Nazlı Gülüm II

[GooD aNd EvıL]

Bir acıdır ki yanmaz kavurur
Bir rüzgârdır ki esmez savurur
Bir ateştir ki göğsüme vurur
Yüreğim dağlanır “Nazlı Gül” diye.

Yolcu yolunda gerek Nazlı Gülüm
Tufanlara kapılmadan
Girdaplarda boğulmadan
İlkbahar kokulu yarınlara
Yelken açman dileğiyle.

Ellerimden uçup gidiyorsun işte
Belki özgürlüğüne kavuşacaksın
Güzel mevsimler göreceksin
Sevda mevsimi
Bir defa yaşanır Nazlı Gülüm.

Yine baharlar gelecek
Güller açacak
Sen yoksan eğer gönül bahçemde
Baharlar neye yarar ki.

Bir gün özlersen eğer
Sevenlerin dergâhına git
Hasretini vur dağlara
Dağ dayanır
Ben dayanamam.

Bense Nazlı Gülüm;
S-evgimi yüreğimde
Ç-ınar gibi büyütüp
S-onsuzluğu beklerim.