Kendi Nefesim Gibi

[GooD aNd EvıL]

Her gülüsün bir bahar şu gönlüme
Her nefesin sevdayı barındıran bir ömür bana
Her kelimen mutlulukları anlatan bir şiir bana
Yaşadıkça dört mevsimde seninle tüm baharları
Çektikçe içime her nefesini kendi ciğerlerime
Yaşıyorum seni kendi "canım" gibi
Çekiyorum içime seni kendi " nefesim " gibi.

Varlığında anlam bulan
" Seni seviyorum" diye başlayan tüm sözlerim
Yokluğunda büyüyen
" Seni delice özledim" diye alev misali yanılan hasretim
Şahit olacak ayrılığa açılan tüm duruşmalarda
Tesellimdir senin mutlulukların sonu bilinmeyen yarınlarımda
Yaşıyorum seni kendi ömrüm gibi
Yanıyorum alev alev, hasretine yanan bir köz gibi.

Gecede gözlerinle aydınlık saçılıyorsa etrafıma
Sevginle ruhum dimdik ayakta duruyorsa tüm acılarıma
Bir tomurcuk daha yeşeriyorsa " sevda" adına çölleşmiş yarınlarımda
Yaşıyorum seni yarınlarımdaki umutlarım gibi
Seviyorum seni kendi nefesim gibi.