Alacakaranlık Akşamları

[GhencThurk]

Alacakaranlık Akşamları




Bilirmisin, bu alacakaranlık akşamlarında,
ne düşünürüm;
Hafif sisli, kömür isi kokulu,
kış akşamlarında.
Caddelerde acele ışıklar,
eve gidişlerin tatlı telaşı...
Okul dönüşü çocukların çanta savaşları.
Adalet ilkokulunda başlardı benim yolum.
Kendini aydınlatan sokak lambaları,
dar, kasvetli sokaklar.
Hiç bitmesin isterdim bu yolculuk.
Şimdi anlıyorum, hep lahmacun kokularının,
beni okul yıllarına neden götürdüğünü.
Her akşam önünden geçtiğim,
çıkmaz sokaktaki lahmacuncu.
Zorla açılan evimizin kapısı,
bir göz, bir mutfak. bir odunluk.
İstemezdik ama; dışarıdaki kalabalık, çaresizlik...
Yanan sobanın ısttğı oda,
ama içimizdeki soğukluk...
Yüreğimizi ısıtacak sevgiden yoksunluk,
Sonra gece olupta yorganı başıma çektiğimde,
iki damla göz yaşı ve hıçkırıklar...
Benim olan, hep benim kalacak hıçkırıklar...