Herkes bilir, tanır; göremez lâkin...

[GooD aNd EvıL]

Herkes bilir, tanır; göremez lâkin...
Yürekleri yakan, yıkan sırrım ben!..
Üstlendiğim beden olamaz sâkin...
Yok diyene inanmayın, varım ben!..

Gözyaşı yüzümden dökülür gözden
Benim alev saçan şiirle sözden
Sevincim, yansıyan, kederim yüzden
Ağyar diyen var ya...esas yârim ben!..

Rüzgara ilhamım, dağlara karım
Gönüllere demirlemiş efkârım
Duyguları ateşleyip yakarım
Tedavisiz, iyileşmez urum ben!..

Muhtaçtır gönüller, gözler esirim
Kolay kolay çıkmaz candan tesîrim
Nağmeyim etkili, vuran nesirim
Gözlerin döktüğü kanlı terim ben!..

Bakışların şefkati hem hazzıyım
Yazılınca silinmeyen yazıyım
Yağmurum gözlerde, canda sızıyım
Yağdığında hiç kalkmayan karım ben!..

Çiçeklerde desen, güllerde koku
Altüst eden kanunları, hukuku
Gözlerden, hedefe şaşmayan oku
Doğrultan, fırlatan; vuran erim ben!..

Benim diri tutan usanmış canı
Benim vicdansızın insaf, vicdanı
Eşkâlimi verdim hadi bil, tanı
Gizlenirsem, gizleyeni yerim ben!..

19.12.02