Yok Oluş

[вσυя∂¢αη]

Kaldırımın Kızı



Kaldır kafanı
Bak bir kere gözlerimin içine
Her gün aynı kaldırım taşına bakmaktan bıkmadın mı
Kaldır kafanı
Bir şeyler söyliycem gözlerine
Ne olur kaldır şu kafanı
Fark et beni bir kereliğine
Cesaret gelsin yüreğime
Gözlerin değdiğinde gözlerime
Bir kez söylesem yeter
Seni sevdiğimi
Bir kez gözlerini gözlerimde hissetsem
Yeter oracıkta ölsem

Sen her gün
O sessiz sokaktan
Saçlarını savurarak geçerken
Ben seni uzaktan uzağa severim
Bilmezsin
İsterim ki bir gün gözlerimiz çarpışsın köşe başında
Ama yok
Sen ezbere biliyorsun o köşe başını
Bu inat neden
Niye kaldırmıyorsun kafanı

Diyorum ki
Bir gün o köşe başında
Gözlerini unutsan
Yada saçlarından bir tutam
Bıkmadan, usanmadan okşasam
Saçının bir teline aşık olsam
Yansam tutuşsam ağlasam
Kaldırıp o inatçı kafanı
Gözlerime baksan

Bu şiiri
Yarın sen o köşe başından geçerken
Önüne sereceğim
Hani ezbere biliyordun ya o köşe başını
Farkına varırsın elbet
Altına adımı yazar mıyım bilmem
Ama o köşe başında ben
Her gün yine seni seyredeceğim.