MeraL Vurgun

[F.S.Mehmet1453]

Bana Seni Bağışla
nehir gözlüm
yarım kalmış sevda yanım
can yorgun, canan yorgun
hasretlerim göz içinde
açar mı al güller güz içinde

dört mevsim günüm-güneşim
bu dağlar kar-boran
en sıcak yerine bas beni bağrının
dost hasreti buseni bırak alnıma
sır gibi sakla, derinlerine al yüreğinin

ala dağlar kardelen, doruklar sevdalı
polenler ipek yağsın
omuzuma yasla başını
gölge düşürme kirpiklerine
kıyasıya bir çatışmada ele geçen iki gerilla
'ser verir, sır vermez'
direnmeye antlı iki yoldaş olalım seninle

ay şavkısı alnın deniz kıyısı
yedi renk gökkuşağı, gül çehre yüzün
gözlerinde yıldızlar yansın
vaktimiz yok
yarım yaşanmışlara eyvahlar etmeye
'giden gün ömürdendir'
yarınlara aç kollarını

bu dağların baharı geç gelir
ah 'irin selleri'ne tutuldum kaç kez
beni destansı aşkların ülkesine götür
hüznümü gülüşlerine sar
yürek yarası kanamalara göm
bana seni bağışla
Ferhad'ın deldiği dağları aşır
Kerem'in küllerine düşür

güneşin alnına yazacağım adını
ha desem fırtınalar kopacak içimde
ufkumda yıllar alevlenip yanacak
umudum bahar bahçe...
Meral Vurgun

[F.S.Mehmet1453]

Başka Yüzler
bir başkayım şimdilerde
güz yüzümde başkalarının renkleri
başka *******e uyuduğum
başka sabahlara uyandığım
ay gözümde başka bakışlar
başka yerlerin uzak kentlerinde
başkalarıyla öldüğüm
başka ruhlarla dirildiğim canlar
nerdesiniz?

geçit törenlerinde başka yüzler
başka seslerde başka çığlıklar
başka haykırışların sessizliği
başka dillerde söyleniyor şarkılarım
başka yangın küllerininin savurduğu gözlerim
nerdesiniz?

başka şehirlerin başka meydanlarında
başka kalabalıklar, başka ayak izleri
aynalarda bana bakan başka bir ben
omuzlarıma düşen başka saçlar
başım başka omuzlara yaslı
el başka kol başka
benim ellerim, benim kollarım ya siz
nerdesiniz?

başka yanıyor şimdi ateşler
küllerini başkaları savuruyor Kerem’in
Ferhad’ın sabrı başka dağlarda çözülüyor
başkalaştı şimdi sevdalar
ve adına şiirler yazdığım sen
bir başkasın şimdi içimdeki kale
başka senin de gülüşün
söyle peki ya sen
ya sen sen nerdesin?
Meral Vurgun

[F.S.Mehmet1453]

Bekle Istanbul
nice güne umut
nice cana sevda
hıncahınç kızıl direnç
nice geceye şafak düşüren ülkem
yaşama tutkusu asılı saçlarında

görecek günün, sorulacak hesabın
çıldırasıya coşkusudur bu
koynunda büyüttüğün aşkların dili tutuşur
kekresi ham meyve tadı
gül damlası dudak
rüyası dal budak
yağmurun memesi bulut
kurak, çatlak toprak misali
damla damla içesim gelir

yarsız-yarensız kalsa da yürek
uğruna tutsak düştüm
sürgün edildim
kök salar içimde
filizlenip yeşeren düşler
tutunacak kulpu olamasa da zamanın
karınca yuvasında kaybolmak isterim
çakmak çakmak gözleri ateş böceği çocukların
kıvılcımlar düştükçe
söküp yüreği yerinden
sürüp isyanı namluya
bırakıp bu kenti ardımda
serçe gagasında yaş olup gidesim gelir

