Haluk Cenk Batur

**GooD aNd EvıL** · 03-08-2009, 01:34 PM

Gamzelerine Yazılmış Bir Destan-4(Efsaneler Sonlara Gebe)
Kapattın sana açılan bütün kapılarımı
Zafer bayraklarını kalelerin burcuna diktin
Dünyanın hayli zifiri karanlıklarını
Hiç acımadan kader diye cebrettin

Çok zor artık kaybolan mananın yeniden hayat bulması
Biz yinede gamzelerinin hayaliyle yaşar avunuruz
Artık çok zor bu davanın savunulması
Belki bir gün bir zaman bir yer bir mekan gamzelerin ve ben buluşuruz.

Acımdan ağlayıp ta intizar etmem hiçbir zaman
Aşkından gümbür gümbür şiirler yazdıran kadın
Ne olur bir bak intihar etmeden zaman
Alnımda olmasa da lehv-i mahfuzda adın.

Bu son seslenişimi sakın ola yakarıştan sayma
Üslubum ah-u vah etmek değildir benim
Boşa uğraşıpta geleceğe dair planlar kurma
Çoktan yakardım denizleri seninle uyuşsaydı tenim.

Unutmak makamında olmasa da avutmaktayım kendimi şu aralar
Evden işe işten eve öylece geziyorum
Aklımın hep kaygan köşesinde kaygan sorular
Ben neyim kime memurum nereye gidiyorum?

Divane ettim kendimi anonim bestelere
Kapattım güftelerimi kilitsiz zindanlara.
Unuttum ne varsa,sövdüğüm *******e
Uymuyor bu hasret üniter yapıma.

Masallarda bahsedilen; Vuslata eremeyenlerin efsanesidir
Sen masalları beynime nakşeden kalemsin.
Leyla’sına kavuşamayan Mecnun’un ta kendisidir
Şiirler benim haykırışım,sen efsanemsin.

Aman canım bu ayrılıkta bizden olsun!
Mecnun’u Leyla’yı hortlatmaya gerek yok.
Gamzelerine ihanet eden Nemrut’a yoldaş olsun!
Ferhat’ı Şirin’i anmaya gerek yok.

Zerafet kokan aşkların başlangıcı gibiydi bizimkisi
Vuslata perdeydi her gün her gece.
Her şairin,her şiirin bir dipnotu,ilintisi
Neden efsaneler sonlara gebe?

2005

Haluk Cenk Batur

03-08-2009, 01:34 PM	#1
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57905 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Gamzelerine Yazılmış Bir Destan-4(Efsaneler Sonlara Gebe) Kapattın sana açılan bütün kapılarımı Zafer bayraklarını kalelerin burcuna diktin Dünyanın hayli zifiri karanlıklarını Hiç acımadan kader diye cebrettin Çok zor artık kaybolan mananın yeniden hayat bulması Biz yinede gamzelerinin hayaliyle yaşar avunuruz Artık çok zor bu davanın savunulması Belki bir gün bir zaman bir yer bir mekan gamzelerin ve ben buluşuruz. Acımdan ağlayıp ta intizar etmem hiçbir zaman Aşkından gümbür gümbür şiirler yazdıran kadın Ne olur bir bak intihar etmeden zaman Alnımda olmasa da lehv-i mahfuzda adın. Bu son seslenişimi sakın ola yakarıştan sayma Üslubum ah-u vah etmek değildir benim Boşa uğraşıpta geleceğe dair planlar kurma Çoktan yakardım denizleri seninle uyuşsaydı tenim. Unutmak makamında olmasa da avutmaktayım kendimi şu aralar Evden işe işten eve öylece geziyorum Aklımın hep kaygan köşesinde kaygan sorular Ben neyim kime memurum nereye gidiyorum? Divane ettim kendimi anonim bestelere Kapattım güftelerimi kilitsiz zindanlara. Unuttum ne varsa,sövdüğüm *******e Uymuyor bu hasret üniter yapıma. Masallarda bahsedilen; Vuslata eremeyenlerin efsanesidir Sen masalları beynime nakşeden kalemsin. Leyla’sına kavuşamayan Mecnun’un ta kendisidir Şiirler benim haykırışım,sen efsanemsin. Aman canım bu ayrılıkta bizden olsun! Mecnun’u Leyla’yı hortlatmaya gerek yok. Gamzelerine ihanet eden Nemrut’a yoldaş olsun! Ferhat’ı Şirin’i anmaya gerek yok. Zerafet kokan aşkların başlangıcı gibiydi bizimkisi Vuslata perdeydi her gün her gece. Her şairin,her şiirin bir dipnotu,ilintisi Neden efsaneler sonlara gebe? 2005 Haluk Cenk Batur __________________ Buraya Kadarmış ..

Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir)