Davetsiz Davetiye

[вσυя∂¢αη]

Davetsiz Davetiye

Beklemiyordun bu daveti simdi
Kim bekler ki
Öylesine soguk
Öylesine ürkütücü
Huzurunun göbegine huzursuzluk damlayacak
Sevinç mumlarin titreyecek
Vakitlerin nesesini kaçiracak
Saatler duracak zaman anlamsizlasacak
Gözlerinin yagmurlari kuruyacak

Avundugum avuttugun hazperdeleri titreyecek
Derinden derinden
Kederler kusatacak
Ansizin
Daha dün konusmustuk
Simdi buz tuttu sicacik elleri
Sehrin dudaklarindan dökülecek yarimagiz
Ismi telefonlardan silinecek
Sevinçlerin kalbini sizilar yaralayacak
Belki aglayacak
Belki aglayamayacaksin
Oyuncu benim
Çekilin basroldeki benim
Simdi
Sen en önde olmalisin
Al iste bu davetsiz davetiye sana
Her günün sabahinda sana kosan duygular
Her seher aydinlanan yüzler sesler yok
Sakin bakma aciyarak o resme
Her yaz sicaginda biraz daha kavrulacak için
Kalbine varacak yolcu son yolculugun
Aynalarin kiskandigi güzellikler toprakla bulusacak
Yavas yavas silinecek hatiralarin
Ayriliklarin çatlaklarindan hüzünler silinecek
Al bu davetiye senin
En önde olmalisin bu hak senin
Dualara durmalisin
Açmalisin ellerini göklere
Fatihalar yasinler salmalisin
Dostluk hatirina