Yaşam Öyküsü

**GooD aNd EvıL** · 10-25-2007, 09:49 PM

Anlatacağım bir
yaşam öküsüdür
Çobansız bırakılmış
bir koyun sürüsüdür.

Bir yol düşün;
toprak taş içinde,
Kayalıklar örtmüş gidiş yolunu
Bilirmisin ne acımasız bir engeldir
Sivri uçlu yalçın kayalıklar
yolculuğa katılan kervana.

Bir çiçek;
bir çiçek
daha kurutmamışken tohumunu,
Daha taptaze iken gün yüzüne.
Sonbaharın sert rüzgarına
kapmış yapraklarını,
Sararan soğuktan titreyen
bir tomurcuğa rastladinmi hiç?
Bu gün ne gün bilirmisin?
Yer bembeyaz
pamuk tarlasına dönüşmüş,
gök masmavi
durgun denizi andırıyor,
Derin bir fırtına eşiğinde
boncuk gibi kar taneleri
havada uçuşuyor
Pencerede bir ben
geleceği seyrederken
birde kanadı kırık yaralı kuş
acıklı çırpınışlarıyla
sonbahardan miras kalan.
Yaralı bir kuşa rastladin mi hiç?
Sonbahardaki çiçekler misali
Boynu bükük
yaprak yaprak dökülen
Soğuktan üşüyüp
kuruyan güllerde var
kışın sert havasına kapılan
Sancıdan yüreği kanayan
bir yuva bulamayan
umutlu
yinede umutlu kuşlarda var
kışın sert rüzgarına kapılan.
Bir hava ki;
nefesin derinliğinden alınan
Bir işik ki;
evrenin sesizliğinden sızan
Bir dönem ki;
yılların tüm güzelliğini renklendiren,
Bir demet yasemen misali
ruha can katan
bir yolda yürüdünmü hiç?
Bir o kadar
acıyı ızdırabı içiçe yaşadınmı hiç?
Çıplak ayaklı
çorak topraklarda,
güneşten teni kavrulmuş,
Dudakları susuzluktan çatlamış
Koşmaktan solugu kesilmiş
Serin kurtuluş rüzgarına
hasret biri ile
karşılaştınmı hiç?

10-25-2007, 09:49 PM	#1
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57907 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Yaşam Öyküsü Anlatacağım bir yaşam öküsüdür Çobansız bırakılmış bir koyun sürüsüdür. Bir yol düşün; toprak taş içinde, Kayalıklar örtmüş gidiş yolunu Bilirmisin ne acımasız bir engeldir Sivri uçlu yalçın kayalıklar yolculuğa katılan kervana. Bir çiçek; bir çiçek daha kurutmamışken tohumunu, Daha taptaze iken gün yüzüne. Sonbaharın sert rüzgarına kapmış yapraklarını, Sararan soğuktan titreyen bir tomurcuğa rastladinmi hiç? Bu gün ne gün bilirmisin? Yer bembeyaz pamuk tarlasına dönüşmüş, gök masmavi durgun denizi andırıyor, Derin bir fırtına eşiğinde boncuk gibi kar taneleri havada uçuşuyor Pencerede bir ben geleceği seyrederken birde kanadı kırık yaralı kuş acıklı çırpınışlarıyla sonbahardan miras kalan. Yaralı bir kuşa rastladin mi hiç? Sonbahardaki çiçekler misali Boynu bükük yaprak yaprak dökülen Soğuktan üşüyüp kuruyan güllerde var kışın sert havasına kapılan Sancıdan yüreği kanayan bir yuva bulamayan umutlu yinede umutlu kuşlarda var kışın sert rüzgarına kapılan. Bir hava ki; nefesin derinliğinden alınan Bir işik ki; evrenin sesizliğinden sızan Bir dönem ki; yılların tüm güzelliğini renklendiren, Bir demet yasemen misali ruha can katan bir yolda yürüdünmü hiç? Bir o kadar acıyı ızdırabı içiçe yaşadınmı hiç? Çıplak ayaklı çorak topraklarda, güneşten teni kavrulmuş, Dudakları susuzluktan çatlamış Koşmaktan solugu kesilmiş Serin kurtuluş rüzgarına hasret biri ile karşılaştınmı hiç? __________________ Buraya Kadarmış ..

Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir)