İrfan Bakırcı

[GooD aNd EvıL]

Haramsın Bana
artık ellerini tutmak
dizlerinde uyumak bir geceye
bir sabahı kucaklamak seninle
bir çiçekte özünü bulmak haram bana.

yadelsin bana ellerden ziyade.
yabancısın
günahkarsın bu aşk oyununda
yalancısın.
tuzu kalmış bir deniz vurgunu
yarım yaşanmışlık gibi acısın.
dinmek bilmeyen bir diş ağrısı
asla onulamayacak gönül yaramsın
adın kalsada fikrimde hala
ellerinsin ve artık bana haramsın.


İrfan Bakırcı

[GooD aNd EvıL]

Hasrete Dair
İki satır yeterdi
tek kelimede aslında
hep o iki satırı umudettim
vede affettim demeni yokluğun esnasında...

çakıldı gözbebeklerim odamın duvarlarına
saatin her saniyesi tokmak tokmak kanattı beynimi
acımı dindirmek için mum aleviyle yaktım elimi
duvardan duvara vurdum kendimi
yokluğun bir yumruk gibi oturdu yüreğime
tabakalarca tütün bastım kanamasın diye gözlerime
uyuyabildiysem toplu katliyamlar yaptım düşlerimde bütün hasretlere
ama varamadım bir türlü sana
varamadım ne gerçekte nede düşlerimde
ve bir türlü son veremedim sabahları uyanıp sokağına düşüşlerime
varamadım bir türlü varamadım
faili meçhul bir aşktın sen
seni bir türlü bulamadım.

geceye vurdum kendimi yine
gece yarıları sokaklara
kimlere sormadım ki seni
kimler boğulmadı benimle hıçkırıklara
çürümüş ciğerlerim lanetler okudu bana,
oturma artık yeter
oturma dedi bu köhne meyhane masalarına
kendimide çürüttüm ciğerlerimide
bir sürgün aşk belasına
üstünü hiç istemeden harcadım hayatımı
harcadım gençliğimi.
kahrolayım ki ne senin nede gençliğimin bilemedim kıymetini
şimdi dön diye çırpınışlarım boş biliyorum.
ve bu sebepten kendimi hiç ama hiç affetmiyorum.

sen çok uzaksın bana ben hasretindeyim
yalnız senin derdinde
kederindeyim.
şimdi ya kalem düşer elimden
ya ben kırılırım.
ya şiirlerim küser sana
ya ben darılırım.
ya kafama sıkarım derdimden
yada kahpece vurulurum
herşeyin iki şıkkı var
alternatifi yok sevdanın
yağmurlar bile kırgın bana bilmiyorsun.
affemiyorlar böyle kendine inat sağanak sağanak ağlayanı
beni affedermisin?
affedermisin hasrete dair yaşanılanı? ...

sokağa çıkamıyorum
bardaktan boşalırcasına yağmur yağıyor.
odamı seller götürüyor.
mektup kağıtlarım ıslak kalemim kanlı
şu adına hasret dedikleri nasıl bir delikanlı.
ne kahrım diniyor bu gece ne yağmur
akıl ermez şu hasret çekenler nasıl avunur.
benim sığmıyor fikrime
bu gece yağmur gözlerimde kudurur.
bu hasret varya bu hasret;
adama kendi kendini vurdurur...


İrfan Bakırcı

[GooD aNd EvıL]

Hayat Bu
hayata yeniden başlayacağım.
artık rafa kaldırmayacağım anılarımı.
canım her sıkıldığında,
her darlandığımda,
yeniden açmayacağım maziyi sayfa sayfa.
aşkı en başından yazacağım.
sevdayıda.......

benki nefes alıp vermek zannederken yaşamayı;
hiç yaşamadım,
yaşayamadım derinliğine hayatı.
hiç aldatmadım,
ve aldatılmadım sandım bir sevda oyununda.
hiçbir tutanakta adım geçmemiş olmalıydı,
hiçbir mahkeme salonunda.
apak ağıtlar misali,
tertemiz bir sayfa deilsede hayatım;
güzel bir masalın iyi kalpli padişahıydım ben.
hafif aksaklıklar olsada;
bu güne dek süregeldisaltanatım...

