|
10-24-2007, 05:44 PM
|
#1 |
|
Aşmış Üye
 
Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57908
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
  Cinsiyet : Erkek
|
Yalnız Kalınca
Bir ıstırap yalnızlık,
dinmek bilmez acısı. Her gün artar biraz daha, eksilmeden sancısı. Kül bassan da yarana, için için,hep kanar. Hiç anlamaz halinden, ne yatak,ne taş duvar. Göz yaşları içinde, sürüp gider,şu ömrün. Ne şarkıyla,ne sazla, teselli olmaz gönlün. Artık son bulsun,dersin, yalnızlığın bu zulmü. Pervazsızca beklersin, gelsin diye ölümü.
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|
|
|
| Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|
Threaded Mode