Aşk şiiRLéRi.

[KaRamBoL™]

Canım Çıkıyor

Aşkın oltasına ben de takıldım
Kurtarın beni canım çıkıyor
Bir haine meyil verdim bağlandım
Yanıyor yüreğim canım çıkıyor

Gözlerime bakıp kurtar diyordu
Ağlarken gözlerinden sel akıyordu
Çaresizdi herkesten korkuyordu
Merhametim kabardı canım çıkıyor

Acıdım haline birazda sevdim
Alıştım galiba gönlümü verdim
Onun için şerrimi meydana serdim
Derbederim simdi canım çıkıyor

Tabiatına uyruğuna hiç bakmadım
İnsanı insan gördüm ayırım yapmadım
Namuslu namussuz hiç kafama takmadım
Burnumu sürttüm canım çıkıyor

Kimse anasından günahkar doğmaz
Düşene bir tekme daha vurulmaz
İyilik eyleyim dedim belki zayi olmaz
Daralıyor kalbim canım çıkıyor

Anam sensin babam sensin diyordu
Sevgi şefkat merhamet bekliyordu
Elimi değil ayaklarımı öpüyordu
Simdi terk etti beni canım çıkıyor

İnsan değil miydi yok muydu kalbi
Nasıl da oynadı bu en alçak rolü
Beni ya aptal gördü yada enayi
Per perişan etti canım çıkıyor

Duygusalım keşke arsız olaydım
Giden haini tez elden unutsaydım
Yenisini bulup yeniden başlasaydım
Karardı bütün dünyam canım çıkıyor