Meral Yağcıoğlu

[GooD aNd EvıL]

Hiç Uyumak İstemiyorum

Başımı yastığa koyduğum zaman
Kirpiklerim birbirine kavuştuğunda
O kısacık anda
Sen canlanıyorsun kıpır, kıpır
Beynimde,aklımda ve yüreğimde
Gönlüm şenleniyor
Yaşıyorum adeta seni sensiz doyasıya
Demir atıyorum geceye
Güneş avına çıkıyorum
O ilk ışıklarını yakalayamıyorum
Kurtuluyor elimden
Parlayınca gözlerimde
Uyanıyorum sabaha
İstemesem de
Sen yoksun yanımda
Hayat duruyor sanki
Saatler çalmıyor
Mengenesi sıkışmış
Yelkovan akrebe küsmüş
Ben gibi hayatsız bezgin
Yüreğimse atmıyor
Ve yatakta tükeniyorum
Gece boyu sana alışan bedenim
Tıka basa senle doyunca
Sabahı yaşayamıyor
Dudaklarım çatır, çatır
Aşka susuyor
Buselerini özlüyor tenim
Gönlüm acıkıyor sana
Hiç uyumak istemiyorum

[GooD aNd EvıL]

Hükümsüzüm

Yıldızdı baktığı gözlerimin
Kamaşırdı her kaçışında
Kar damlası gibi eriyip
Yitip giderdi derinlerinde
Savunmasız daldığım
Siyah gözlerinin
Feri söndü sedef bir perde indi
Gözlerime kayan yıldızdan
Karanlıkta bulamadım
Kaybettim gözlerimi

Teninde dolaşan
Parmaklarım yandı ateşinden
Savruldu külleri okyanusa
Balıklara yem oldu her biri
Karardı mavi dünya
Kaybettim ellerimi

Gönlümce teslim ettim
Yüreğimi yüreğine karşılıksız
Canıma can olmuş nefestin
Ödünç değildi sevdam
Borç öder gibi iade ettin
İflah olmaz yaraları kan sızarken
Yıkıp geçtin bir çırpıda
Enkaz altında kaldı
Kaybettim yüreğimi

Ben seni sever bildim
Seni sen olduğun için sevdim
Nakış, nakış işledim sevdamı
Kırıldı iğne,koptu ibrişim ip
Yarım kaldı sevdam
Gözlerinle gördüm
Göğsüne yaslandım
Soluğuna tutundum
Bir baktım ki yokum
Yok oldu,söndü hayat
Kaybettim kendimi
Hükümsüzüm şimdi
Ne bulan sevinir
Ne de kaybeden dövünür

[GooD aNd EvıL]

Hüzün,Gece Ve Yalnızlık

Donanımlı orkestradan
Yükselen kırık melodi
Amade tüm evren
Orkestra şefinin
Havada iki eli
Yönetir geceyi

İlk sırada hüzün,
Boynu bükük
Hüzzam nağmeler eşliğinde
Kayar yıldızlar Birer birer
Hicran karası

Karışır damla damla fersiz geceye

Gece ağlar, sessiz
Sırası geldiğinde
Tükenen umutların
Teslimiyetinde,çaresiz biçare
Yakarır rabbe, dualar dilinde

Teslim eder yalnızlığa

En görkemlisi de
Kanayan yaralarına tuz basıp
Karanlığın koynunda
Körebe oynayan yalnızlık
Daima ebe,el yordamıyla
Bilinmezi arayan
Seyirdeki yürek
Bitkin

Gece, finalde
Dans ederken hüzünle
Tamamlar sac ayağını yalnızlık
Çığlık çığlığa kaçışan melekler
Boğazı düğümlenmiş
Hıçkırık eşliğinde
Yenilir güne

Güneş doğmak üzere

Tanyeri ağarırken
Kaybolan orkestra şefi
Bir kolunda hüzün,bir kolunda
Karıştı müzmin yalnızlıkla
Yüzlerce kalabalık arasına
Kaybolmuş yüzlerde maske
Gün içinde yitip giden
Ölümden öte
Dizelerinden yoksun
Şiir oldu yaşam

Yazık ki, başarısız
Orkestra şefi
Benim her zamanki gibi

[GooD aNd EvıL]

İki Can

Yanımdayken onlar
Minicik çocuklar gibi
Şen, şakrak coşarım
Huzur bulur yüreğim saf, masum
Mutlulukların doruğunda
Kanat çırpar,dans ederim
Tarifi mümkün olmayan
Paylaşılamayacak
Duyguların seline kapılırım
Zordur anlatması, dilim dönmez

Yokluklarında
Kanadı kırık zavallı
Çaresiz martı gibi
Yükseklerden zemine
Hızla çakılır, paramparça
Yerlerde hissederim
İşte bu duygu beni mahveder

İçlerinden biri
Hiç fark etmez hangisi
Yanımda yoksa eğer
Sanki vücudumun yarısı
Felçli, yatalak bir hasta
Ya öteki yarısı
Lunaparkta eğlenen çocuklar misali
Gözleri parıldayan
Sevimli afacan olur bir an
Kah ağlayan, kah gülen
İkiye bölünmüş yüreğim
Karmaşık duygu selinde yüzer
Bir tür med-cezir yaşar bedenim

Ve ikisi de yanımda ise
Deymeyin gitsin keyfime
Mutluluğumu, uçan kuşa anlatmaya
Çalışırım dilim dönmez gücüm yetmez

Kimler mi onlar
Yegane dayanağım/canlarım benim
Canım Annem ve canım Babam
Hayatta en güzel mutluluk
Birlikte olmak ve iyi kötü
Her şeyi paylaşmak
Yaşamı paylaşmak
Cesaretle bakmak hayata
Gülümsemek birlikte
Daimi olsun dileklerim

[GooD aNd EvıL]

İnce Bir Sızı

Yüreğimde ince bir sızı
Yaram çok derin.
Ne yapsam geçmiyor izi
Bir kere kırılan kalbin
Mümkün mü tamiri
Kasırgadan sonra
Doğar mı hiç güneş

Kızgın demirle dağlayan
Kırıp budayan vefasızla
Hiçbir şey olmamış gibi
Yelken açılır mı tekrar aşka
Talan olmuş gülşende
Öter mi hiç bülbül

Her şeye rağmen
Gönlüme gömsem seni.
Siyah bir gül gibi.
İtinalı,sarıp sarmalasam
Çalsam merhem yüreğime
İnciten, kanatan gülden
Olur mu hiç sevgili

[GooD aNd EvıL]

İstanbul Ve Ben

İstanbul kalabalığında
Yaşıyorum yalnızlığımla
Bir ben,
Bir ben ve türlü insan manzaraları
Gençlik coşkusuyla flört edenler,
Çalışan, koşuşturan orta halli insanlar,
Eğlence denizinde yüzen zenginler
Kavga eden düşmanlar,
Yolsuzluğu meslek edinen kendini bilmezler,
Sevgililer, dostlar, kardeşler,arkadaşlar
Kapı komşusunu tanımayan
Çekirdek küçük aileler
Yaşam derdine düşmüş garipler
İstanbul’un nimetlerini paylaşmanın
Doyulmaz tadını çıkaranlar
Çıkaramayanlar
Herkes kendi halinde
Kimi cebini düşünür
Nasıl zengin olacağına yollar arar
Kimi akşam eve götüreceği ekmeği
Hangi taşın altında bulacağını
Alın terini,emeğini düşünür
Velhasıl çeşit çeşit
Kalabalık insan manzaraları
Barınır İstanbul’un bağrında ben gibi
Mum yakıp ararım
Gerçek bir dost yok
Günü birlik çok
Candan kardeş, arkadaş yok
Çıkarcı çok
Herkes düşmüş kendi derdine
Ve ben
Bu yüzden
Yaşıyorum yalnızlığıma
İstanbul kalabalığında
Bir iki dost arasında.

[GooD aNd EvıL]

Kaderimse

Bir gün bıkarsan eğer benden
Başka birinden değil
Ölümüm demek olsa da
Senden duymak isterim
Sitem etmeyeceğim söz
Bir gün, terk edip gideceksen
Gönül vereceksen bir başkasına
Hele hele seviyorsan içten, duygulu
Habersiz gözlemektense yollarını
Ayrılığı yeğlerim

Benimleyken isteksiz,
İç çekeceksen hayal edip uzaktakini
Zoraki tebessümlerin
Mum ışığı misali *******imi
Aydınlatmak ile aydınlatmamak arası
Gezinecekse sessiz,arzusuz
Tenimi acıtacaksa sahte dokunuşların
Daha çok yıkılırım inan
Onurum kırılır, yüreğim kanar.
Vedalaşmak isterim seninle.
Ellerinden almak isterim
Yalnızlık trenine biletimi.
Senin uğurlamanı isterim,
Yalnız senin.

Bir gün mazi olacaksa aşkımız
Olsun varsın yine de,
Gönlünün sesine kulak ver.
Git aşkına,bekletme
Kararlıysan eğer unutmaya
Başka ne diyebilirim ki, git
Benim için ölüm demek bil
Göğsüme iliştir kırmızı karanfili
Akıt iki damla göz yaşını
Tabutumun çivilerini sen çak
Başka biri değil
Göm maziye
Ve sessizce git.
Olmayacak geride
Gözü yaşlı el sallayan
Bakma ardına

[GooD aNd EvıL]

Karanlık Gizler Kuytularına

Aktığında güneş deryaya damla damla
Bastırırken akşamın alaca karanlığı
Bulutlara saklanınca uyku mahmurluğunda martılar
Yaslanır ayın sisli şavkı pencereye
Benim için başlar koca bir gün
Geçiririm sırtıma siyah pelerin
Uçamam, yarasa misali
Asılırım, yüreğimde ibrişimden sancı ipi
Kadife bir tabutla
Gömerim derinlere hüzünleri
Yanar içten içe gönlüm
karanlık ışıltılı yalnızlık giysim
Sıyrılır pelerinden
Kucaklar samanyolu tüm ihtişamıyla
Kuş sütü bile mevcut
Kurulu çilingir sofram
Bir tarafta dolunay, bir tarafta yalnızlık
Tam karşımda büyük ayı
Samanyolu’nun en nadide gülü
Şerefe der kalkar kadehler
Küçük ayı tüm zarafetiyle
Dumanı tüten kahve servisi
Yapmak üzere beklemede
Gizler, içine alır karanlık
Ne ağladığım görülür, ne de
Boş kadehteki kızıl mey.
İçimde çalan melodi eşliğinde
Dans ederiz ay ışığı altında
kol kola yalnızlık kavalyem
Alkışlamakta büyük ve takipçisi küçük ayı
Samanyolu tümden ayakta

Baykuşlara yoldaş olur, yaşarım *******i
Aydınlık ürkütür,göz kamaştıran yakıcı cazibesinde güneşin
Korkarım kaybolup yok olmaktan
Yüreğimde kopan fırtına eser savurur
Gözyaşları sicim gibi iner bağrı açık toprağa

Karanlık gizler kuytularına hüznü
O kuytularda ararım kocaman yürekleri
Esmer yalnızlığa sırtımı yaslar
Destekler gecenin karanlığı
Gece kuşlarıyla birlikte
Yiteriz samanyolu koynunda

[GooD aNd EvıL]

Kayda Değer

yaşam içinde
yüzlercesini değil
tanıdım birkaçını
içlerinden birisi eğer
olsaydı kayda değer

gönül sayfamın
tertemiz bir köşesinde
divitten damlayan
damlacıklarla yazılı
kalırdı acı,tatlı bir iz

ya çentiklenen yüreğim
kıvranırdı kan gölünde
ayrılık hüsranıyla
ya da bulutların üzerinde
haylaz çocuklarla
çevirirdi aşka topaç
kapılıp sevgi yeline
kaybolurdu gözden
mavi uçurtma

gelip geçti mevsimler
yok yılların ardında
can da can
canansa hiç olmadı
oysa çiçeklenen yüreğim
sevginin her türlüsüne
uzanacak elleri
hazır beklemede
sarmak için sinesine
şiir olmuş akmış dizelere

[GooD aNd EvıL]

Kendime Şiir

HAYAT YOLCUSUYUM

Kelebekler uçuşuyor
Başımın üstünde
Tanımadığım yada
Unuttuğum duygular
Kaplamış yüreğimi
Çok mutluyum

Ayaklarım basmıyor yere
Sanki uçuyorum göklerde
Kanatsız melek mi desem
Yoksa bembeyaz bir martı
İçim içime sığmıyor
Başka bir heyecan sarmış
Bedenim coşuyor
Minicik bir çocuk kadar
Sevinçli ve huzurluyum
Dualarım kabul olmuş
Bir bir isteklerim
Gerçekleşiyor ne güzel
Umutlarım yol olmuş
Aşıyorum tüm zorlukları
Başka dileklerim var elbet
Gerçekleşmesi için çabaladığım
Ama olsun belki bir gün mutlaka bir gün
Onlarda gerçekleşecek umutluyum

Yaradan beni görüp
Dualarımı kabul etmiş
İnancım var huzurluyum
Cesaretim var yaşıyorum
Cesaretim var aşka bekliyorum
Cesaretim var tüm zorluklara
Göğüs germeye amade yüreğim
Ailem benimle beraber
Seviyor, seviliyorum
Dostlarım var kadim
Arkadaşlarım var vefalı
Sözün kısası
Mutluyum her şeye rağmen yaşamda

Umut treninde bir yolcuyum
Yeni doğmuşum yıllar önce bugün
Yepyeni yaşımdayım
Sevgi gülleri dağıtıyorum herkese
Umutla dolu kucağım
Umuda yolcuyum,umut yolcusuyum
Doğum günümde
İyi ki merhaba demişim yaşama
İyi ki doğurmuşsun anne
Teşekkür ederim