Mehmet Kıyak

[GooD aNd EvıL]

Açık Bırak Kapını

AÇIK BIRAK KAPINI

Kulakların kapıda olsun,
Ya da aralık dursun...!
Bakarsın, bir insan,
Bir canlı girer!

İnsan girmezse,
Bir kedi, bir köpek,
Bir sinek,
Bir kuş girer!

Açık tut kapını!
Hiçbir canlı girmezse,
En azından,
Temiz hava girer!

Hiç değilse,
Aralık tut kapını,
Hem kapını,
Hem gönül kapını…
Bakarsın,
Mutluluk girer!

Bakarsın,
UMUT girer!
Bakarsın,
SEVGİ girer!
Kimbilir belki de,
HÜLYA girer!
.
Beklemiyor muydun?

Mehmet KIYAK*

Mehmet Kıyak

[GooD aNd EvıL]

Açlık

AÇLIK

Şu insanoğlu aç mı tok mu acaba?
Açlık, midede mi,
Yoksa gönülde mi acaba..?
Karnını doyurursun, gönlü aç…
Gönlünü doyurursun, gözü aç…
Ne zaman doyacak,
Şu insanoğlu acaba…?

Mehmet KIYAK

Mehmet Kıyak

[GooD aNd EvıL]

Aldatmaca

ALDATMACA

Aldatıyorsunuz, aldattım sanıyorsunuz,
Allah'ı da zaten çok çok aldatıyorsunuz,
Allah'ı görmez, duymaz, bilmez sanıyorsunuz,
Beni ve herkesi de aldatabilirsiniz,
Ah, aslında kendinizi aldatıyorsunuz!

Mehmet KIYAK*
Yayımlanma Tar:10.09.1991
Düzenleme Tar: 25.05.2007

Mehmet Kıyak

[GooD aNd EvıL]

An Gelir...

An gelir,
Başımı alıp gidesim gelir.
Alsam başımı gitsem derim,
Gitsem, başka başka diyarlara…
Sığdıramam gönlümü,
Şu koca dünyaya…

An gelir,
Nefes alamam, boğulurum,
Ölürüm…
Ruhum cehennemde,
Sanki kavrulurum…

An gelir,
Sığmaz içim içime,
Sığdırasım gelir,
Koca dünyayı yüreğime,
Ruhum nûr içinde,
Sanki cennette…

An gelir,
…

Mehmet Kıyak

[GooD aNd EvıL]

Anımsama–1

(Anımsanan Çocuk İçin)

Seni anımsarım,
Fırtınalar kopunca,
Seni anımsarım,
Issız *******de,
Çığlıklar sessizliği bozunca...

Seni anımsarım,
Ayaz *******de,
Sıcacık odamda,
Ocak başında,
Karlar yağınca...

Seni anımsarım,
Karanlık *******de,
Sokak ortasında,
Kimsesiz çocuk,
Korkudan ağlayınca…

Ben seninleyim aslında,
Her ne kadar,
Sen benden uzakta olsan da.
Yeter ki ulaşayım sana,
Ya da sen bana…
Ne olur darılma!

Mehmet Kıyak

[GooD aNd EvıL]

Anımsanan Sevgili İçin

ANIMSANAN SEVGİLİ İÇİN

Seni hatırlatır bana,
Çevremde ne varsa…
Seni hatırlarım,
Bana yönelen ne varsa…
Her gördüğüm renkte sen,
Her duyduğum seste sen…

Biliyorum, sen yoksun,
Gezerim, yolda sokakta…
Bahçede, parkta…
Biliyorum,
Baktığım her şey,
Seni anımsatacak,
Bana mutlaka!

Biliyorum,
Yüzünü hatırlatacak bana,
Çevremde ne varsa.
Şimdi bir başka bakar oldum etrafa,
Seni görebilir miyim acaba…

Her açan çiçekte,
Her yeşeren yaprakta,
Her gülen yüzde,
Her yosun gözde sen varsın…

Gün söner, ay güler,
Gün güler, yıldızlar söner,
Sen gelmezsin…
Ah, bir gelseydin!

