Sonunu Bile Bile

[вσυя∂¢αη]

Sonunu Bile Bile

Sonunu bile bile, devam ettim seninle.

Umduğum bir son olmadı, bunda benim kabahatim ne?

Kendim ettim kendim buldum,bütün kabahati yine kenimde buldum.

Kalple beyin arası mekik dokuyup durdum.



Aşkmış meşkmiş, senin bununla işin ne?

Çelik-çomakmış gibi sanıp da, oyunla işin ne?

Biri hayat içinde oyun, çocuklukta...

Biri oyun içinde hayat, ömürde...



Her şey fani; baki olansa zaten belli.

Dünyalık olan aşk meşkte zaten fani.

Bu gibi niceleri bilmek ayrı, bildiğince yaşamak ayrı,

Hünerse birlikte yaşayabilmekmiş ayrıları.





İnsanda kötülük: köksüz ve mesnetsiz;

İyilik ezeli ve ebedi, kötülüğe her daim üstün.

Ne zaman kötülük etsem, içimdeki güllerin solduğunu anlarım.

Yüreğimdeki güller ağlar, ben ardından ağlarım.