Sadık Altınkaynak

[Shekil]

Değişmez Yasa

Değişmez Yasa


Aziz dostum ömür bir nefes kadar kısadır
“Her nefis mevti tadacak” değişmez yasadır
Ötede tek geçer akçe ameli salihtir
Ne mal mülk ne makam ne para dolu kasadır

Çoğu kimse bu dünyayı kendine dert etti
Gün geldi dünyayı da dertleri de terk etti
Ölmeyecek gibi gezerken çayır çimende
Şimdi üzerinde çayır çimenler bitti

Sadık ALTINKAYNAK
EKİM-2004

Sadık Altınkaynak

[Shekil]

Deniz Tutkusu

Zaman zaman soruyorlar bendenize
Şiir yazdın mı denizcilik üstüne denize
Yazayım yazmasına da deniz sığmaz dizelere
Ancak konu olur hikâyelere filimlere dizilere
Deniz sere serpe uzanmaktır altın sarısı kumlara
Deniz “rastgele” demektir sefere çıkan balıkçılara
Dalıp uzaklara gitmektir bir martının kanadında
Gelecek yolcuyu beklemektir bir iskelenin ucunda
Bazen yunustur ya da deniz kızı gemilerle yarışan
Bazen duygudur dalgalarla alabora olup karışan
Bazen hasret bazen gurbet bazen vuslat demektir
Deniz özgürlüktür maceradır uzaklara gitmektir
Kimi zaman dönüşü belirsiz hüzünlü bir vedadır
Kimi zaman ayrılık sonrası tatlı bir merhabadır
Göz alıcı yakamozdur mehtaplı *******de
Sonsuzluk duygusudur şiirlerde hecelerde
Denizciler için “Dönülmez akşamın ufkudur”
Tüm zorluğuna rağmen vazgeçilmez bir tutkudur
Evet deniz bir tutkudur anlatılmaz yaşanır
Denizci zamanla değil hasretlikten yaşlanır

Sadık Altınkaynak

[Shekil]

El-Halim

El-Halim

“El-Halim” i sıfat yapmış kendine Mutlak-ı Ezel
Kabaran öfkeyi “hilm” de eritmek ne güzel
Halim ol yumuşak akan sular gibi
Yıkma etrafını azgın akan seller gibi
Bağ bahçe sulanmaz sel sularıyla
İnsan felakete sürüklenir öfke yularıyla
Kalp kırar öfkeyle söylenen her söz
Kırılan gönülde bırakır derinden bir iz
Öfken kabarınca bunu düşün inceden ince
Düşün ki pişman olmayasın öfken geçince
Çünkü gönül sarayıdır Rabbi-Rahim’in
Gönlüne nüzul eder O Sultan mü’minin
Bilmeden kırdıysan bir kalbi helallik dile
Kalmasın kırılan kalpte bir çizik bile
Hak nazar ettiğinde bir kırık görmesin gönülde
Yoksa nazar etmez yüzüne mahşer gününde
Öfke denen zaaf unutturur bunları insana
Öfkeni “hilm” de erit ki zarar vermesin sana

Sadık ALTINKAYNAK
Aralık-2006

Sadık Altınkaynak

[Shekil]

Erciş'e Erdiş Derler Ercişte

Neye ne derler Erciş'te? Hele bir SOR.
Tatlıya ŞİRİN derler tuzluya ŞOR.
Patatese KARTOL, acemiye TOR.
Kayısı yemeğiyle yerler ERİŞTE
Erciş'e de ERDİŞ derler Erciş'te.

Tülbente LEÇEK, sopaya DEĞENEK,
Götüre APAR, Böbürlenmeye ŞİŞMEK,
Dişi mandaya MADEK,şakaya HENEK,
Tandır demirine HEÇİRDEK derler Erciş'te.

Elbiseye ESBAP, pantolona PANTOR,
kesere KERKİ, satıra SATOR,
Miskete ĞAR,topaca ise HOL,
Kızınca ihtiyara KEFTOR deler Erciş'te.

Demin BAYAK, geçen seneye BILDIR,
Çabuk TEZ, evvelkisene İLİŞİR,
Çorbaya ŞORBA, Türkiye YIR derler,
Bulgur pilavıyla ÇILBIR yerler Erciş'te.

Bataklığa ÇILHAN, gömleğe MİNTAN,
Kilota TUMAN, entariye FİSTAN,
Dam örtüsü kalın ağaca KERAN,
Yağmur oluğuna şoratan derler, Erciş'te.

