Meral Yağcıoğlu

[GooD aNd EvıL]

Şiirim Bitti

Hayatımın şiiri bitti.
Gökkuşağım silindi
Soldu renkleri
Kırmızı,yeşil ve de mavi,
Buz kovasındalar şimdi
Kelimelerin kırıldı beli
Uçurumda süzüldü
Bir, bir harfleri
Yerlere serildi.
Karmakarışık
Hecelemem mümkün değildi
Okumayı unuttum
Ya da yazmayı,
Döndüğü gün 'dönerse eğer'
Yeniden sökerim belki
Hayatımın şiiri kırıldı
Orta yerinden çatırdadı
Tuz buz oldu cam misali
Bölük pörçük kelimeleri.
Boş kadehten
Sarhoş olmuş harfleri
Eğri büğrü sıraladım
Pelür kağıda gözü yaşlı
'İmdat gökkuşağım nerdesin'
Sıkı, sıkı kapalı
Rakı şişesini
Çağlayan sel suyuna
Kattım gözlerimde
Hayatımın mezesi tükendi
Şiirim bitti biteli
Sevgili duy beni
Gönder yüreğini.
Yudumlasam sevgini
Onarsam kırık şiirimi.
mavi; merhem olsa,çalsam yüreğime
Kırmızı; alev olsa yaksa kavursa yalnızlığımı
Beyaz; temiz bir sayfa olsa yeniden yazsam şiirimi
Yeşil; yağmur olsa,filizlensem sevdaya
Sarı; umut olsa,yorgan misali örtse kederimi
Kalan diğerleri; havlu olsa,kurulasam tüm bedenimi
Yağmurdan sonra ki
Gökkuşağına ulaşırım belki

[GooD aNd EvıL]

Şiirlerim Yarım

yalnız geçmek bilmeyen *******den birindeyim yine
merdiven dayadım bulutlara
umuttu basamakları
sırat köprüsünden ince

saman yolundaki
yıldızları bir, bir topladım
gümüşten bir ipe dizdim
bir yıldız sen, bir yıldız ben
sayamadım kaç tane avuçladım hepsini
doymak bilmedi aç gönlüm
çıplak kaldı gece anadan doğma
yıldızsız semanın feri söndü
gözleri ama beyaz bastonunu arıyor

şimşek çakıyor ortalık kızıl
gürleyerek ağlıyor bulutlar
dolunay saklandı yorganın altına
yorgun bedenini dinlendirmekte
beyaz dantel elbisemi giydim bekliyorum
gayret kemerim belimde hazırım şimdi
yüreğimin yarısı sevgili
yarımı arıyorum gecenin koynunda
çok özledim seni yarımım bak şimdi
şiirlerim hiç bitmiyor görsene
final dizeleri sadece birkaç nokta yan yana
her attığım adım yarım meçhule giden
her aldığım soluk yarım
oksijeni bensem suyu sensin yaşamın
susuz kanmıyor gönlüm
bitsin bu anlamsız yalnızlık
yarım kalmasın şiirlerim gibi aşkım
haydi gel artık
tamamla beni

[GooD aNd EvıL]

Tadımlık Değil Sevdamız

Tadımlık değil sevdamız
Küçük bir haz hiç değil
Hayat sofrasından
Doyup kalkacağımız
O veda anına kadar
Sürecek inan
El ele terk edeceğiz bu diyarı
Sonsuza birlikte yürüyeceğiz

Bitmeyecek sevdamız
Bizden sonrada anacak
Kalan yakınlarımız
Kulaklarımız çınlayacak derinden
Yüzümüzde yorgun çizgiler olsa da
Saçlarımız pamuk tarlasına
Dönmüş olsa da ne çıkar
Flamalar ellerimizde
Tebessümle devredeceğiz
Yaşamı geleceğe inan

Tadımlık değil sevdamız
Küçücük bir haz hiç değil
Birlikteyiz ya
Birlikte yaşlanacağız yürürken
Daima can cana olacağız
İnan

[GooD aNd EvıL]

