Dağlar, bulutlara aşkindan ağlar olmuş

**GooD aNd EvıL** · 02-10-2008, 04:49 PM

Dağlar, bulutlara aşkindan ağlar olmuş,
Bir gün ona dokunmak
Saniyelik bile olsa onun sıcaklığını
Hissetmekmiş tek hedefi..
Her gece, güneşin doğusuyla feryat yakmaya baslar,
Ona seslenişi her yeri sallar,
İçindeki sevda ateşi gün geçtikce büyür
Bazense patlarmış..
Biz insanlar bunlara doğa desek te;
Milyonlarca yıldır bir aşk hikayesi
Sürüp gidermiş..

Bulutlar, her gün tüm zerafetiyle salarmış eteklerini,
Bilmezmiş dağların ona sevdalı olduğunu
Onun için her gün ağlayıp , özlemler çektiğini..
Onu unut demiş bir gün bir kara ağaç
Kavuşamazsın hiçbir zaman, birleşemezsin
O kadar yükseğe ulaşamazsın..
Ve bir gün eğmiş boynunu aşık dağ
Yaşlanmışta iyice..
Son kez bağırmış umutsuzca bulutlara
Seni Seviyorum…. seni seviyorum..
Susmuş..

Yıllar geçmiş artık, çökmüş yaşlı dağ
ölümü ister olmuş çoğu zaman
Onsuz yaşamaktansa, yok olmakmış
Her gece dilediği tek dua..
Soğuk bir şubat sabahı
Bulutların arasından bir peri düşmüş
Dağın eteklerine..
O kadar güzelmiş ki
Yaşlı dağ etkilenmiş ve sormuş:
“Sen kimsin” diye,
Konuşmamış rüzgar saçlı peri,
Gülümsemiş ve ellerini dağın kalbine yaslayıp
“Bende Seni Seviyorum” demiş.

Yaşlı dağ, gözyaşlarını tutamamış bir an
Sarılmakmış tek istediği sevdalısına
Onu öpmek, saçlarını koklamak..
Tüm sevinci ve heyecanı bir anda yok olmuş,
Onun bir eli yoktu perisini sarsın
Bir başı yoktu ki dizine yatsın
Sadece bir kalbi vardı kimsenin bilmediği
Derinliğinde gizli..

Rüzgar Saçlı Peri, inmiş dağın eteklerinden kalbine
Yaşlı dağın, ağlamaları yeri göğü sarsıp
İçindeki ates her yeri yakmaktaymış.
Rüzgar Saçlı Peri, buldu dağın kalbini.
Ve bir bıçakla yardi kendi yüreğini,
Kalbini çıkartıp ikiye boldu,
Yarısını dağın sonu belirsiz karanlık uçurumuna bıraktı,
Sonra yere yığıldı güzel peri, ölüyordu..
Ama mutluydu..
Belki de o da sevmekteydi milyonlarca yıldır onu..
Koca dağın karanlığından bir serçe uçarak kondu perinin dudaklarına
Onun hareketsiz vücudunu yerde gördü,
Ve ağlamaya başladı, hıçkırarak..
Milyonlarca yılın özlem şarkısını söyleyip
Arada bir durup ona bakmaktaydı..
Serçenin gözyaşları, tekrar hayata getirdi periyi
Bir ödül dü bu yılların hasretine karşılık..
Peri, önce şaşırdı sonra ise serçeyi eline alıp
Bir öpücük kondurdu
Ağlamaktan kurumuş gagasına..
Dağ bir anda yerle bir oldu,
Bulutlar kayboldu..
Gecenin karanlığı, şimşeklerle gündüze dönüştü.
En parlak yıldızlar adlarını yazdı o gün gökyüzüne

Minik Peri
ve
Serçesi..

02-10-2008, 04:49 PM	#1
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57905 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Dağlar, bulutlara aşkindan ağlar olmuş Dağlar, bulutlara aşkindan ağlar olmuş, Bir gün ona dokunmak Saniyelik bile olsa onun sıcaklığını Hissetmekmiş tek hedefi.. Her gece, güneşin doğusuyla feryat yakmaya baslar, Ona seslenişi her yeri sallar, İçindeki sevda ateşi gün geçtikce büyür Bazense patlarmış.. Biz insanlar bunlara doğa desek te; Milyonlarca yıldır bir aşk hikayesi Sürüp gidermiş.. Bulutlar, her gün tüm zerafetiyle salarmış eteklerini, Bilmezmiş dağların ona sevdalı olduğunu Onun için her gün ağlayıp , özlemler çektiğini.. Onu unut demiş bir gün bir kara ağaç Kavuşamazsın hiçbir zaman, birleşemezsin O kadar yükseğe ulaşamazsın.. Ve bir gün eğmiş boynunu aşık dağ Yaşlanmışta iyice.. Son kez bağırmış umutsuzca bulutlara Seni Seviyorum…. seni seviyorum.. Susmuş.. Yıllar geçmiş artık, çökmüş yaşlı dağ ölümü ister olmuş çoğu zaman Onsuz yaşamaktansa, yok olmakmış Her gece dilediği tek dua.. Soğuk bir şubat sabahı Bulutların arasından bir peri düşmüş Dağın eteklerine.. O kadar güzelmiş ki Yaşlı dağ etkilenmiş ve sormuş: “Sen kimsin” diye, Konuşmamış rüzgar saçlı peri, Gülümsemiş ve ellerini dağın kalbine yaslayıp “Bende Seni Seviyorum” demiş. Yaşlı dağ, gözyaşlarını tutamamış bir an Sarılmakmış tek istediği sevdalısına Onu öpmek, saçlarını koklamak.. Tüm sevinci ve heyecanı bir anda yok olmuş, Onun bir eli yoktu perisini sarsın Bir başı yoktu ki dizine yatsın Sadece bir kalbi vardı kimsenin bilmediği Derinliğinde gizli.. Rüzgar Saçlı Peri, inmiş dağın eteklerinden kalbine Yaşlı dağın, ağlamaları yeri göğü sarsıp İçindeki ates her yeri yakmaktaymış. Rüzgar Saçlı Peri, buldu dağın kalbini. Ve bir bıçakla yardi kendi yüreğini, Kalbini çıkartıp ikiye boldu, Yarısını dağın sonu belirsiz karanlık uçurumuna bıraktı, Sonra yere yığıldı güzel peri, ölüyordu.. Ama mutluydu.. Belki de o da sevmekteydi milyonlarca yıldır onu.. Koca dağın karanlığından bir serçe uçarak kondu perinin dudaklarına Onun hareketsiz vücudunu yerde gördü, Ve ağlamaya başladı, hıçkırarak.. Milyonlarca yılın özlem şarkısını söyleyip Arada bir durup ona bakmaktaydı.. Serçenin gözyaşları, tekrar hayata getirdi periyi Bir ödül dü bu yılların hasretine karşılık.. Peri, önce şaşırdı sonra ise serçeyi eline alıp Bir öpücük kondurdu Ağlamaktan kurumuş gagasına.. Dağ bir anda yerle bir oldu, Bulutlar kayboldu.. Gecenin karanlığı, şimşeklerle gündüze dönüştü. En parlak yıldızlar adlarını yazdı o gün gökyüzüne Minik Peri ve Serçesi.. __________________ Buraya Kadarmış ..

Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir)