Kalbe Düşen Damlalar

**GooD aNd EvıL** · 02-06-2008, 03:18 PM

Ah bitmeyen sabahın sıcak yarası!
Seni okyanuslar ötesine
Ne kadar da atmak isterdim
Bir seninle tatmadan bu kahreden ayrılığı
Yokluğun halen kanlı bir mızrap gibi dururken
İçimde bir yerlerde
Sen hasretleri taşıma acısına sürükleyip durdun beni
Alışmak ne mümkün yokluğuna yokluklara
Ve dayanmak kanlı mızraklara

Gök kubbeye hıçkırıklarımı yolluyorum her akşamın
Sabaha duran karanlıklarında
Yetim sevdalar ağlar oldu sen gideli
Ozanlar tele dokunmayı unuttu
Mızrap ilk defa üşeniyordu bamteline dokunmaya
Kalemler yazma grevine çoktan çıkmışlar
İlham kapıları çoktan kapandı yüzüme
Gözyaşlarının o masum ilikliği yalamaz oldu yanakları
Gönlümün göğsüne taktiğin yıldızlar çok sönük yokluğunda
Göz kırpmıyorlar artık bana.
Ve inan bir ah koparsam yüreğimin derinliklerinden
Fırlatsam onu göklere hepsini söndürecek.
Yolunu kaybetmiş bir kayık misali
Yokluğunun gurbet denizlerini.
Bilemezsin sana ne kadar bu muhtaç
Kararan bu bahtıma
Bembeyaz bir fırça çekmeyecek misin
Sen ey efsunlu rüyalarımın utanmaz güzeli
Rüyalarıma gelmiyorsan kokunu gönder,
Hasretini yolla rüzgarlarla
Gözyaşlarını gönder bulutlarla
Hıçkırıklarını ulaştır yağmurlarla
Ulaştır ki ızdırabıma es ağlasın bu çorak gözler
Canlansın bu çorak yüzler
Ya da bir hasret türküsü uçur ta uzaklardan bu fani garibe
Su batan güneşe yemin olsun ki işiteceğim
Yeter ki bana bunu çok görme ceylan gözlü yar
Kimsenin bulamadığı bu gurbet çölünde dolaşıp duruyorum
Gönlüme bu koru atıp gittiğinden beri
Yitirilmiş cennet yolundayım
Sana geliyorum ama sensiz bir benle

02-06-2008, 03:18 PM	#1
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57909 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Kalbe Düşen Damlalar Ah bitmeyen sabahın sıcak yarası! Seni okyanuslar ötesine Ne kadar da atmak isterdim Bir seninle tatmadan bu kahreden ayrılığı Yokluğun halen kanlı bir mızrap gibi dururken İçimde bir yerlerde Sen hasretleri taşıma acısına sürükleyip durdun beni Alışmak ne mümkün yokluğuna yokluklara Ve dayanmak kanlı mızraklara Gök kubbeye hıçkırıklarımı yolluyorum her akşamın Sabaha duran karanlıklarında Yetim sevdalar ağlar oldu sen gideli Ozanlar tele dokunmayı unuttu Mızrap ilk defa üşeniyordu bamteline dokunmaya Kalemler yazma grevine çoktan çıkmışlar İlham kapıları çoktan kapandı yüzüme Gözyaşlarının o masum ilikliği yalamaz oldu yanakları Gönlümün göğsüne taktiğin yıldızlar çok sönük yokluğunda Göz kırpmıyorlar artık bana. Ve inan bir ah koparsam yüreğimin derinliklerinden Fırlatsam onu göklere hepsini söndürecek. Yolunu kaybetmiş bir kayık misali Yokluğunun gurbet denizlerini. Bilemezsin sana ne kadar bu muhtaç Kararan bu bahtıma Bembeyaz bir fırça çekmeyecek misin Sen ey efsunlu rüyalarımın utanmaz güzeli Rüyalarıma gelmiyorsan kokunu gönder, Hasretini yolla rüzgarlarla Gözyaşlarını gönder bulutlarla Hıçkırıklarını ulaştır yağmurlarla Ulaştır ki ızdırabıma es ağlasın bu çorak gözler Canlansın bu çorak yüzler Ya da bir hasret türküsü uçur ta uzaklardan bu fani garibe Su batan güneşe yemin olsun ki işiteceğim Yeter ki bana bunu çok görme ceylan gözlü yar Kimsenin bulamadığı bu gurbet çölünde dolaşıp duruyorum Gönlüme bu koru atıp gittiğinden beri Yitirilmiş cennet yolundayım Sana geliyorum ama sensiz bir benle __________________ Buraya Kadarmış ..

Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir)