![]() |
|
![]() |
#1 |
Aşmış Üye
![]() Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57905
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() Küçük istavrit yiyecek bir şey sanıp
Hızla atıldı çapariye Önce müthiş bir acı duydu dudağında Gümbür gümbür oldu yüreği Sonra hızla çekildi yukarıya Aslında hep merak etmişti Denizlerin üstünü Neye benzerdi acep gökyüzü Bir yanda büyük merak Bir yanda ölüm korkusu 'Dudağı Yarıklar' denir şanslıdır onlar Hani görüp de gökyüzünü insanı Oltadan son anda kurtulanlar Ne çare balıkçının parmakları hoyratça kavradı onu Küçük istavrit anladı yolun sonu Koca denizlere sığmazdı yüreği Oysa şimdi yüzerken küçücük yeşil leğende Cansız uzanıvermişti Dostlarında değiyordu minik yüzgeci İnsanlar gelip geçtiler önünden Bir kedi yalanarak baktı gökyüzünün içine Yavaşça karardı dünya Başı da dönüyordu Son bir kez düşündü derin maviyi Beyaz mercanı bir de yeşil yosunu İşte tam o anda eğilip aldım onu Yürüdüm deniz kenarına Bir öpücük kondurdum başına İki damla gözyaşından ibaret Sade bir törenle saldım denizin sularına Bir an öylece bakakaldı Sonra sevinçle dibe daldı Gitti tüm kederlerimi söküp atarak Teşekkürü de ihmal etmemişti Birkaç değerli pulunu elime avuçlarıma bırakarak Balıkçı ve kedi şaşkın baktılar yüzüme Sorar gibiydiler neden yaptın bunu niye 'Birgün dedim bulursam kendimi Yeşileğendeki istavrit kadar çaresiz Son ana kadar hep bir umudum olsun diye'
__________________
Buraya Kadarmış .. ![]() |
![]() |
![]() |
![]() ![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|