Temyiz Hakkım Yok

Prangalar ayağımda
Arar gözlerim
Parmaklıkların ardında
Ben mahkumum
Kader değil aşk mahkumu

Yüreğim kanlar içinde
Paramparça
Elim kolum bağlı
Dar gelir kelepçeler
Dertlerim zincir halka, halka
Hasretim koca bir derya
Alaca karanlık hücremde
Sayıklarım adını kendi kendime

Tavana yaslanmış pencereden
Sızmaya çalışan cılız ışık kümesinde
Soluk siluetin avutur,
Avutmaya çalışır çürüyen sevdamı
Rutubet kokulu ******* boyu

Henüz, kaleme almadığın
Belki de hiç almayacağın
Mektubunun hayaliyle
Yanar durur yüreğim, dumansız

Soğuk bir kış günü avuç içi gökyüzüme
Konan yaralı serçe, ağlamaklı
Haberin getirdi,yalanmış sevdan
Vefasız çıkmışsın
Başka, başka gönüllerde,
Akşamı sabaha bağlayarak
Güne yeni gün ekleyerek
Zehir dolu kadehlerde
Geçip gidiyormuş ömrün

Yokmuşum aklında, yüreğinde

Ben mahkumum
Çaresiz aşk mahkumu
Terk edilmiş yürek acısıyla yanan
Aşk mahkumu

Cezam müebbet
Temyiz hakkım yok ki

[GooD aNd EvıL]

Teori

Gerçeğim!

İnsanları tanıdım
Yaratandan ötürü
Sevdim onları
Kalbim acıdı

Biber yetiştirdim
Ellerimle
Yaz kış bahçemde
Katık ettim ekmeğime
Dilim acıdı

Biber acı
Ben acılı
Öyleyse
Biber kadar
Gerçeğin ta kendisi
Şiirce ağlıyor şimdi.

[GooD aNd EvıL]

Teşekkür Ederim Ey Sevgili

Hayat koşusuna bir başıma katıldım
Yorgun düştü aşkını arayan yüreğim
Hüzünlü ******* boyu karalar giydim
Günü geceye, ayı yıllara devrettim

Hayatım bir hiçken aşksız korktum,ağladım
Sessiz daralan çemberde sevdaya koştum
Monoton yaşarken yıkıldı umutlarım
Yaşamın girdabında çaresiz kayboldum

Sevgisiz geçen yıllarda ömrüm tükendi
Uçurum kenarında seyrederken dibi
Çıkıverdin karşıma dünyam çiçeklendi
Boşluktan söküp aldığın gönlüm şenlendi

Sarıp sarmaladı o şefkatli kolların
Ömrüme ömür kattı sevdalı bakışın
Sevginin varlığını seninle keşfettim
Seninle tattım sevdayı, aşkla tanıştım

Demek ki Allah’ın sevgili kuluymuşum
Döndü şansım gökkuşağı altından geçtim
Buzu çözüldü sana akıyor hislerim
Düştü tenime aşk ateşi yanıyorum

Elin elimde,gönlüm seninle sevdalım
Başım göğsünde yeniden doğmuş gibiyim
Gökte uçuyor sevgi arsızı bedenim
Şiir yazıyor aşkınla çarpan yüreğim

Teşekkür ederim ey sevgili,mutluyum

[GooD aNd EvıL]

Uçuyorum

Maviliklerindeyim gök yüzünün
Beyaz bir martı arkadaş bana
Hoş bir sohbete dalmışız koyumu koyu
İstanbul’ u seyrediyorum
Sohbet arasından kuş bakışı
Beyoğlu’nun üzerindeyim
Zaman yok
Mekansa özgür
Kalabalık karınca misali

Tramvay salınarak yol almış sessiz
En arka sırasında bir sarışınla oturan
Gönlümün yakışıklısını görüyorum
Kanaviçe işlemeli kırmızı mendilim elimde
Dudağımda tebessüm el sallıyorum
Ben özgürüm
Bulutların arasında çocuklar gibi
Saklambaç oynuyoruz kar beyazı martıyla
Uçuyorum kahkahalarımı duyuyor musun
Hey gönlümün sevdalı yakışıklısı
Kulakların çınlasın
Ben uçuyorum kanatlarım saf ipekten
Sevdamsa yüreğimde saklı özgürüm artık

