Meral Yağcıoğlu

[GooD aNd EvıL]

Hükümsüzüm

Yıldızdı baktığı gözlerimin
Kamaşırdı her kaçışında
Kar damlası gibi eriyip
Yitip giderdi derinlerinde
Savunmasız daldığım
Siyah gözlerinin
Feri söndü sedef bir perde indi
Gözlerime kayan yıldızdan
Karanlıkta bulamadım
Kaybettim gözlerimi

Teninde dolaşan
Parmaklarım yandı ateşinden
Savruldu külleri okyanusa
Balıklara yem oldu her biri
Karardı mavi dünya
Kaybettim ellerimi

Gönlümce teslim ettim
Yüreğimi yüreğine karşılıksız
Canıma can olmuş nefestin
Ödünç değildi sevdam
Borç öder gibi iade ettin
İflah olmaz yaraları kan sızarken
Yıkıp geçtin bir çırpıda
Enkaz altında kaldı
Kaybettim yüreğimi

Ben seni sever bildim
Seni sen olduğun için sevdim
Nakış, nakış işledim sevdamı
Kırıldı iğne,koptu ibrişim ip
Yarım kaldı sevdam
Gözlerinle gördüm
Göğsüne yaslandım
Soluğuna tutundum
Bir baktım ki yokum
Yok oldu,söndü hayat
Kaybettim kendimi
Hükümsüzüm şimdi
Ne bulan sevinir
Ne de kaybeden dövünür