İrfan Bakırcı

[GooD aNd EvıL]

Uyan
yüzündeki tebessümü acıya boyama.
gereksiz hicranlara girme.
yaşatma.....
mecbur etme kendine sıkılgan akşamları.
karakalem yaşadık biz
o adına her ne deniliyorsa.
neyse.
boşver...
nasıl biliniyorsa...

yarın sende uyanırsın cansabah bir güne..
avuçlarsın güneşi,
yeni bir mutluluğun heyecanıyla..
öpersin saadeti alnından.
ölsen bile bir ağlayanın olur ardından.

hadi uy AN...
yeni bir gün doğdu.
yeni bir sabah oldu.
gel kendini yeni güne
olası mümkün yeni bir aşka bağışla.
bu günü de unutma ama.
yarın yine böyle kaldığında..
hatırla...


İrfan Bakırcı

[GooD aNd EvıL]

Ümit Var
hiç bir pişmanlık ıslatamaz yanaklarını..
zaten hüzzam şarkılardan almışsındır yürek yanıklarını.
kalbine kara bulutlar çökse ne yazar
dudağındaki tebessüm
süzecektir ömrüne yarının tüm aydınlıklarını..

ümit var ol.
ümit var çünkü yarınından.
üstüne akın etsede gece
ümit var ol
dönme sakın kararından.

bir düşün
hangi karanlık gece sabahı bulmadı ki.
hangi hüzün mutluluğa gebe kalmadı ki.
hangi keder nurtopu bir sevinci kollarına almadı ki.
bir düşün.
ümit var ol..
hep yarım yamalak kalmaz dudağında gülüşün.


İrfan Bakırcı

[GooD aNd EvıL]

Vakit Geçti
vakit hep geçti benim için
******* uzundu, sabahlar imkansız
tükenmişti umut
tükenmişti vakit
elde olan yokluk birde gururdu
talihsizlik bu ya
bütün gurursuzlarda beni bulurdu.

ilk önce babam çıktı hayatımdan
diğerleride birer birer ardından.
çocuktum, evden kaçmıştım
soğuktu, aralıktı, sokaklardaydım
zamansız ve mekansızdım
işte öyle bir boşluk öyle bir kuraklıktı
tek lüksüm anneye dair kurduğum hayallerdi.
onlarda titremelerim arasında kaybolur giderdi.

vakit hep geçti benim için.
istasyonların son yolcusuydum
yolların en geride kalanı
işte o aralıktı, o istasyondu, o trendi...
içim anneyle dolmuştu.
yine vakit gemiş olan olmuştu.

gururumu hiçe sayıp ona gidiyordum;
lakin,ardından bakakaldığım trenin
son nefesinde beni anneme götüreceğini bilemiyordum.
annem hain bir hastalığa yenik düşerken,
ben yanında olmayıbırak,
beni ona götürecek son trene bile geç kalıyordum.

vakit hep geçti benim için.
sırf bu sebepten gençliğimde
hep vaktinden önce gittim randevularıma.
baştan kaybetmeye alıştığımdanmıdır bilinmez
her daim gülüp geçtim acılarıma.
ama artık yorgunum,
ve yıkım mevsimi ömrümün
gülmüyor artık ne yüzüm nede içim
çok geç kaldım yaşamaya,
vakit çoktan geçti benim için.


İrfan Bakırcı

[GooD aNd EvıL]

Veda 1
elveda anne.
elvrda ayaklarına cenneti seremediğim.
oysaki canıımdan bile çok sevdiğim.
canım annem, gidiyorum, elveda..

ardımda üçbeş dost,
bir kaç damla gözyaşı,
sırtımda ceketim ve veballerimle gidiyorum.
dönüşü olmayan bir yola,
zamanın ve mekanın ehemmiyetinin olmadığı,
umutsuz bir umuda gidiyorum.
elveda anne...

arkadaşlarım beni sorarsa gitti de.
liseyi bitiremedi altı senede.
darlandı, utandı, sıkıldı bu şehirden.
gitti de son defa elimi öpmeden
geri dönermi bilinmez,
hasta düşse bildirmez,
aramaz sormaz vede geri gelmez.
gitti de sormasınlar bir daha.
artık sende unut vede arama.
arama anne elveda...

sevdiğim beni sorarsa gitti de.
gitti gelmeyecek,
senin böyle gözyaşı döktüğünü,
her seher yolunu gözlediğini bilmeyecek.
unutup seni, belkide evlenecek.
gitti de anne, gitti gelmeyecek.
sende onu düşünme de bir daha.
elveda sevdiğim, elveda...

gün olur, devran dönerde,
ansızın düşersem aklına.
gün olurda,
sen sorarsan beni kendine;
bağrına bir taş bas.
yüreğini dağla kor ateşlerle.
oğlum, haylazım öldü de.
öldü de anne,
öldü bir daha olmayacak.
gitti de anne.
gitti, bir daha gelmeyecek.
bir sır gibi yokoldu de anne.
öldüğünü bile kimseler bilmeyecek.

