Ay Vakti Dondu

[вσυя∂¢αη]

Ay Vakti Dondu

Kızkule'sinin çağların alnına vuran hazin sesinden
Sahillerin tokatlayan, kaldırımların bataklayan esinden
Sokakların seni çağıran izinden
Ay vakti bende donarak
Kör karanlığa kapanmıştım

Karanlığın adımları sırdaş oldu
Zihnimin adası çalkalanarak seni taşlıyordu
Yüreğime biriken acısı kanlanarak taşıyordu
Sevda sessizliği her yanımda akrepli

Gönderdin hazin yaprakların kuruluğuna
Toprağın rengini gözlerime sürdün
Hayallerimi parçalayarak kabusa düştün
Anıların tabağını kırarak rüyalarımı yıktın
Ufukların portresini ellerinle kırdın

[вσυя∂¢αη]

Geldim

Hiç gelecek halim yoktu vallahi,
Sizleri burada gördüm de geldim.
İzinsiz çıkamam, salmaz billahi,
Hanıma tekmili verdim de geldim.

Belaya sokamam garip başımı,
Biliyorum, takip eder peşimi,
Sağlama alayım diye işimi,
Kayın valideme sordum da geldim.

Gezip de gelecek çarşı, pazarı,
Uykuya yatacak öğle üzeri,
Kaçmasın diyerek Yalan Rüzgarı,
Saati başına kurdum da geldim.

Razı değil gönlüm boş oturmaya,
İlk yıldan başladım turşu kurmaya,
Alıştı ellerim yaprak sarmaya,
Yemeği ateşe sürdüm de geldim.

Sür dedim boyayı, takın altını,
Dolaş görümceni, ara eltini,
Islatırsa diye velet altını,
Sıkıca kundağa sardım da geldim.

İyisi, kötüsü olmaz iş iştir,
İş çıksın elinden, işi yetiştir,
Hazırlık gerekir, önümüz kıştır,
Çorabı, kazağı ördüm de geldim.

Tutturdum içimden yanık türküyü,
Sildim tüm rafları, örttüm örtüyü,
Yıkadım gömleği, yaptım ütüyü,
Halıyı, kilimi serdim de geldim.

Günü varmış gelen ayın üçünde,
Hazırlık başladı bilmem kaçında,
İşlerim bitince huzur içinde,
Sazımı sırtıma vurdum da geldim.

Gel Rasim, derdini açma sen yad'a,
Başa gelmedik iş olmaz dünyada,
Kazak erkek oldum gece rüyada,
Düşümü hayıra yordum da geldim.

[вσυя∂¢αη]

Aşk

önce vakitli vakitsiz heyacan
sonra içinde bir çocuk çığlığı
zincirini koparmış bir aslan sesi
kelimelerin anlatamadığı bir roman
adını koyan belli değil
yaşayanlarsa uzak gözlerden
işte onun içindirki güzelim
içinde saklı bir kutsallık
kutsallığın verdiği merhamet
ve kalpteki en tehlikeli yara
vazgeçilmez bir ilaö sanki
yaşamak için bir sebep
o zaman gel bana hadi
şimdi yaşayalım aşkı şimdi

[вσυя∂¢αη]

Bulamayacaksın



Bir sabah uyandığında
Yağmalanmış bir şehrin
Sessizliğine bürünecek anıların....
Karakışın koynunda kuruyacak taze baharın
Sana yazılmış şiirlerim
Gözyaşında birer birer alevsiz yanacak
Gözlerin karanlığa perde perde düşerken
Üşüyen yüreğin
Sana tavan deliğinden gülümseyen yıldızları
Anlatan bu garip adamı arayacak...


Bir sabah perdeleri güneşe araladığında
Kanatları parçalanmış
Bir serçe yavrusu düsecek avuçlarına
Tarifsiz bir korku eklenecek gözyaşına
Soğuk ellerin alevde ısınmazken
Islak gözlerin hep
Üşüyen yüreğini gülüşleriyle ısıtan
Bu garip adamın sıcak ellerini arayacak...

Bir sabah pencereni rüzgarlar açtığında
Taze hazanlar düşecek ellerine
Dalgalar yalnızlığını bırakacak sahillerine
Gözlerin güneşte ısınır zannederken
Sen yalnızlığın gölgesinde üşüyeceksin
Ağustos sıcağının ateşle dansında
Yıldızların soluklandığı dağınık saçların
Çiçek kokulu nefesimi arayacak...


Bir sabah uyandığında
Tenini soğuk terler içinde
Sol yanını tarifsiz acı içinde bulursan
Korkudan irkilip gözlerinde varlığımı ararsan
Senin bir damla gözyaşına gözünü kırpmadan
Canını verecek kadar seven bu adamı
Yüreğinde bir daha bulamayacaksın.

[вσυя∂¢αη]

Mutluluk mu Kaldı?





Gramla mutluluk satan kuyumcularda rastlardım gözlerine
Cebim kadar yüreğimde yanardı.
İşporta tezgâhlarının ikinci el kitapları kadar
Yorgun ve değeri yitirilmiş yaşantımın arka bahçesinde yeşerirdi
Kuru dallarımın yaprakları

Gün batımlarının hiçbir işe yaramayan alın teri yorgunluğuyla
Cebimdeki meteliği sevdana biriktirirdim.

Hep yemekten sonralara sakladığım paketteki son sigaramı
Şimdi sensizliğin sonralarına saklıyorum.

Bu ateşi sönmüş hayatın ızdırap sokağında
Kuşların bile kırıntı bulamadığı bayat ekmek kuyruğunda,
Yarı aç bedenlerin sefilliğini unutmak için
Sevdalarını katık yapmaya çalıştığı saklı yakarışta olduğu gibi,
Bende sana aç kaldım.

Hiçbir yeterlilik yeteri kadar yeterli gelmiyor insanlara
Sadece sevmek yetmezmiş gibi
Sevdalara vasıf aranıyor.

Beyaz atları haciz edilmiş prensler
Yayan aşkların yavan hasretiyle
Kavuşamamanın bekâretini çaresizliğe bozdurdukça
Aklımı ilaha naklediyorum...

Oysa en zor zamanların tek tesellisiydi aşk.
Onu da bencilliğe kilitleyip,
Üzerine fesatlığı örttüğümüzden beri
Hep kuyumcular satıyor mutluluğu...

[вσυя∂¢αη]

Mani

Sen benim aşığım, ben senin delin.
Ben senin aşığın, sen bahar gülüm.
Dünyalara değer, bir tek saç telin.
Sen benim aşığım, ben senin delin.
Ben senin aşığın, sen bahar gülüm.
Girmesin araya, elleri zalimin.
Sen benim aşığım, ben senin delin.
Ben senin aşığın, sen bahar gülüm.
Güzel gözlerine aşık bülbülüm.
Seni bulmuşum ki, vız gelir ölüm.
Sen benim aşığım, ben senin delin.
Ben senin aşığın, sen bahar gülüm…