Halil’im

[GooD aNd EvıL]

On sekiz Temmuz bir Cuma sabahı,
Hüzün bulutları sardı afakı.
Yeşil de patlayan hain silahı,
Sana değil vatanadır HALİL’ im
Elin kınalı, kurbanlık koç gibi,
Yolladı anan vatana borç gibi,
Üstünde bayrak; geline taç gibi,
Sana da öyle yakışır HALİL’ im

Yüreğin altın, bileğin tunç gibi,
Çıktın Yeşil e, kaleye burç gibi,
Vatanı sevmek sanki suç gibi,
Hainler kini paylaşır HALİL’im.

Yas tutup baban, ağlamasın anan,
Çıktığın makama azdır oturan,
Besta taburunda kalan hatıran,
Gönülden gönüle taşar HALİL’im.

Şahittir dünyaya kanlı bedenin,
Gittiğin hak yol, yoluydu dedenin,
Vatanın ne ilk ne son şehidisin,
Mehmetler sırada bekler HALİL’im

Dünya döndükçe, bu yoldan dönmeyiz,
Bir avuç haine boyun eğmeyiz,
Sanma ki seni unutur gideriz,
İsmin tarihe yazılır HALİL ‘im

Not: Bu şiir 18 Temmuz 1997 de Şırnak’ın Besta taburunda askerliğini yapan
Halil Karaoğlu’nun (Amasya) Yeşil tepe de pusuya düşerek şehit olması
Üzerine yazılmıştır.