Toto Memed-2

[GooD aNd EvıL]

Güneşten önce ayağa dikilirdi ,
Atardı omzuna küreğini ,çıkısını da yüklenirdi Toto Memed ...

Kimsesizdi,
Babası vardı,kardeşleri vardı
Ama o yine de kimsesizdi .
Bazen düşük,
Kemersiz pantalonunu bile kaldırmaya güç yetiremez,
Ayakkabılarını sürür de geçerdi kasaba meydanından Toto Memed ...

Tek hayaliydi kendi evinde,sımsıcak döşeğinde yatmak
Ve anasının elinden sıcak bir tas tarhana kaşıklamak,sabahları uyandığında .
Herkesin günlük yaşantısındaki en doğal ihtiyacıydı Toto Memed'in hayalleri .

Teravih Namazı'ndaydı,ayakkabılarını saklamıştım
Çocukken bir defa kırmıştım Toto Memed'i
Kızdı bana ,
Ne kadar özür diledimse de beni affetmedi.
Böle bir pişmanlık,
Yıllardır yüreğimden hiç gitmedi...

Babasının mezarını kazarken,
Bir damla yaş akmadı gözlerinden .
"Vaadi yetmiş,gayrı ne gelir elden ?!" diyecek kadar akl-i selim olsa da ,
Kasabalı bir defa adını koymuştu Toto Memed'in ...

Sisli,soğuk bir kış sabahıydı.
Bütün kasabalı meraktaydı.
Elinde çıkısı,
Omzunda küreğiyle geçmemiş kasaba meydanından Toto Memed .
Koşarak gittim viranesine,
Keşke gitmez olaydım !
Elleri koltuklarına kenetlenmiş bir köşedeydi.
Gözleri açıktı,bakışları kırık kapıya kilitliydi.
Seslendim duymadı,
Tenine dokundum,buz gibiydi.
Anladım,
Anladım çoktan vermişti son nefesini Toto Memed ...

Beş kuruşu çıkmadı delik ceplerinden.
Sadece ,
Yarım paket Birinci'yle,bir muhtar çakmağıydı arta kalan tek mirası.
Ve bir de ufak kağıt parçası.
Aldık,ve hep beraber okuduk o Arapça yazıyı :
HASBÜNALLAH-Ü VE NİĞMEL VEKİYL .................

"Hüsam der,Ruhun Şad Ola !
Bu dünya bize yad-mola
Anladım son demde bile,
Duman çekmiş Toto Memed..."