arsız-arlanmazın adına aşk dediği
bir gecelik pembe donuyla çöpe attığı
alkol artığı kirli kalıntılarına
kusarcasına tükürüp iğrencimi
daha sıkı sarılıp sevdaya
vurulup bir şafak vakti düşesim gelir

nar gülüşlü, kaya bakışlım
hıncımın kızıltısında sevda yangın mavi
sana acılardan süzdüm, ağulardan arttım
olancası bir yudum aşk
bir firari vurgun-talan yürek yarası
verilmiş sözüm, yeminim, andım var
umudum var gürgen yeşili
omuzlarımda yorulmuş düş yüzüm
yedi tepe ayak izlerim
bekle beni İstanbul
düşüp meydanlarına ölesim gelirl...
Meral Vurgun

[F.S.Mehmet1453]

Beklenen Gün
bekle sevda yürekli dağ çınarım
varsın damgasını kara vursun zaman
sabrında taşlar eriten tarih şahlanadursun
ilk cemresi düşecek baharın
sevdayı dölleyecek ilk ışıklarıyla güneş
kan pıhtısına dönecek salkım salkım kızıllık
bir kardelen baş kaldırıp buzlar altından
selamlayacak özgürlüğünü halayın, zeybeğin, horonun

hele bir terlesin umudun alnı
yırtılsın sabrın çeperleri
emek meyveye durduğunda göreceksin
tanrılar terketmiş olacak yeryüzünü
boğulup atılırken çakal sesleri dipsiz kuyulara
bir başka gülümseyecek gökyüzü
bütün türküleri anadillere çevrilecek alınterinin
şarkısını kuşlar söyleyecek o görkemli şafağın
bütün çocukları dinleyecek dünyanın

o gün söylenmiş olacak son sözümüz
yırtıp kabuklarını yüreklerde sevgi
çiçeğe duracak kızılcık dalları
kimseler beklemezken seni benden başka
bir anda bitivereceksin yanıbaşımda
omuzuma düşecek başın
son kez haykıracağım
hoş geldin ey sevda yürekli yar!
hoş geldin ey gökyüzümün mavisi...
ve gömüp yüzümü sol yanına
uzun uzun susacağım

sonra aşıp geldiğimiz zamanların dalından
sararıp ince bir yaprak düşecek
ipeksi rengini alıp benden göğe serpecek
çimlenip yeşerecek üzerimi örten bir avuç toprak
göcebe kuşlar havalanacak orta yerinden yüreğimin
geriye sadece ağrısı kalacak sevmelerimin
ve ben belki de ilk kez o gün
o kadar mutlu olacağım...
Meral Vurgun

[F.S.Mehmet1453]

Bekliyorum
mavi gülüşüne kur sehpayı
ve as üstüne yüreğimi
gül dalında al ipek bir kurdela gibi sallansın
umduğum, umarım ol
ufukları güneş gibi yırtan sözcüklerle gel dünyama

uzak dediğin nedir ki
iki adım bir uçtan bir uca iki kutup
koyunkoyuna yatıp da
yanyana gelemeyenleri bilirsin
bırak dudaklarını
kırmızı şarap gibi bırak ağzıma

yüreğime aldım ışınlarını
güneşten bir susku dolu içim
ah! diyorum ah!
şu yaşamak ne mendebur bir iş
bak! Yüzüm Kuzey’de bir yıldız bu gün
iğreti bir yaprak gibi korkuyorum
toprakta bir çığlık
bu kentin sokakları zifir karanlık
bana bir avuç güneş yolla sevgili
bekliyorum...
Meral Vurgun

[F.S.Mehmet1453]

Ben Her Mayıs Ölürüm
ey özlediğim, beklediğim
geleceksen eğer yaşamak vaktinde gel
yaralı bir serçe gibi okşa yüreğimin tellerini
çünkü anılar da ölüyor insan yüzleri gibi

oysa Mayıs *******inde başka parlar yıldızlar
küllenmeyen acılar taşınır tarih sayfalarından
Mayıs *******i anadan doğma çıplaktır ay
ve ben en çok Mayıs’ta ölürüm

bir Mayıs, çoğalır taşarım meydanlara
çoğaldıkça vururlar beni
ceset ceset düşerim alanlara

isyan olurum altı Mayıs’ta
yavuklu gibi sarılıp mavzere
düşerim Şarkışla yoluna
ve asılırım düşlerimden o sabah

onsekiz Mayıs’ta başım Munzur kadar asidir
tırnaklarım sökülür, lime lime edilir bedenim
ser veririm, yüreğim altın çağdır
ve Mayıs büsbütün akşamı sabahı kanlı
ölümün erkenciliğidir yani

yani aşkın ateşe dönüşümü
kalkıp kalkıp devrilmesi bir dağın
yani bam telinde sazın
en güzel nakaratı sevda türkülerinin
duydukça ürperten ağıt sesleri
üretip de bölüşemediğimiz ekmek gibi
her ölümden yeni bir yaşam doğurmak yani

Mayıs işte
yani tek ve tekin olmayan oniki ayın baharı
dağ taş uyanırken, börtü böcek sevişirken
sürü sürü kuşlar gökyüzüne serpilirken
bahar bahar bütün aylarda ölürüm ben

yani özlediğim
umduğum ve beklediğim
vazgeçilmez utkum
üreten ellerin nasırlı özgürlüğü
yürek tutkum yani
bağımsızlık sancağında iki namlu
bir al yıldız
doğacak günün müjdecisi yani
kurşun eritiyor avuçlarımın nasırı
gel
dağlardan, ovalardan
fabrikalardan, okullardan
dört bir yandan gel...
Meral Vurgun

[F.S.Mehmet1453]

Benliğimin Türküsü
Das Lied meiner Identifikation

(für Meral Vurgun)


Fremde, du fragst mich nach meinem Lied
das Lied, dass mit dem Schrei ins Leben begann
komponiert im Bauch meiner Mutter
befruchtet von dem Samen meines Vaters
Fremde, du fragst nach dem Lied meiner Identifikation
ich bin ein Kind des Wirtschaftwunders
ich bin ein Kind der ersten Zentralheizungen und Supermärkte
ich spielte, als der Beton noch nicht alles gefressen hatte
ich küsste meine erste Liebe auf den Weinbergen
über der verschneiten Stadt
ich begegnete dem König Alkohol mit Pickeln im Gesicht
ich hatte kein Ziel
ich war im Taumel der Exzesse
mein Leben verging im Rausch
ich saß in einem Intercity und wache heute auf, wo du nach
meinem Lied fragst
Fremde, ich wäre gerne der Krieger, der das Blut
seiner Jagdbeute trinkt
aber in meiner Zeit und in meinem Land herrschen die
Krawatten über unsere Geschicke
und unsere Wege werden von Stoßstangen bevölkert
ich bin ein Krieger, der die Schlacht verlor
ohne jemals gekämpft zu haben
Fremde, ich hörte das Lied deiner Identifikation
und ich bin beeindruckt
viele Tage haben die Menschenvölker noch zu überwinden
ich verneige mich dem Schicksal mit Demut
die Schatten trete ich zurück ins Schattenreich
gebrochenen Herzens
mein Rückgrat bricht zuletzt
ich bin ein Krieger in einer Welt, die anders ist, als ich sie träume
wären da nicht die Zeichen, die mich hoffen lassen
ich würde mein Lied aufgeben


