Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Ana Yolda Yürümek!

Kalbe yaşamın emeli,
Allah aşkı ile düşmezse,
Çığırtkan şeytanla eşlenircesine
Leke yapışır insan ameline…

Frenk yemişi gibi acı verir dikenleri,
Fırtınaya dayanamaz ilahi direkleri,
Alınan nefes haram, yenilir kanser dalına
Fıtratı saran vicdan, yaşatmaz dilekleri…

Kalbe yaşamın emeli,
Allah aşkı ile düşmezse,
Çığırtkan şeytanla eşlenircesine
Leke yapışır insan ameline…

Ağzından zehir almayı kabul etmeyen akıl,
Ruhuna giren sanal ölüme nasıl kalır atıl,
Sıkıntı, huzursuzluk, sinir… Ve yürek salında
Öldürür gizliden gizliye dese de her şey boş, batıl!

Kalbe yaşamın emeli,
Allah aşkı ile düşmezse,
Çığırtkan şeytanla eşlenircesine
Leke yapışır insan ameline…

Ana yoldan tali yola kayar iman,
Laf ile kalp temizliği yapılır hemen,
Her türlü fındık kırma helal şer yolda
Vicdan başkasının kusurunda diler aman!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Analar Artık Teröre Ağlamasın...

Terör kusan dudaklarda akar Fırat’ın suları,
Acılı çiğ köfte tadında söylenir uzun havaları!
Dizler dövülmekten çürür,
Akan kanlar toprakta kurur!
Töre dedikleri ne zordur,
Sarması dağlanan yaraları!

Cahillik ilim öğrenmekle geçmez,
Vatan eşkıyanın keyfiyle parçalanmaz,
Anaların göz yaşı olmadık yere saçılmaz...
İnsanım diyen,
Allah’a sığınan,
Ve doğrudan ayrılmayan yaşar özgün sevdaları!

Kürt problemi suni,
Malazgirtten-Çanakkale'ye yanyana gitti akınları...
Paylaştık komşu ise komşu,
Aşsa aş!
Madem vardır kendini bilmez ruh ve savaş,
Vatana ihanet neyine kardeş!
Aynı dertten baksana Filistinli,
Yıllarca yaşıyor aynı kanlı oyuna eş!
Vahşete dinmiyor İsrail'in kini, naraları...

PKK kahpedir ve cellat,
İsrail gibi kanlı kasap, yaşatır vahşet!
Kandil dağları her karışında şahittir!
Irak’ta, Lübnan’da ölen her çocuk, heyhat!
Doğudaki gibi masum, onları vuran zalimdir!
Otuz yıldır anaların ağdı,
Kapanmadı yaraları...

Doğu insanı cahildir elbette mektebe gitmez,
Türkçe'de bilmez!
Eli kalem tutan sözde aydınlarımız onlardan geri kalmaz,
Aklımda almaz yaşanan çaresiz manzaraları!

Doğunun her karışında casus kaynar,
Her kaçırılan genç silah tutmaya zorlanır,
Kendi insanı oradan kaçar iş yapmaz!
Sanki buğday tarlasında başak gibi çoğalır,
Doğan çocuklarda tanımaz atalarını!

Aslında gezmek istiyorum doğuyu, korkudan annem bırakmaz!
Kanada’dan gelmiş turist bile her karışında nimetsiz kalmaz...
Aman bizi beğensinler, para bıraksınlar diye kırmadığımız fındık kalmaz!
Harran ovasında alınmadık arazi bırakmadılar,
Güneyde, Ege sahillerinde binlerce konut aldılar,
Danimarka’dan peygamberimize dil uzattılar,
Sömürgeci hareminde mutlu olamadı hala!

İnsanım acı çeker, nelere katlanır...
Yemek bulamasa imanıyla kendini teselli eder!
Ama namus, şeref, yaşama hakkı bir elinden alınsın
Kahramanmaraş’taki gibi sütçü imamlar yetiştirir...
Çanakkale’de yiğit kesilir...
Mehmetçik sevilir bu yüzden, peygamber ocağıdır kışla!

Kurtuluş savaşında her milletten tek vücut askerdik,
Sevmeyi, vatan aşkıyla Allah için feda olmayı öğrendik!
Ölümden kim korkar ki...
Kefenden başka giyecek ne mirasımız var ki?
Bir gün son bulacak küçük kıyametimizde, fani dünyada!

Analar artık teröre ağlamasın,
Çocukları tabutlara sarılmasın...
Kinler, nefretler, şerli düşünceler erisin Davud’un demirinde!
Ömer’in adaleti istila etsin, yürekler bakir baharı yaşasın...
Hoşgörü zemzemle yıkansın, sünnet nuruyla!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Anılar Geldi Geçti…

Bayram oralarda yaşandı,
Buralarda hüzün vardı…
Ormanları sessizlik,
Kuşları neşesizlik,
Ruhumu sensizlik,
Sardı!

Uzak mıydık?
Evet, mesafe olarak belki de…
İnan ki *******de,
Yıldızlarda,
İçtiğim suda,
Gördüğüm her renkte…
Dayanılmaz özlemdin!

Her sabah uyanışımda yine sen öptün,
Güneş seni hep kıskandı,
Her gördüğüm merdivenden süzüldün…

Gerçek acın tenime düşerken,
Dansımdaki müzik tatsızlaştı…
Ağıtlar yakıp bahtıma küserken,
Ayaklarımda heyecan kalmadı…
Aşkının acısı yüreğimi deşerken,
Her yükselen değer yaralandı…

Her öpüşen sevgili gördüğümde,
Damarlarım dağlandı…
Her yanım cehennem korunda,
Ayrılık ağlattı!

Vuslat ne zaman dediğin sesin yankılandı,
Tenin tenimde, İsa’nın acısıyla çivilendi…
Derinlerinden,
Çok eskilerden,
Buğulu gözlerimden,
Anıların tek, tek geçti!
Islak yerlere uzandım,
Öptüm hazzın umutlanan şerbetinden!

Matem havasında sayarken anları,
Ölüm, sona bir adım daha yaklaştırdı…
Kar beyaz sergisi gözlerimde, bahar sandığım!
Ne bulabildim son saadetimizi,
Nede sen vardın gerçeğine sarıldığım…

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Anladım...

Böbreğime nerdense birden taş düştü,
Kaç gündür bir mekana sığamıyorum!
Sanki bu sancı cennete özel muştu,
Kıvranan nefsimi susturamıyorum!

Küçük ecel denilen bu olsa gerek,
Dünyadan her nafakam sanki kesildi!
İdare ettim günlerce sudan içerek,
Alışkanlıklarım öldü sattım keyfi!

Her acımdan şikayet hasta halimden,
Planlarım bakar kör, son viraneden...
Benlik tavrı boşmuş tevazu dilinden,
Her anda kıvrandı çirkin günahlarım!

Anladım taş değil sineme nur düştü,
Acılar geçmişimi sildi süpürdü,
Ruhum gerçekten Allah’ına kavuştu,
Nerde olmalıyım sonunda anladım!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Anlayamadılar...

Gözler loş sokaklarda yürürken buruk…
Nereden geldiğine,
Nasıl hüzne itildiğine,
Sorgular, belli halinden!

Dönmek istemiyor aynı geçmişine
Naraları abuk sabuk!
Tekerlemesi bitmiyor
Ahtın hesabın, gözyaşı selinden...

Açılıyor önüne tiyatro perdesi hemen
O kadar seyirci karşısında, daha da uçuk!
Sanatçı gibi eğiliyor o an
O kadar perişan ki hali, yapamıyor üzülmeden…

Başı önünde suskun, sanki heykeli dikilen
Uzun zaman kaldı sonra, sahnede almadan soluk!
Öldü sandılar, böyle rol olur mu çevrilen
Belki kendisi de inandı, gerilmeden!

Gülenlerde notalı ağıt
Konferanslar peşi sıra, artar dırdırda bolluk!
Bağırır birden heykel “Yeter ya… Heyhat! ”
“Öldüğüme getirin kanıt, konuşmayın bilmeden! ”

Ağıt yakanlar şaşkın şaşkın baktılar
Heykelin önünde, soluk!
İki boyut iki ayrı dünyada aktılar,
Anlayamadılar acıyı, aynı dilden!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Anlıktı Cehennem...

Ruhumun üstüne harami çöktü,
Her hevesim kat-kat dağlanıyordu!
Depresyon sonbahar yaprağı döktü,
Fırtınasında göz bağlanıyordu....

Secdeye kapandı huzur gözyaşım,
Rabbine sığındı dünyalık başım,
Derviş kılığında son nesil yasım,
Kor demirde aşkla tavlanıyordu...

Kızgınlığım abdest suyunda aktı,
Yayla havasını yüreğim çekti,
Şerrin bengisuyu toprağa çöktü,
Geçmiş kefeninde paylanıyordu...

Anlıktı cehennem yaktı sosuyla,
Neleri arattı dehşet-korkuyla,
Güvendiğim öldü doğum şokuyla,
Cennetin bedeli tatlanıyordu...

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Anne Sevgisi…

“Gözlerinde uyku,
Yüreğinde tutku,
Uyusun da büyüsün, ninni…
Annesinin kuzusu, ninni! ”

Şefkat dolu sesiyle bebeğini sallarken,
Temmuz koru yayar bedeninden!
Semaya yükselir huzur sağanağı,
Havva’dan beri korur sır filmini!

İşleri, acıları, hastalıkları bitiverir,
Bebeği gülerde, “Anne” deyiverir!
Cennet kokusu gözyaşına dayanamaz,
Mama ister bilir, değiştirir bezini!

Kadifemsi bedeninde anne şefkati aynadır,
Kucağına alır özlemle sarılır, gözleri yaşarır...
Tozpembe kundağına bakar, gülücük fırlatır!
Oyun bahçesinde ilk öğretidir anne sevgisi…

Gözünde hep bebektir ne kadar büyüse de,
Emanet gibi gider bir gün kabullenmese de,
Resim ve anılar… Yaşar cehennem alevler!
Anne sevgisi hep özlemdir, arar çocuk yüreği…

Dokuz ay karnında taşımak ne hoş sabırdır!
Ne hizmetçidir nede köle yavrusuna adaktır!
Giymez giydirir yemez yedirir sevgisi saftır!
Söylenir 'Cennet anaların ayakları altında' vecizi!

Anne ahlaktır, öğretmen… Örnek sabırdır!
Her şerde yavrusuna siper, kahramandır!
Uykusuz *******i bebeğine armağandır!
Hakkı ödenmez anaların… Haşr’da hesabı!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Anneciğim…

Bu hastalık öldürmez, üzülme anneciğim!
Hem daha askere gideceğim,
Ellerinden öpüp sana veda edeceğim!
Mürüvvetimi göreceksin, evleneceğim
Eşim anne derken sana sevineceğim!

Ağrılarıma aldırma,
Ağladığıma kanma,
Vazomdaki gülden daha güzelsin anneciğim
Bağırdığıma yanma!

Varsay ki, gece korkmuşum…
Başımı omzuna koymuşum!
Gözyaşlarına dayanamayıp,
Sevginle yeniden doğmuşum!
Ninni sesine benzer fısıldarken anneciğim,
Uykuyla yatağıma konmuşum…

Ne olur yanımdan git anneciğim,
Senin halin ağrımdan beter zindan,
Gündüz gözyaşından gece kahrından
Anlar geçmiyor etti bin perişan…

Ah… Deliniyor böğürlerim,
Her an ağrımla sözlenirim!
Galiba askerlik te, evlilik te,
Acımın içinde ölecek anneciğim…

Affet beni anneciğim,
Üzerim seni yaşarken felaketimi…
Umutlarım senin yüreğini terletti,
Ecel provası canımı mahvetti!

Git ne olur… Git yanımdan!
Git anneciğim…

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Arabesk...

Seni hissediyorum, deniz kokusu teninde...
Martılar uçuyor cennet sevdası gözlerinde
Kalbimde düden şelalesi mahzunluğu
Ve serin serin dokunuyor uzaklık...
Güneş yakma!
Ay neredesin?
Bengisu aksın damarımda,
Sonsuz yaşamı ezberlesin!
Kalmasın yürek yalnız yollar yalnız
Sensiz ve sessiz...
:
Özlem...perişan etmesin hayallerimde,
Ekinler gibi sapsarı,
Biçilmeye hazır başağı!
Yağmur yağmasın hem artık,
Kurtaramaz hasarını!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Arena’da Nefsim...

Nefsim boğa, rakibi matador
Arenada hayli kaybettim efor!
Her yediğim mızrak acılardan kor
Burun deliklerim alevden duman...

Renge aldanmakta, güçsüz kalmakta
Aklı yönetecek yol aramakta,
Her anı tükeniş, ruh dayanmakta
Güçsüz güçlenmekte, seyirci şeytan!

Son hamleyle seçer cüz-i irade,
Renk yerine atar boynuzu ete,
Kan revan fırlatır nihai sete...
Şerli heves ölür, nefiste aman!

Boğa yuvasına kahraman döner,
Huy almıştır dersi kulluğa kanar,
Seyirci üzgündür vaktine yanar
Başka güreşlere yapar bin plan!

Safet Kuramaz