Asil KurbaĞalar

[F@sTaLaFisT@]

ASIL KURBAĞALARDA üst çene dişlerle bezenmiştir. Bununla beraber asıl kurbağaların biyografisiyle alışkanlıkları kara kurbağasınınkiler gibidir. Her türün erkeğinin kendine öz bir çağırışı vardır, hiç bir türün çağırışı başka türünkine benzemez. Bu ses, aynı türün dişisini çiftleşmenin olageleceği gölcüğe çağırmaya yarar. Kurbağa yumurtaları burada kara kurbagasınınkilerle aynı şekilde döllenir. Fakat kurbağalar yumurtalarını sicim gibi diziler halinde yumurtlamazlar. Kurbağa yumurtaları genellikle bir tek küme meydana getirir ve suda yetişen bitkilere yapıştırılmış bulunur.
Asıl kurbağalar suyu çekilmeyen havuzları ve gölleri tercih ederler. Yumurta kümesinin iriliği ve yumurtaların yumurtlanması için seçilen yer türüne göre değişir. Bazı kurbağa çeşitleri düşük ısılara başka türlerden daha dayanıklıdırlar. Birleşik Amerika'nın kuzey doğusu ile hemen bütün Kanada'da yaşayan «orman kurbağası» (Rana sylvatica), ilkbaharda ilk meydana çıkan amfibyumlar arasındadır. Bu tür 7-8 santimi geçmeyen uzunluğuyle küçük kurbağalardan biridir. Tabiat bilginleri, bu orman kurbağalarının, göllerde henüz bulunduğu ve suyun ısısının da sıfırın ancak birkaç derece yukarısında olduğu mart ayında ürediklerine şahit olmuşlardır. Orman kurbağaları yüzeyin birkaç santim altına, yaklaşık olarak bin tanelik nispeten ufak yumurta kümeleri yumurtlarlar.

Asıl kurbağalar veya öbür adiyle «Su kurbağasıgiller» (Ranidae) ailesi daha çok bir Eski Dünya grubudur ve en çok türüne Afrika'da rastlanır. Avustralya tür bakımından yoksundur. Birçok su kurbağası türüne Kanada'da, Birleşik Amerika'da ve Meksika'da rastlanır. Yalnız bir tek tür Güney Amerika'ya Ulaşmıştır. Buna karşılık Afrika'nın yağmur ormanları su kurbağası türleriyle kaynaşır. Ünlü «kıllı kurbağa» (Astylosternus robustus) da aynı ailedendir. Bunun erkeğinin baldırlarının ve yanlarının derisinde kılımsı çıkıntılar göze çarpar. Görünüşe bakılırsa, bunlar solungaç vazifesi görmekte ve bu kurbağanın oldukça ufalmış akciğerlerinin vazifesini paylaşmaktadır. Dünya yüzündeki en iri amfibyum da Afrika'nın iri bîr su kurbağası'dır. Kamerun da yaşayan «Golyat kurbağası» (Eana goliath), burnunun ucu ile kuyruksokumu arasında 30 santim uzunluğunda olabilir.
Rana'ların 1501yi aşkın türünün en tanınmışlarından biri de «yeşil su kurbağası» dır (Rana eseulenta). Avrupa'nın en büyük kısmında, Asya'nın batısında ve Kuzey Afrika'da bulunan bu türün rengi, yeşille esmer arasında oynar ve bütün vücudu düzensiz lekelerle kaplıdır. 10-11 santim uzunluğundaki arka bacakları hesaba katılmadığı takdirde, uzunluğu ortalama 6-8 santimdir. Yumurtalarını suyun dibine çöken muazzam kümeler (5 000-10000 yumurta) halinde yumurtlar. Tetari' leri 12 santim uzunluğunda olabilir. Yeşil su kurbağalan, balıkların yumurtalarını yedikleri, bazen de balıkların kendilerinin solungaçlarını ve pullarını kopardıkları, hattâ gözlerini oydukları için zararlı sayılırlar.
«Çayır kurbağası» veya öbür adiyle «kızıl kurbağa» (Rana temporaria) da, yeşil akrabası gibi geniş alanlara yayılmıştır: Kuzey Avrupa' dan başlayarak Kuzey ve Orta Asya üzerinden Japonya'ya kadar uzanan bir kuşak üzerinde pek boldur. Güney Avrupa'da enderdir, ya da hiç yoktur. Fakat Alpler'de, Pireneler de ve Kuzey İspanya'da bulunur. Başının iki yanında esmer birer lekesi, başparmağında bir yerine iki nasırı olması, erkeklerinin ses keselerinin dışarıya çıkıntı yapmaması, daha çok karada yaşaması, yumurta sayısının daha az olması (1500-4 000) ve bunların suyun yüzeyinde yüzen bir kitle halinde toplanmış bulunması, tetarrierinin de 9 santimlik erginlerden daha ufak olmasıyle yeşil su kurbağası'ndan ayrılır.
Şu iki tür daha az yaygındır: Birincisi «Çevik kurbağa» (Rana dalmatina) veya öbür adiyle (Rana agilis), karaya bağlılığı ve ses keselerinin durumu bakımından cayır kurbağası'na benzer. İkincisi «Sivri burunlu kurbağa» veya öbür adiyle «mağrip kurbağası» (Rana arvalis) kuzeyin tarlalarıyle turbalıklarında yaşar. Her iki türde 1000-2000 yumurtalık kümeler suyun dibine çöker.
Fransa'da, İtalya'da ve İsviçre'de bol miktarda kurbağa bacağı yenilir ve yeşil su kurbağaları bu bakımdan öbür türlere tercih edilir.
Solomon adalarının küçük bir kurbağası (Kana opisthodon) bütün gelişme safhalarının yumurtanın içinde olagelmesi bakımından ilginçtir. Yumurta kırıldığı vakit, küçük kurbağanın bunun içinden dışarı sıçradığı görülmektedir. Bunun ne solungacı, ne de kuyruğu vardır. Faydası, kalmayan bu organlar pek erken kaybolmakta ve solunum ihtiyaçları, hayvanın karnının iki yanındaki deri" katları tarafından görülmektedir.