Kış yavruları:

[F@sTaLaFisT@]

Hasat mevsiminde doya doya yiyen ve şişmanlayan ayı, hava soğumaya başlarken uyuşuk bir hal alır. Kendine kış için bir in bulup uzun uykusuna hazırlanmasının zamanı gelmiştir. Dikkatli ve temiz bir ayı bir kaya yığınının arasındaki oyuğu temizler veya gerekirse yerde kendine bir yenisini kazar. Daha tembel başka ayılar siper bir yerde veya sık çalıların arasında büzülür ve bir yandan ısınmaya çalışarak tatsız bir kış geçirirler.
Dişinin henüz uyuşuk durumda bulunduğu ocak veya şubat ayında in birden yatakhane halini alır. Çiftleşmenin üzerinden yedi ay geçmiştir. Dişi ilk seferinde tek yavru doğurursa da, sonra genel olarak ikiz, bazen de üçüz dünyaya getirir. Dördüz daha enderdir. Bir keresinde beş yavrulu bir dişi ayı görülmüştü.
Hayvan belki beşinci ayıyı evlât edinmişti, zira dişi ayıların kimsesiz veya yolunu kaybetmiş ayı yavrularını evlât edindiklerine çok Taşlanmıştır.
Yeni doğan yavrular ortalama 22 - 23 santim uzunluğunda ve 180-350 gram ağırlığındadırlar. Bu durumda uzun bir süre kendi başlarına yaşayamazlar. Kürksüz, kör ve dişsizdirler. Yavrular kırk gün ve kırk gece süresince uyumaktan, karınlarını doyurmaktan ve uyuklayan annelerine sokulmaktan başka bir şey yapmazlar.
Ağırlıkları 2 kiloyu bulunca, dış dünyaya bir göz atacak kadar büyümüş sayılırlar. Önceleri bacaklarının üzerinde sendelerse de, vakit kaybetmeden rahatça yürümeyi öğrenirler. Anne en ufak bir tehlike karşısında yavrularını en yakın ağaca tırmandırır.
Kara ayı da bütün ayılar gibi bala düşkündür. Tecrübe sahibi olmuş ihtiyar bir ayı, arılar tarafından sadece bir, iki kere sokularak balı ağaçtan indirebilir. Fakat aç gözlü gençler bal çalarken arılar tarafından bol bol sokulur ve cıyak cıyak bağırırlar. Fakat bu, bütün balı yiyip bitirmelerine engel olmaz.
Yavrular hızla büyümekle beraber, iki yaşına gelinceye kadar yetişkin sayılmazlar. Dişinin olgunlaşması daha bile uzun sürer. İlk yavrusunu genel olarak üç yaşında doğurur. Ayı ilkbaharda ininden ayrıldıktan sonra, sonbahara kadar buraya dönmez, açıkta yaşar ve uyur.
Gece ile gündüzün kara ayı için fazla bir anlamı yoktur. Belli saatleri olmadığı için, günün her saatinde ayakta olabilir. İyi bir yüzücüdür. Geniş nehirleri ve 8 -10 kilometre enindeki gölleri yüzerek aşabilir. Kara ayı karada da hızlı yürür. Gerekirse saatte 40 kilometre hızla koşu da tutturabilir. Fakat bu hızı uzun sürmez.


Bütün kara ayılar kara değildir:


Kara ayı, ayı ailesinin en iri üyeleri arasında yer almaz. Uzunluğu en çok 190-200 santimi bulur. Dişi genel olarak çok daha küçüktür. Uzunluğu çoğunlukla 130-135 santimdir. Yetişkin kara ayının ağırlığı da 100 ve 150 kilo arasında oynar, omuz hizasındaki boyu ise 60-90 santim arasıdır. Bu hayvanın çoğu zaman siyah, fakat bazen de pasinisi bir kahve rengi olabilen uzun, sık tüylü bir postu vardır. Burnu kahverengimsidir, göğsünde ise beyaz bir leke bulunur.
Yirmi beş yıl kara ayı için oldukça uzun bir hayattır.
Kuzey Amerika'nın birçok ormanlık bölgelerinde «adi kara ayı» dan (Euarctos americanus), başka, on akraba türüne daha rastıvoruz. «Euarctos» grubunun başka renklerdeki üyeleri de kara ayı'nın bölgeye göre değişen, türleridir. Meselâ, tarçm renginde olmakla beraber, öbür özellikleri itibarıyla tıpkı kara ayı' ya benzeyen bir ayı vardır.
Beyaz renkli bir kara ayı bile vardır. Britanya Kolombiya'sının bazı kıyı adalarında yaşayan ve «ada beyaz ayısı» veya öbür adıyla «Kermode ayısı» (Euarctos kermodei) diye adlandırılan bu ayının bazen duru beyaz bîr kürkü olabilmektedir. Pençeleri bile beyazdır. Fakat gözleri kahve rengi olduğundan, albino bir hayvan olduğu söylenemez.


Mavi ayının efsaneleri:

Güney Alaska'nın St. Elias Alpleri'nde yaşayan «mavi ayı» veya öbür adıyla «buzul ayısı» da (Euarctos emmonsii), ilgine bir hayvandır. Bu ufak ayının rengi mavimsi bir siyahtır. Siyah tüylerin arasına karışan gri tüyler ona bu rengi vermektedir. Kızılderililer her nedense bu hayvandan çekinirler. Şaman denilen sihirbazlarının ruhunu taşıdığına ve hayvanların sihirbazı olduğuna inanç getirmişlerdir.