yaşasın hürriyet!
Gördügü ilk ağaca tırmandı.zarif ti,naifti olmadı.
İkinci ağaca tırmandı.çok büyük ve tırnaklarını acıtıyordu
Üçüncü ağaca çıktı.önu istemeyecek kadar küstahtı.
Dördüncü ağaca çıktı.dalları yardımcı yaprakları berbattı.
Yuva yapacak birde kovuk vardı.

Güneş batıyor ufuktan yavaşça,
Yorgunluğunun farkına vardı usulca.
Bir denemeye daha fırsat yoktu.
Tırnaklarıysa fena sızlıyordu.
Dişiliğinin verdiği güdüyle
Yuva yaptı kovuğu bu tuhaf dürtüyle.
Kuyruğunu yastık mısali kıvırıp,
Başını üzerine koydu.üşümüyordu.
Şehri aydınlatan ışıklara uzaktan bakıyordu nihayet.
Maziyi ve kaçışını düşünüyordu
Yavaş yavaş dalarken tatlı uykusuna.