Sevgili Kedim

[GooD aNd EvıL]

Bir hayalet siluetine bürünmüş şimdi Beşiktaş,
Yüzlerce ayağın ezdiği ve yol açtığı,
Çizgi üzerinden yürüyoruz şimdi,
Çizgi, bir başka çizgiyle kesişiyor,
Barbaros heykeli önünde
Ve birden sen çıkıyorsun karşıma.

Değil mi ki, Kale-i Zela’ya birlikte tırmandık,
Değil mi ki, Kaya mezarlarında,
Pa(f/h)lagon sunak taşında elele tutuştuk,
Kutsal Ana -Kibele’-ye selam yolladık,
Yuf olsun sana,
Hala gezmedik diyorsun bana!

Evet doğru Amasia’nın elma bahçelerinde dolaşamadık,
Ama Persler’in Ferhat kanalında yürüdük,
Kızılırmak kavisine giremediysek,
Bir zamanlar Anadolu ve Ortadoğu’nun,
En önemli başkenti Hattuşa’yı gezdik.

Yuf olsun sana,
Daha yemedik ne zehir, ne zıkkım bıraktık,
Ne zemberek kaldı ardımızda, kırmadık!
Kastamonu konaklarını gezdik,
Gelin odalarını ve çeyiz sandıklarını,
Tavşan kanı çay içemedik belki ıscacık amma,
Ince belli bardakları ve zarif sürahileri seyreyledik.

Yüksek tavanları ve daracık sokaklara açılan,
Göz göz pencerelerde, göz olduk sana,
Daha da yaranamadık ela bakışlım!

Ne beynimin hücrelerine sürtünmene,
Ne karanfil kokunla, burnuma burnuma sokulmana,
Sen başımın üzerinde değil,

Yüreğimin içinde,
Sevgili kedim, günlüğümden böylesine somurtup,
Böylesine gülüyorsun!