ah o çocukluğum!
mesela aşşağı ahallede top oynarken;
hiç dizim kanamadı benim.
okuldan eve geldiğimde,
hep hazırdı masada yağ sürülü ekmeğim.
babam beş çocuğudan ençok beni severdi.
okul harçlığım herkesinkinden çoktu.
hele beslenme çantamda yok yoktu.

takım elbisem ortaokulumuzun en fiyakalısıydı.
iftihar panosunda ismim hep en başta yazılıydı.
ondört yaşımda aşkla tanıştım.
ve benimki okulun en güzel kızıydı.

lisede şiirler yazmaya başladım.
vaktiydi artık;
ayrılık acısıyla tanışmalıydım.
ve hayatı öğrenmek için,
nice büyük sancılar yaşamalıydım.
çocuk değildim artık,
büyümeye alışmalıydım...

artık büyüyordum.
kendimce bilmem kaçıncı aşkı yaşıyordum.
ömür maratonunun puslu loşluğunda.
salınıp gidiyordum,
ömür maratonunun puslu loşluğunda.

ihanetle tanışmam çok kolay oldu.
ve bu tanışma beni liseden alıkoydu.
beş yılda lise bitmedi,
daha fazla okumayada fikrim yetmedi.

eee hayattı bu.
düşüp lakmalar olacaktı tabi
alışmalıydım.

önce para kazanmayı öğrendim.
sonrada aldatmayı.
hayat bir makaraydı,
sar sar bitiremedim dünyayı.
döndüm durdum.
baktım ki 28 yaşımdayım.
ve dünya yuvarlak,
bende yine yolun en başındayım.

son olarak anladım ki;
hayatın bana öğrettiği bir şey var.
ipler benim elimde.
ne zaman istersem hayat yeniden başlar.

yaşın yetmiş olsa dahi,
yeni doğdun ilk kez yaşıyorsun farzet.
yeterki yaşayamadıklarını düşün.
ve yaşamak için biraz çaba sarfet.
hayat bu, hep ağlatmaz,
gün olur güldürür elbet.


İrfan Bakırcı

[GooD aNd EvıL]

Haylaz
mevsim titrek bir sonbahardı,
ben yaramaz bir çocuk.
matematikten kırık not almıştım.
korkmuş sonra evden kaçmıştım.
görüyordum.
annem pencereden yolu gözlüyordu.
soğuktu, yağmur yağıyordu...

üşüyordum.
evimizin bacası sıcacık tütüyordu.
içimdeki haylaz babamdan korkuyor;
eve gidemiyordu.
daha çok çocuktum o zamanlar,
lakin yüreğim yangın yeriydi.
içim kor kor yanıyordu.
hava buz gibiydi,yağmur yağıyordu.
kaçarken ceketimi unutmuştum,
içimdeki yangın ısınmama yetmiyordu


İrfan Bakırcı

[GooD aNd EvıL]

Hep Gülerdin Bana
hep gülerdin bana
ne alem adamsın derdin.
güler,geçer giderdin.
hissedemezdin,
gülen gözlerimin kuytu kıyılarına gizlenen hırçın dalgaları.

hep gülerdin bana
ne kadar iyisin derdin.
güler, geçer giderdin.
bilemezdin,
kırpışan yüreğimin sevdan için derinden haykırışlarını.

hep gülerdin bana.
ne güzel gözlerin var derdin.
güler, geçer giderdin.
göremezdin,
bir palyaçonun gönül gözünden,aşkına sebil olan gözyaşlarını


İrfan Bakırcı

[GooD aNd EvıL]

Her Zamanki Gibi
yeniden yaktım yüreğimi
halden bilmez bir sevda uğruna.
lakin el açamadım,yalvaramadım
her zamanki gibi yenik düştüm gururuma.