Pike yaptım tombul bir buluta
Koynunda sakladığı damlacıklarını
Bırakıyor sinesini boşaltırcasına
Yeşile boyuyor yer yüzünü
Yağmur ormanı misali
Hazırlanmış çilingir sofrasında
Bağdaş kurduk martıcık ve ben
Kadeh tokuşturduk geleceğe
Kadehimde vişne suyu
Sevdamsa tadı damağımda
Şerefe yakışıklı şerefe

Gecenin geç vakti
Sade kahve hazırlamış
Yıldız dolu tepside sunuyor
Beyaz önlüklü şef garson martı
Yudumlarımızın bitiminde
Çingene kırçıl martı
Fal bakmak için emrimize amade
Umutlar yükledik göz bebeklerimize
Dikkatle dinliyoruz ikimizde
Bana hiç tereddütsüz “sen özgürsün
Geçmişi gömüp geleceğe uçuyorsun dedi”
Beyaz martıcıksa o zaten özgür geldi
Ve özgürlüğe kanat çırpıyor”

Tramvayda ki gönlümün aşkı duy
Bak gülümsüyorum geçmişe
Martının kanatlarında dolun ayı okşuyor ellerim
Marmara uzanıp yatıyor aşağılarda bir yerde
Minik bir balıkçı teknesi Salacak’ a yol almış
Kürek küreğe ekler umutlu bakar gözleri
Bir türkü tutturmuş yalnız balıkçı
Aheste çeker kürekleri şaşkın
Sırra kadem basmış balıklar
Özgürlüğü tuza banmış katık ediyor her biri
Oltadaki garip solucana kim bakar

Tüm gizemiyle kız kulesi mum ışığı altında
Kemanıyla gülüyor nağmeleri semada inliyor
Yakamozlar yorgun argın dans ediyor
Görüyorum gözlerime yansıyor ışıkları

Hey gönlümün yakışıklı sevdalısı
Duyuyor musun beni özgürüm
Ve kuş bakışı görüyorum seni miniciksin gözlerimde
Uçuyorum martı kanadında tahtların en yükseğinde
Geçen yıllara mendil sallayıp halay çekiyorum.
İçimdeki çocuk uyandı,bahtı aydınlık
Uçuyor artık ve daima uçacak
Çılgında diyebilirsin, delide
Özgürüm ya deli desen ne çıkar
Uçuyorum
Kanatlarım gümüş
Gücüm yüreğim
Yüreğimse som altın
Paylaşacağım tüm evrenle
İnatla paylaşacağım mutluluğu
Özgür ve birazda delice
Gerisi mi
Hikaye bence

[GooD aNd EvıL]

Unutamadığım

Yıllar geçse de aradan
Saatleri kırıp zamanı durduracağım
Aklımdan çıkmayacaksın
Yüreğime mıhlayacağım
Asla unutmayacağım

Unutamadığım
Yerini kimse doldurup
Hırsızı olmayacak kalbimin
Gönlümü keşfedip
Zafer edasıyla tek bir kişi bile
Yerleşemeyecek mabedime

Biri çıkarsa eğer,
Yıllar sonra biri
Sıkıca örteceğim perdelerini
Tüm kapılarını sürgüleyip
Anahtarını Karadeniz’in
Soğuk deli mavisine gömeceğim
İnci avcısı olsa da yer bulamayacak gönlümde

Unutamadığım
Sen benimle olmasan da
Uzaklarda başka gönüllerde
Söylesen de aşk şarkısını
Beni yüreğinden çıkarıp
Atmış olsan da bir köşeye
Bir izim bile kalmamış olsa da
Gönül defterinde
Unutmak ne kelime
Ben seni unutamadığım
Asla unutmayacağım

