hikaye

[KoJiRo]

Bir zamanlar,bütün kavram vede duyguların üzerinde yaşadığı bir ada varmış.Mutluluk,üzüntü,zenginlik,bilgi ve tüm diğerleri...AŞK da dahil.Bir gün adanın batmakta olduğu haberi verilmiş,bunun üzerine hepsi adayı terk etmek için kendi sandal,motor yada teknelerini hazırlamışlar.Aşk adada en sona kalan duygu olmuş çünkü olan en son ana kadar beklemek istemiş.Ada neredeyse son demlerini yaşarken,aşk yardım istemeye karar vermiş.Zenginlik çok büyük bir teknenin içinde geçmekteymiş,aşk zenginlik benide yanına alırmısın? diye sormuş zenginlik hayır alamam,teknemde çok fazla altın vede gümüş var,senin için yer yok demiş.Aşk çok güzel bir yelkenlinin içindeki kibir den yardım istemiş,kibir lütfen bana yardım et demiş,sana yardım edemem aşk ,sırılsıklamsın ve yelkenlimi mahvedebilirsin diye cevap vermiş kibir.Üzüntü yakınlardaymış ve aşk yardım istemiş üzüntü seninle geleyimmi..of aşk o kadar üzgünümki yanlız kalmaya ihtiyaçım var.Mutluluk da aşk ın yanından geçmiş,ama o kadar mutluymuş ki,aşk ın çağrısını duymamış.Aşk birden bir ses duymuş gel aşk seni yanıma alacağım...bak yanımda bilgi de var.Aşk kendini o kadar şanslı ve mutlu hissetmiş ki ,onu yanına alanın kim olduğunu öğrenmeyi akıl edememiş .Yeni bir kara parçasına vardıklarında inmişler.Aşk a yardım eden,yoluna devam etmiş.Ona borçku olduğun düşenen aşk,bilgi ye sormuş bana yardım eden kimdi? O zamandı diye yanıtlamış bilgi Zamanmı? neden bana yardım etti ki? diye sormuş aşk.Bilgi gülümsemiş çünkü sadece zaman Aşk ın ne kadar büyük olduğunu anlayabilir.....