bütün sözlerini yitirdim aşk şarkılarımın.
nutkum tutuldu.
şifasını bulamadım acıyan yanlarımın.
dermanını isteyemedim yüzüm kızardı.
geç kaldığımı zaten biliyordum.
ama yinede her geçen gün candan zarardı.

hem bir sabaha daha ermek,
hem bir günü daha onsuz yitirmek.
dondurdu fikrimi işte bu dilemma.
yeni bir günün umudu varken,
yitirilenin sızısı da vardı ama.
bu sabah sonkez yazdım adını buğulu cama
biliyorum o silinecek ve,
ben çıkamayacağım yine senli bir akşama


İrfan Bakırcı

[GooD aNd EvıL]

Herhangi Biri
Mektubuma
ne diyeceğimi bilemeyerek başlıyorum.
uçurum gibi bakıyordun.
gözlerimi gözlerinden alamıyordum.
yürekte rehnedilmiş platonik bir aşk gibi,
kaçıramıyordum gözlerinden gözlerimi.

ruhunun büyülü coğrafyasında
gözlerinle kesiyordun acemi voltalarımı.
elim ayağım tutmuyordu artık ne yaşama ne aşka.
gözlerim zaten görmüyordu gözlerinden başka.

bu aşk değildi.
üç harften daha fazlaydı sana duyduklarım.

artık şiir tadında kompozisyonlar bile karalıyordum.
ve aşkın boyunu bayağı aşıyordu sana yazdıklarım.

bu arada,
bu ilk mektubum değil.
daha önceki imzasız mektupların sahibide benim.
yine yazmıyorum adımı,
kim olduğumu sen bil.
eğer herkese öyle bakmıyorsan bilirsin işte ne bileyim
şayet bakıyorsan boşver gitsin.
farzetki onlardan,herhangi biriyim...


İrfan Bakırcı

[GooD aNd EvıL]

Hesabı Görülecek
uçurtmamı vurdular
kalemim kanlandı
şiir bahçemde intihar çiçekleri

seni benden aldılar
hücrem daraldı
göhsümde ihanet bıçakları

dardayım bugün ama
yarınlar bir muamma
fikrimde intikam planları

can bildiğim insanlar
can evimden vurdular
elbet görülecek hesapları


İrfan Bakırcı

[GooD aNd EvıL]

Hiç Aklımızdan Geçmemişti
hiç aklımızdan geçmemişti ayrılık.
şarkılar söylerdik aşka dair.
şirler okurduk sonu mutlu biten.
dilekler tutardık yıldız kayarken.
mehtabı seyre dalardık,
dalardık geceye gün batarken.
ve göz göze,
gönül gönüle uyanırdık,
yeni bir gün bizim için doğarken.

bu ayrılık lüzumsuz aşkım.
söyle bu veda neden.
bu kadar erken.
hiçmi düşünmedin kahrolacağımı,
bu dünyadan giderken.
beni böyle çaresiz,
beni böyle.......................
terkederken......


İrfan Bakırcı

[GooD aNd EvıL]

Hiç Kırılmam....GİT...
ikimizin bir manası yok
tesadüfen yanyana getirilmiş,
bir iş başvurusu için çektirilmiş,
gayet ciddi vesikalık fotoğraflar gibiyiz.
yanyana duran ayrı dünyalarda...
tek ortak yanımız,
suratımızda yumruk gibi patlayan
hayat flaşının yaşattığı göz kısıklığı.
en iyisi, kendi yolumuzda,
bildiğimiz gibi yürümek.
hiç kırılmam git.
neyi değiştirirki özür dilemek.

ikimizin bir hikayesi yok...
ayrı senaryoların kahramanlarıyız,
aynı filmde tesadüfen oynayan.
baksana şu filme
kahramanlar gülünç senaryo melodram.
tek ortak yanımız
çakmak ceplerimizdeki kırılgan umut.
hiç kırılmam git...
hem beni,hemde bu yalan hikayeyi unut...


İrfan Bakırcı