![]() |
![]() |
#1 |
Aşmış Üye
![]() Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57908
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() Bazen susar kalem.
Eller titrer masa başında. Hayat bir çığ gibi büyüdüğünde, Gökyüzü bir yalnızlık gibi parıldar. Derken volkan olur yüreklerde, Bitmez tükenmez o aşk ateşleri. Şarkılar biter, Ağıtlar kesilir O ölüm anlarında. Şehirler yıkılır birer birer. Ve enkaz altında bir bir düşler parçalanır. Kelimeler kırmızı bir hançer olurken tenimizde, Cinnet geçirir kaldırımlar. Bazen bir sineye çöker gibi Mevsimler yitirilir. Ve sokaklar O sokaklar ki ölmüş bir şair gibi, Öylece karanlıklara bakar durur. Bazen susar kalem, Yazacak bir şeyler olmadığında. Nice gam olur yüreklerde, Nice anlamını yitirmiş, Siyah beyaz bir resim gibi, Belirsizleşir hayatlar. Bazen susar kalem Beyaz bir kâğıda damlamaz Bir mürekkep lekesi. Ve sonumuz; Ölmüş oğluna haykıran bir annenim Çığlığıyla gömülürüz O kara toprağa.
__________________
Buraya Kadarmış .. ![]() |
![]() |
![]() |
![]() ![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|