Ölüm Yüreğe Değende "Gel Gidelim Dosta Gönül"

[KoJiRo]

Dokundu yine yüreklere ölümün büyüleyici tınısı. Bir kez daha yineledi acılar, geceye doğru kayarken zaman. Ve teslim oldu secdedeki alınlar, duaya açılmış yürekler. Aynı havayı soludu, aynı anı yaşadı ve birlikte ıslandı birbiriyle buluşan gözler. Benzer günler, benzer renkler ve sesler yankılandı durdu. Yürekler, orta yerinden vuruldu.

Hep başkalarının evinden uğurlanıyorken, bir gün sizin misafiriniz olur. Ölüme dokunur, ölümü hissedersiniz. Latif bir esenlik dolaşır odaların içinde ve kuşatır bedenleri. Bir nimet gibi geliverince tam vaktinde acısı kaplasa da yüreği, iman edilir sadece. Ağıt olup kalır duvarların gölgesinde birkaç buruk terennüm, bir tutam gözyaşı, onlarca hatıra… Yürürken gece sükût tadında bir muhabbet, yüreklere işleyen bir sükûnet paylaşılır. Muhabbetin adı ölüm olur ve hayat yeniden iman eder bu muhabbete. Bir kez daha doğar ve batar güneş. Ay ve yıldızlar aydınlatır geceyi.

Hızla normalleşirken bir şeyler ve şehir kirlenirken. İyi ki hayatın sahibi var, ölüm aramızda ve yürekleri tozdan, yeryüzünü kirden temizleyecek rahmet günleri yakınımızda.

Yaşamak ve bunun farkında olmak ne güzel.
Ölümü görmek, ölüme dokunmak, ölümü hissetmek kadar..



Ümran Yaka