Ömrümün son deminde
Beyaz kefene sarılana kadar bedenim
Unutamadığım
Yüreğimin bir köşesinde
Sevgi kırıntılarıyla besleyeceğim
Yaralı sevda güvercinimizi
Son nefesimde sana salacağım
Yol alacak sevdam güvercin kanadında
Son kez selamımı iletecek
Gagasında taşıdığı kırmızı kurdeleli
Dudaklarımla imzaladığım beş yıldızlı diplomanda
Yazılı olacak son dileğim
Yolun açık olsun sevdiğim
Unutamadığım
Yolun açık olsun
Mutlu ol

[GooD aNd EvıL]

Unutulur

Unutulmaz deme sakın
Unutulur
Yaşananlar unutulur
Unutulur sevgililer
Unutur yaralı yürek
Yaşanmış o bitmez
Sevdalar unutulur
Geçmişten kalan
Yangın günlerin
Külleri savrulup
Uçar gider kaf dağının ardına
Terk edenler unutulur
Unutulur unutup gidenler
Sürse de birkaç gün kırgınlık
Asırlar boyu gelse de insana
Zaman takılıp kalsa da sonsuzda
Ölüm demek olsa da ayrılık
Aşk ateşinde kavrulan
Gönül kendini yeniler
Zaman çalar yüreğine
Deva olur derdine güneşle ay
Mehtapla yıldızlar sevişir kumsalda
Ölü karanfilleri söküp atar yüreğinden
Yerine gelincik bahçesi
Düzenler elleriyle
Gönül teli bir türkü tutturur
Aşkın sevdanın türküsüyle
Yeni sevdalara
Yelken açar
Yeni umutlara
Merhaba der
Kırık aşk hikayeleri unutulur
Unutulur unutup gidenler

[GooD aNd EvıL]

Üç Beş Saat

Henüz ayrılalı birkaç saat oldu
Şimdiden hasret ateşi düştü
yüreğim kor kor
Yok cesaretim yaşamaya
Kırık kolum kanadım yokluğunda
Dayanamadım birkaç saate
Nasıl yaşarım bir ömür
Alışmalıyım çaresiz
Doğmuyor özlem çukuruna
Doğmuyor güneş, karanlıktayım
Yetersiz kelimeler, dilim lal
Yitirdi tüm anlamını hayat
Anlamsızım artık

Düştü hasreti yüreğime
Tütüyor burnumda, yanıyor gönlüm için için
Patlamaya hazır volkanım şimdi
Koynumda sakladım lavları
Aktım toprağa,karıştım gazellere
Sonbahar gelmeden fırtına koptu
Dağıldı paramparça oldu her yanım
Mekansızım artık, saatler kırık zamansızım
Var mıyım, yok muyum kaybettim kendimi

Aklım karışık,elim ayağım tutmuyor
Karanlıklara gömüldü her şey
Değirmende öğütülen buğday tanesiyim
uçuşuyor darmadağınık duygularım
Gözlerim ağlıyor bulutlara yardımcı
Yıldırım düştü ateş parçası yüreğim
Çaktı şimşek esti savurdu
Duman tütüyor sevdamda

Bir kalemde nasıl silip atıverdi
Bilemek, çözmek ne kelime, kördüğüm duygular
Kah gülüp, kah ağlayarak
Öpüyorduk dudağından yaşamın
Eskitiyorduk hayatı ikimiz
Tam gökkuşağını yakaladık derken
Silindi tüm renklerim
Çıplak kaldım, çırılçıplak

Karanlık gecede debelenip duruyor
Çaresiz biçare yalnız bedenim
Sabaha ulaşamayacağım biliyorum
Biliyorum güneş doğmayacak ayaz geceye
Yıldızlara sordum nedenini, söylemediler
Gömüldü karanlığa zühre
Aya sordum nerdeyim, şaşkın baktı yüzüme
Utancından gizlendi bulut ardına hilal
Çıkar yol bulamadım üç beş saatte
Ne yapacağım, nasıl yaşayacağım
Oturup kaldım ellerim şakağımda
Başımı vurdum taşlara, kaldırımlar isyanda
Bilmem divane mi oldum yoksa avare
Şu üç beş saat yetti canıma