Ralph Raske
Almanya
www.leselupe.de


Benliğimin Türküsü

(Meral Vurgun İçin)


yabancı, bana türkümü soruyorsun
hayata çığlıkla başladığım türkü
anamın karnında beslendi
babamın tohumlarıyla döllendi
yabancı, benliğimin türküsünü soruyorsun
ekonomik mucizenin çocuğuyum ben
çocuğuyum ilk kaloriferlerin ve süpermarketlerin
oynardım her şeyi betonlar yutmadan önce
karla kaplı şehir üstünde
ilk aşkımı bağlarda öpmüştüm
kral alkolle yüzümde ergenlik sivilceleriyle karşılaştım
hedefim yoktu
taşkınlıkların başdönmelerindeydim
yaşamım sarhoşlukla geçip gidyordu
bir İnercity’de oturmuşum ve uyanıyorum bu gün,
bana türkümü sorduğun yerde
yabancı, bir savaşçı olmak isterdim
avının kanını içen
ama benim zamanımda ve benim yurdumda
hükmediyor kravatlar ustalığımız üstüne
ve yollarımız tamponlar tarafından sislendirilmiş
bir savaşçıyım, muharebeyi
bir kere bile çerpışmadan kaybetmiş
yabancı, özdeşliğinin türküsünü dinledim
ve etkilendim
halkların daha çok günü var kazanacak
alçak gönüllülükle eğiliyorum yazgıya
gölgelerini gölgeler diyarına yolluyorum
kırılmış kalplerin
ve son kez kırılıyor omurgam
bir savaşçıyım düşlediğimden başka olan bir ülkede
olmayaydı beni umduran im’ler
vazgeçebilirdim türkümden de...


Çeviren Meral Vurgun
Meral Vurgun

[F.S.Mehmet1453]

Beş
FÜNF


Ich bin fünf.
Vier und eins. Drei und zwei. Ganze fünf!
Ich mag Bonbons und Christian,
denn er teilt sie mit mir.
Er sagt, er mag meine langen Zöpfe
und ich darf seine Blutsbrüderin sein,
bis wir Tod sind oder sterben.
Großes Indianerehrenwort!

Die Welt
eine blaue Glasmurmel
in schwitzenden Händen
In Seifenkisten fliehen
den Wind
an den gelösten Haaren
ziehen
Kirschbaumträume
von den Zungen spucken
in die Wirklichkeit pflanzen
Mit Händen aus Sturm
Drachen jagen
Den Winter
in deinen Augen sehen
Nase reibend

Wir wechselten
Kleider
und Schuhe
als sie zu klein wurden
Erwachsen werden
war nie mehr

Nur einmal mit den Augen zwinkern,
dann bist du bei mir:
Mein rechter, rechter Platz ist frei
ich wünsch’ mir so gern Chris herbei!

Ich mag Schilfhalme
im Wind
blinzle ich
weben Erinnerungen
deinen Schatten ein
Blumen
verändern ihren Geruch
auf Gräbern
Warum ist das so?
Du hättest es gewusst
Damals
schenkte ich dir
meine Zöpfe

Ein Wimpernschlag,
dann wirst du bei mir sein.
Ene mene, eins, zwei, drei,
wünsch’ mir so gern Chris herbei!
Ich bin immer noch fünf.
Vier und eins. Drei und zwei. Ganze fünf!

Am Felsen liege ich
atme Wolkenbilder
Galoppierende Mustangs
auf blauer Ebene

Häuptling weiße Feder
am Horizont
Er lächelt in mein Herz

wie du

Alexandra Schulz


BEŞ


yaşım beş
dört, bir. üç, iki. tamamı beş!
şeker ve Cristan’ı severim,
o ki, benimle onları paylaşır
uzun örgülerimi sevdiğimi söyler
Kızılderili şeref sözüyle
geberip ölene kadar
kan kardeşi olmamı ister

dünya
terleyen ellerde
mavi bir cam bilye
eriyip sabun kasalarlarına dökülen
rüzgarı
dağınık saçlara çeken
kiraz ağacı rüyası
dil ucundan gerçeğe tükürülen bitkiler
ellerle fırtınalardan ejderhalar yakalamak
burnu sıyıran kışı senin gözlerinde görmek