Kuyruğa POÇİK, çökeleğe CACIK,
Kambura KUZİK,biraza BİKIRTİK,
Tay'a KURİK derler kediye PİŞİK,
Tekmeye TEPPİK, terliğe ŞİPPİK deler, Erciş'te.

Mandaya CAMIŞ, buzağıya BIZAV,
Pilice FERİK, BİCINCIK da biraz,
Lahanaya KELEM, kız coçuğuna KAZ,
Zavallıya ise BELANGAZ derler Erciş'te.

Özüm YEKE, kendim demek,
Hatırlamaksa YADINA GELEK,
Tenezzül etmeye YENDİR ETMEK,
Düğüne TOY, şüpheye GÜMAN derler Erciş'te.

Maşrapaya ŞERBİK, eşarba ŞARPA,
Kendire ÇEDENE,bebeğe KÖRPE,
Nasıla NECE, güzele HOŞ derler,
Cevizli, çedeneli KELEDOŞ yerler Erciş'te.

Kız kardeşe BACİ, dünüre HINAMİ
Teyzeye EZZE, halaya BİBİ,
Eşiğe ŞIPANA, tepisye SİNİ,
Küçük iskemleye de KÜRSİ derler Erciş'te.

Çamaşı leğeni TEŞT, basmaya ÇİT
Övendire HARAZA, ödeşmek FİT,
Kış günlerinde HALİM AŞI yerler,
Tuzlu un helvasına MIRTOĞA derler Erciş'te.

Merdane KINDIRAK, kovaya SATIL,
Küçük soğan KISKA, fideyeyse ŞİTİL,
Sabah kahvaltıda CINGIRTMA yerler,
Yumurtalı helvaya böyle derler Erciş'te.

Köre HAFIZ derler dazlağa KEÇEL,
Sağıra KAR derler, aptala AVEL,
Dilsize LAL derler hileciye DEĞEL,
Bazen KEŞKE, bazen HALİSE yerler
Rüyaya DİŞ, Erciş'e ERDİŞ derler Erciş'te.

Sadık Altınkaynak

[Shekil]

Erdiş'in Kargışları

Erdişin K´arg´ışlar


Eskiden zor geçerdi Erdiş’in kışları
Ondan da fenaydı k´arg´ışları
Malum Erdişliler bedduaya kargış der
Babalardan çok analar kargış eder
Derler,”Babanın bedduası arşa gider
Ana kargış ederse önüne sütü geçer”

İster evlada edilsin ister ele
Bu laflar ağza alınır mı bak hele:

“Oğul oğul vurucun atlı gele...
Kan kusasan, cigerin ağzınnan gele...
Makine altında kalasan...
Kırti kırti olasan...
Kanın içeren dola...
Muradın gözünde kala...
Toh yedigin bayram günü ola...
Yaz gününde ayrana
Kış gününde yorgana
Ahrette imana
Hasret kalasan...
Be murad olasan...
Gün ekmeğine muhtaç kalasan..
Eyi gün görmeyesen...
Torba alıp dilenesen...
Bir gün toh yemeyesen...
Başın duran yerde ayağın taşa deymeye...
Gelesen bin türlü derde kaşığın aşa deymeye...
Evin harap ola, ocağın söne...”

Şimdi var mı bilmem eskiden böyleydi kargışlar
İnşallah son bulsun alsın yerini alkışlar
Bırakalım bu fena sözler geçmişte kalsın
Bunların yerini iyi dilekler dualar alsın

Sadık ALTINKAYNAK

Sadık Altınkaynak

[Shekil]

Eskimeyen Şehir

Eskimeyen Şehir

Sen eski değil eskimeyen şehirsin
Sen maziden istikbale akıp gelen nehirsin
Frigya’dan bu güne okunan bir şiirsin
Sen eski değil eskimeyen şehirsin
Pek çok şehirlere sultansın pirsin

Bir çay içmek Porsuk kenarında adalarda
Gezdirir insanı farklı iklim farklı rüyalarda
Adın Es-Es diye çınlar stadyumlarda
Sen eski değil eskimeyen şehirsin
Pek çok şehirlere sultansın pirsin

Antik çağların mirasını omuzlayıp geldin
Sade bugün değil sen her çağda güzeldin
Bağrında yetişti Yunus, Hoca Nasreddin
Sen eski değil eskimeyen şehirsin
Pek çok şehirlere sultansın pirsin

Kadim olduğundan diyorlar Eskişehir
Üstün bor-lüle taşı, altın sıcak sudan bir nehir
Sendeki zenginliği güzelliği kıskanır her şehir
Sen eski değil eskimeyen şehirsin
Pek çok şehirlere sultansın pirsin