2003 te kaybettiğim sinan,serkan, aykut kardeşlerime


İrfan Bakırcı

[GooD aNd EvıL]

Veda 2
gitmek zorundayım
terketmek zorundayımherşeyi.
çıkarken, odamın kapısını usulca kapadım.
yoksa, kızardı bana Yılmaz abim.
zaten içmemede kızardı.
yine kafam dumanlı,
kusura bakma abi.
biliyorum bana çok kızıyorsun.
ayakkabılarının bağcıklarınıda almışlar zaten.
belliki öfke soluyorsun.
helal!
yinede başın dik, öylece duruyorsun.
boşver, çirkin olsanda kralsın.
bırak büyüklük sende kalsın.
ben gidiyorum abi.
nereye demiyorsun.
olsun.
eyvallah Yılmaz abi
elveda posterlerim.
elveda kartpostallarım.
görüşürüz.

gitmek zorundayım.
terketmek zorundayım herşeyi.
kalemimi boş kağıdın üzerine usulca bıraktım.
onlarıda terkediyorum onca sevmeme rağmen.
nasıl yanıma alabilirdim ki?
sana bunca yıldır iki satırı yazamayan ben.
oysa neler yazacaktım bir bilsen.
lakin, bir elveda demeye bile cesaret edemedim.
lanet olsun.
seni şiirlerimde bile sevemedim..
gidiyorum.
seni uzaktan uzağa sevmek artık yetmiyor.
gözlerinin içine bakarak söylemem gereken,
o iki kelimeyede dilim cesaret etmiyor.
elveda sevdiğim.
elveda rüyalarımın prensesi.
görüşürüz...

attım uçurum boylarına iki devranı.
kavgalarıma son verdim.
şimdi bir çocuk yüreğindeyim.
dağların zirvesinde,
yerin en dibindeyim.
tek kurşun yetecek bana.
son olarak adım geçecek bir telsiz anonsunda.
elveda dostlarım.
elveda canlarım.
elveda hayat.
artık görüşemeyiz.......


İrfan Bakırcı

[GooD aNd EvıL]

Vedalar Tek İstikamettir
ayrılığın saati yoktur.
saat hep ayrılığı gösterir.
gitmelerin yönü yoktur,
vedalar tek istikamettir.

suskunluğun miadı bilinmez.
ne kadar istersen o kadar susulur
lakin kırgınlık muammadır.
miadı erken dolar ve,
o,en çok sevilen bile unutulur...

gideni geriye döndürmez yollara bakmak.
ya da erken dönsün diye su serpmek ardından.
dindirmez acıyı.
döndürmez yolcuyu.
bir ıslaklık bırakır sadece yollarında.
ve gözlerinde bekleyenin
umutsuz akşamlarında.
umutsuz, sıkılgan cam kenarlarında..

ayrılığın saati yoktur.
saat hep ayrılığı gösterir.
gitmelerin yönü yoktur,
vedalar tek istikamettir.

giden gitmiştir
belkide dönmez..
vuslat.........
muamma....
bilinmez.....


İrfan Bakırcı

[GooD aNd EvıL]

Y eni G eldim
yeni geldim acılar ülkesinden.
terliyim sarılma..
ama korkmada...

sızılarım beni yaralar içten içe.
sızmaz dışarı kahırlarım,
değmez kimseye.
ben acımı yüreğimde yaşarım.
korkma
ancak sevdamla bir gönülde taşarım.
lakin yeni geldim acılar ülkesinden.
ne olursun darılma hemen,
sadece birazcık zaman tanı.
bilmiyorsun,
eski aşklar çok yoruyor adamı...


İrfan Bakırcı

[GooD aNd EvıL]

Yağsın Dursun Yağmur
bir meyhaneye düşerim bu akşam
yüreğine düşercesine
bir büyük rakıyla boğarım kendimi
al yanaklarını içercesine
yağmurda yağıyor ki gökten ip gibi
sokağına düşüyorum sırılsıklam bir it gibi

doldur derim meyhaneci
domuz dolusu olsun bu akşam kadehler.
dolu dolu çok sevdiğimi dedim ya yare
umrum olmaz bu gün gayrı kederler.
yağmur yağıyor yarin sokaağına ip gibi
sürüne sürüne gideyim bu gün eve it gibi

seni getirecekse hep yağsın yağmurlar
bal rengi gözlerini bana ver,
sana yüreğimi vermişim ah yar
lakin istemem o kurban olduğum gözlerine
revan olmasın hazin damlacıklar,
hüznün değil;
aşkın yağmurları yağsın gözlerinden hep ip gibi.
ve ben kaybolayım ummanında sevdanın,
gözlerinde boğulayım çırpınan bir itgibi.

ya rakı bal rengi bu akşam bardağımda,
yada gözlerinin rengi kalmış aklımda.
ah bir resminde olaydı ya yanımda!
yağsın dursun yağmur delice bir ip gibi.
öleydim kapında sersefil bir it gibi.


İrfan Bakırcı

[GooD aNd EvıL]

Yalnızlığı Bölüşmeyelim
demli bir yalnızlıkmıydı yine payımıza düşen.
yada aynı yalnızlıkta paylaşımcılar mıydık,
bir eski ağustosa dargın.
alışkınız galiba ani kararların kurbanı olmaya,
haklısın ümitlerimiz yalnızlığımızdan da yılgın..

uzatmayalım bu kırgınlığı,
koca bir yalnızlığı bölüşmeyelim.
böyle incineceğine kalplerimiz
en iyisi hiç görüşmeyelim.


İrfan Bakırcı

[GooD aNd EvıL]

Yapayalnız
gecenin bir yarısı
kar yağıyor İstanbul'a
sokakta bir adam ki ipsiz sapsız
belli serserinin teki
sorsan yüzde bin sigarasız.
gerçi bizdede sigara yok.
salmışlar ipimizide,
salmışlar ikimizide...

gecenin bir yarısı
kar yağıyor İstanbul'a
sokakta iki adam;
biri ben,
biri o patavatsız.
ikimizde sigarasız.
ikimizde aynı yolda,
ayrı ayrı ahmak, budala,
yapayalnız...


İrfan Bakırcı