Zeki Çalar

[GooD aNd EvıL]

Dut ağacı

Bir dut ağacı vardı evimizin önünde,
Kayıp düştüm dalından geçmiş günün birinde.
İp atardık dalına, bir salıncak kurardık,
Tahir, Zehra ve Gülten gölgesinde oynardık.

Tahir, dut gölgesinde bir türkü tuttururdu,
Çocuk olduğumuzu hepten unuttururdu.
Durdu yengem bahçeden 'Tahir! ' diye ünlerdi,
Unutulmaz o günler, ne de güzel günlerdi.

Zeki Çalar