Aylar geçer,
Mevsimler geçer,
Yıllar geçer,
Sen gelmezsin…
Ah, bir gelseydin!

Mehmet KIYAK*

Mehmet Kıyak

[GooD aNd EvıL]

Anladım-1

Bütün bu çaba,
Bütün bu telaş,
Niyeymiş meğer?

Niyeymiş bu ısrar?
Ne kadar aceleci,
Ne kadar sabırsızmışım meğer!

Anladım,
En büyük hatam,
Acele etmekmiş meğer!
Ne kadar zorlasan da,
İş olacağına varırmış meğer!

Anladım,
Zaman ilaç,
Sabır insanın,
Sermayesiymiş meğer!

Anladım,
Her şey para,
Her şey mal mülk değilmiş,
İnsanın gözü değil,
Gönlü doymalıymış meğer!

Anladım,
En büyük servet,
Şükürmüş meğer!

Anladım,
İnsan,
Küçük şeylerle de,
Mutlu olurmuş..!

Anladım,
Hayat sevince,
Güzelmiş meğer!

(04.03.1992)
Mehmet KIYAK

Mehmet Kıyak

[GooD aNd EvıL]

Anlam Aşaması

Anlıyorum!
Ne desem,
Siz beni anlamayacaksınız!

Biliyorum,
Siz beni anlayacaksınız…
Ama o zaman,
Ben, sizi duymuyor olacağım!

Üzülmeyiniz,
O zaman,
Ben, sizi anlıyor olacağım!

Üzülmeyiniz!
Önemli olan anlatmak değil,
Anlıyor olmaktır…

Ben, sizi anlıyorum!
Ben, sizi seviyorum!
Yeter ki siz bunu anlayınız!


Mehmet KIYAK*

Mehmet Kıyak

[GooD aNd EvıL]

Anlayamazsın

ANLAYAMAZSIN

Düşünür müsün bir kez lütfen!
Bir an hissetmeye çalışır mısın? !
Hani, olmadık bir anda,
Kaynar bir su dökülür, insanın üstüne ya,
Hani, Ağustosta üşüme sıtmasına girer ya insan,
Hani, bir elektik çarpması olur ya…
İşte öyle oluyor benimkisi!
Ne zaman adını duysam,
Ne zaman seni hatırlasam,
İşte öyle oluyorum ben!
Sonra bir kor düşüyor yüreğime,
Sonra bir yoksunluk çöküyor üstüme…
Bir mahzunluk…
Bilemezsin…!
Hissedemezsin ki…!
Anlayamazsın ki sen…!

Daha doğrusu,
Anlamıyorsun ki sen!

Mehmet KIYAK*

Mehmet Kıyak

[GooD aNd EvıL]

Anne

ANNE
Sen gittin,
Boş kaldı yerin;
Her yer, hatıranla dolu…
Gezdiğin yerler,
Nefes aldığın hava,
Seninle dolu…

Gençliğini istemiyorum,
Koşturmalarını istemiyorum,
Şurada otursaydın,
Yeterdi diyorum…

En son,
Şurada oturmuştun,
İlacını içip,
Şurada uzanmıştın,
Ve bir daha uyanmamıştın!

Şimdi senin yerindeyim,
Şimdi,
Ben de ilaç alacağım,
Şöyle bir uzanacağım,
Belki sana ulaşacağım!

“Ana gibi yar,
Bağdat gibi diyar olmaz.” derlerdi.
“Ağlarsa anam ağlar,
Gerisi yalan ağlar.” derlerdi.
O yaşta akıl ermez,
Gönül dinlemezdi…

Şimdi nerdeyse,
Gittiğin yaştayım.
Bir bilsen anne,
Sana ne kadar muhtacım!

Hiçbir ilaç beni,
Sözlerin kadar teskin etmiyor!
Şimdi aklım erer, gönlüm söz dinler oldu.
Sözlerin kulaklarımda çınlar oldu Anne:

“Ana başta taç imiş,
Her derde ilaç imiş,
Bir evlât pîr olsa da,
Anaya muhtaç imiş! ”

Nasıl muhtacım sana…!
Nasıl muhtacım Ana…!
Mehmet KIYAK*

Mehmet Kıyak