![]() |
![]() |
#1 |
Aşmış Üye
![]() Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57909
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() Hiçbir göze bakmadı
Gül iken gül kokmadı Aklından hiç çıkmadı O gözlerin, gülüşün Senden ümit kesince Neler çekti? bir düşün! Dağları yurdu sandı İçin için hep yandı Usanmaksızın andı Oldu pelesenk adın Senden ümit kesince Çığlığını duymadın! Kimseye bildirmedi Çekti, baş kaldırmadı Kaderi güldürmedi Sense hep mutlu sandın Senden ümit kesince Sığındığı insandın! Kâlbine çökeldi gam Sevgisini vurdu sam Yılmadı, etti devâm Yolar onu eskitti Senden ümit kesince Yazık meçhule gitti. Ne bahar, ne yaz kaldı İçinde hep köz kaldı Verilmiş bir söz kaldı Umutsuzca ağladı Senden ümit kesince Acı oldu çağladı. 31.03.03
__________________
Buraya Kadarmış .. ![]() |
![]() |
![]() |
![]() ![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|