küçüldüğünde
elbilermizi
ve ayakkabılarımızı değişirdik
bir daha büyünmüyor

bir göz kırpışımla
sen bende ol
sağ yanımda yerin boş
imanıma özledim, iple çekiyorum

rüzgarda renklerin parıltılarını severim
gölgende göz kırpar
anılarda düğümlenirim
mezarlıklarda
çiçeekler
kokularını deşiştirir
neden?
sen bileydin
o zamanlar örgülerimi vermiştim sana

bir göz açıp kapayana kadar
yanımda ol
duma duma dum
ben bir yalan uydurdum
bir, iki, üç
budur dileğim
iple çekiyorum Chris
yaşım hala beş
dört, bir, üç, iki. tamamı beş

kayalara uzanıyor
mavi düzlükte
dörtnala yaban atları gibi koşan
bulutların resmini nefesliyorum

ufukta
kabile reisi ak tüy
yüreğimde gülümsüyor
sen gibi...



Çeviri Meral Vurgun


Not: Bu şiir sevgili dost şair Alexsandra Schulz'a ait olup yeni çeviri çalışmalarımdan biridir. Hatalar içerebilir...
Çeviri eleştirileye açıktır.
Meral Vurgun

[F.S.Mehmet1453]

Bir Bahçe Çiz
bir vaha masalıydın sen
çöllerimi yeşile boyayan
ve beni sana öldüren
yine sende cana getiren
öykümüzün adı hasretti
beni sana, seni bana yetiren

kim bilir
yaşamak güneşi kucaklamaksa eğer
belki de ölüm
bulutlara kanat vurup düşmesidir kuşların
ya da ses düşümü damardaki kanın
silindiğinde gökyüzünden adımız
çocuklar oynar belki de bizi, kim bilir

bir bahçe çiz göz ucuna
sonra bir rüzgar bulutları aralayan
bir yavru ceylan düşün çöl ortasında
bakışını doruklara çevir sonra
beni hayalle seni beklerken

umudu ihanete vuranlara inat
tükür yüzüne kirli zamanların
bir şiir kopar yüreğinden
bir kızıl gül gibi aç sonra bana
içli bir türkü dolansın diline
sesini sesime kat sevgilim
baktığın aynalardan sök al aks’imi
bakışın gözlerimde yansın

bilirsin...
neler konuştuk, neler sustuk seninle
öpüştükçe düşlerimiz ücralarında aklın
nasıl tutuştuk yandık, nasıl kor tuttuk
çözebilmek, saklamak olası değil bu sırrı
öyle onulmaz bir aşkın koynuna düştük ki
bir çoğaldık, bin azaldık seninle...
Meral Vurgun

[F.S.Mehmet1453]

Bir Ben Kalırdım
zifiri karaydı *******
kurşun kalem ışığında sana şiirler yazardım
yokluğun asılı kalırdı dizelere
yüreğimden emdirir
ak süt gibi hasretle beslerdim
benziyorlar mı diye sana
nur topu oğulcuklar doğurmuş
ana gibi, bakardım mıslaralara

tutunduğum gökyüzü çatırdar
adını kara sevdam koyduğum
çığlık çığlığa ses vurmak istediğim dağların
dört mevsim, oniki ay kar boran tutardı
üşürdüm...

denizleraşırı sürgündüm ben
ışıksız şehirler misali ıssız kalırdım
anadilde söylenen bir sevda türküsü gibi
geberesiye özlerdim sesini
ve bana sen bile yasaktın

yokluğunda
her gece
bir söğüt dalı kururdu içimde
paramparça dökülürdü yıldızlar
ürperirdim gölgemden bile
yangından can kaçırır gibi saklardım seni
yine de akar giderdin düşlerimden

yani koca çınar’ım
seni getirip bana verselerdi
kana susamış vampir dişli zaman
bedelini yürekten alırdı
ve geriye yine savaş yıkıntısı bir ben kalırdım
bir ben kalırdım...
Meral Vurgun