Kıdemine şahittir Yazılıkaya-Midas
Sinende barınır ata yadigârı pek çok miras
Seni başkalarıyla edemem kıyas
Sen eski değil eskimeyen şehirsin
Pek çok şehirlere sultansın pirsin


Sadık ALTINKAYNAK

Sadık Altınkaynak

[Shekil]

Gecenin Rengi

Gecenin Rengi

Gece saçlarından almış rengini
Arasam dünyada bulamam dengini
Gönlüm kin fukarası sevgi zengini
Her yana bu sevgiyi yaysam diyorum

Gündüz gözlerinin parıltısıyla ışır
Bakışın mecnun eder aklım karışır
Gülüşünde dünya sulh olur küsler barışır
Her yüreğe barışı koysam diyorum

Varlığınla ısınır yaz olur kışlar
Teker teker döner göç eden kuşlar
Seni taltife yetmez bütün alkışlar
Yüreğimi buket yapıp sunsam diyorum

Duruşunda bir efsun gülüşünde bir sihir
Sevgi dudaklarından süzülen bir nehir
Az gelir dünyayı versem sana mehir
Yıldızları ayağına sersem diyorum

Sadık ALTINKAYNAK

Sadık Altınkaynak

[Shekil]

Gemileri Yakmadan

Dönüş yok artık demiştim bir şiirde
Çünkü yakmıştım tüm gemileri
Sanki buna cevap buldum başka bir şairde
Diyor ki; “Endülüs’e varılmadan gemiler yakılmaz.”
Şair duygularla konuşur kusuruna bakılmaz
Hale göre söz sadır olur şairden yazardan
Biz başka gözle bakmışız, O bakmış başka nazardan
O’ da haklı gemiler yakılmaz hedefe varmadan
Aksine şişirip yelkenleri kürek çekmeli durmadan
Deniz azgın yol uzak tekne küçük olsa da
Azmetmeli varmak için menzili maksuda
Zira düşman uyumaz su uyusa da
Her an alesta bekler bir pusuda
Gevşemek yok kardeşler dayılar emmiler
Henüz Endülüs görünmedi ufukta
Yakmayalım daha bize lazım bu gemiler
Varacağız hedefe belki akşama belki kuşlukta

Sadık Altınkaynak

[Shekil]

Gönlüme Yasak Bıraktım

Gönlüme Yasak Bıraktım


Gözlerine gönül gözüyle baktım
Gönlümü gözünde tutsak bıraktım
Aslında sevdadan aşktan uzaktım
Aşkı gözlerinde tutsak bıraktım

Takılıp sevdanın silik izine
Bilmeden dalmışım aşk denizine
Melül mahzun bakıp güzel yüzüne
Gönlümü gönlünde tutsak bıraktım

Sevda değil sanki aşk oyunuydu
Güya seviyordun sevgin bu muydu
Habersiz gidişin bağrımı oydu
Sevdanı beynimde tutsak bıraktım

Aşık azat kabul etmez tutsaktır
Mutluluk aşığa sanki yasaktır
Arada gelse de ağır aksaktır
Bu yüzden gönlüme yasak bıraktım

Sadık ALTINKAYNAK

Sadık Altınkaynak

[Shekil]

Haberin Var mı?

Haberin Var mı?


İşçim köylüm vatandaşım diyenler
Vatandaş kan ağlar haberin var mı?
Şampanya patlatıp havyar yiyenler
Vatandaş aç gezer haberin var mı?

Memur işçi bulamaz ay başını
Aldığı gün tüketir maaşını
Utanır gösteremez göz yaşını
İçine akıtır haberin var mı?

Maaş yedi milyon kira beş milyon
Kalanı çoktan yuttu enflasyon
Yama tutmaz oldu üstündeki don
Şimdi çıplak gezer haberin var mı?

Ekmeğine katık eder soğanı
Bulamaz yanında bir tas ayranı
Çoktan unuttu düğünü bayramı
Yüzü gülmez oldu haberin var mı?

Yapıştınız sırtına kene gibi
Kemeri sıktınız mengene gibi
Çadırlarda yaşar çingene gibi
Evi yok barkı yok haberin var mı?

Epeydir sofradan eti kaldırdı
Ekmeğini haramiye çaldırdı
Sonunda dayanamadı çıldırdı
Artık her gün bayram haberin var mı?

Sadık ALTINKAYNAK
Ağustos-1995

Sadık Altınkaynak